29. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego

 

 

Na przełomie lat 40. i 50. ub. wieku z inicjatywy nowego kierownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej opracowano zasadnicze zmiany i korekty do „Siedmioletniego planu rozwoju Wojska Polskiego na lata 1949–1955”. Wprowadzone poprawki uwzględniały powstanie NATO i zmienioną w ślad za tym sytuację polityczno-militarną w Europie. Powstał nowy „Sześcioletni plan rozwoju Wojska Polskiego na lata 1950–1955”. Wraz z wybuchem wojny na Półwyspie Koreańskim przygotowano „Plan zamierzeń organizacyjnych na lata 1950–1951”. Plan ten przewidywał bardzo duże tempo rozwoju ilościowo-jakościowego polskich sił zbrojnych. Ze względu na charakter zagrożenia powietrznego (broń jądrowa), w planie tym szczególny nacisk położono na rozwój wojsk lotniczych i wojsk obrony przeciwlotniczej. Ogólnie plan zakładał sformowanie: dwóch sztabów związków operacyjnotaktycznych lotnictwa (Korpus Lotnictwa Myśliwskiego i Korpus Lotnictwa Szturmowego). Trzy związki taktyczne lotnictwa myśliwskiego OPL (DLM OPL), trzy związki taktyczne frontowego lotnictwa myśliwskiego (DLM), trzy związki lotnictwa szturmowego (DLSz) i jeden związek taktyczny lotnictwa bombowego (DLB).

Formowanie 9. Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego
Podstawą do sformowania nowych związków taktycznych lotnictwa była Dyrektywa Ministra Obrony Narodowej nr 00020 z 21 lutego 1951 r., na podstawie której Sztab Generalny WP opracował rozkaz organizacyjny nr 0096/Org. z 11 grudnia 1951 r. nakazujący dowódcy Wojsk Lotniczych sformować nowe związki taktyczne, w tym 9. Dywizję Lotnictwa Myśliwskiego. Według wytycznych rozkazu 0096/Org. w skład 9. DLM miały wejść następujące jednostki: dowództwo i sztab 9. DLM, 26. PLM, 29. PLM, 41. PLM, 72. Kompania Łączności, 45. Ruchome Warsztaty Remontowe Lotnictwa, dywizyjny węzeł radiotechniczny i pluton fotograficzny. Wszystkie ww. jednostki miały być sformowane w okresie 1 stycznia – 1 czerwca 1952 r. Na miejsce formowania jednostek został wyznaczony garnizon Malbork. 29. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego miał być sformowany według etatu nr 6/165, który przewidywał stan 290 osób i 2 pracowników kontraktowych. Nowej jednostce przydzielono numer 4988. Zgodnie z rozkazem na początku 1952 r. przystąpiono do tworzenia 29. PLM na lotnisku w Malborku. Po powołaniu grupy organizacyjnej na jej dowódcę wyznaczono oficera radzieckiego, mjr. pil. Michaiła Bajczykowa, na jego zastępcę ds. szkolenia mjr. pil. Stefana Łazara. Obowiązki szefa sztabu miał pełnić kpt. Tadeusz Borek, nawigatora pułku – kpt.Zbigniew Uglik, natomiast na dowódców eskadr naznaczono: 1. Eskadry – kpt. pil. Jerzego Piotrowskiego i 2. Eskadry kpt. pil. Adama Buczyńskiego. Pierwszy etap szkolenia zaplanowano od lutego do maja 1952 r. na bazie wydzielonych sił i środków z 5. Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL na warszawskim lotnisku Babice w miejscu stacjonowania 13. PLM. Na przeszkolenie skierowano oprócz już istniejącej grupy organizacyjnej także kilkudziesięcioosobową grupę personelu latającego i technicznego z innych jednostek, wśród grupy personelu latającego znaleźli się m.in.: ppor. Józef Mizera, ppor. Adam Bidziński, ppor. Jerzy Pelc, ppor. Jan Balon oraz oficerowie: Matuszyński, Kozik, Mroziewicz i Masternak. Na początku lutego 1952 r. odbyła się pierwsza zbiórka przybyłej kadry i żołnierzy służby zasadniczej, na której zapoznano zebranych z celem oraz ogólnymi zadaniami formowania nowej jednostki. Od pierwszych dni pobytu w nowym miejscu stacjonowania przystąpiono do organizowania miejsc zakwaterowania, a przede wszystkim bazy szkoleniowej. W przydzielonych pomieszczeniach urządzano sale wykładowe. Najwięcej pracy miał jak zwykle personel techniczny, który musiał przygotować zarówno sprzęt lotniczy, jak i niezbędne zaplecze. Cały personel organizującej się jednostki pracował od rana do późnego wieczora. Na zbiórce inauguracyjnej pułku, która odbyła się 21 lutego 1952 r., stanęło w sumie około 100 osób, wśród których było ponad 20 pilotów z różnym stopniem wyszkolenia. Szef sztabu odczytał rozkaz organizacyjny o formowaniu 29. PLM. Podano pierwszy podział etatowy dowództwa, sztabu, eskadr i innych pododdziałów zabezpieczających. Pierwszy skład personelu dowódczego przedstawiał się następująco: dowódca pułku – mjr pil. Michaił Bajczykow, zastępca dowódcy pułku ds. politycznych – kpt. Henryk Nowaczyk, zastępca dowódcy ds. szkolenia – mjr pil. Stefan Łazar, szef sztabu – kpt. Tadeusz Borek, starszy nawigator pułku – kpt. Zbigniew Uglik, szef strzelania powietrznego – por. pil. Tadeusz Matras, dowódca 1. Eskadry – kpt. pil. Jerzy Piotrowski, dowódca 2. Eskadry – kpt. Adam Buczyński, inżynier pułku – mjr Graczow, starszy lekarz pułku – por. Tadeusz Milczyński.