2. Skrzydło Lotnictwa Taktycznego
Bartosz Bera, Krzysztof Zieliński
2. Skrzydło
Lotnictwa Taktycznego
8 listopada 2006 r. w 31. Bazie Lotnictwa Taktycznego Poznań-Krzesiny wylądowały pierwsze dwa samoloty F-16 Jastrząb, dostarczone ze Stanów Zjednoczonych, w ramach kontraktu opiewającego na dostawę 48 najnowocześniejszych w Europie myśliwców. Ten dzień stał się dla Sił Powietrznych i ich sztandarowej jednostki – 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego, momentem przełomowym. Najnowsze samoloty, najnowsze bazy, ale i ogrom nowych wyzwań. Cztery lata po tamtym pamiętnym wydarzeniu przyglądamy się bliżej jednostce, jej żołnierzom, myśliwcom i zadaniom.

Skrzydło jest niewątpliwie najważniejszym komponentem lotnictwa taktycznego Sił Powietrznych – użytkuje najnowocześniejszy samolot będący w ich posiadaniu – wielozadaniowy samolot myśliwski Lockheed Martin F-16 Jastrząb w wersji Block 52+. Głównym zadaniem 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego jest dowodzenie i zarządzanie podległymi mu jednostkami: 31. Bazą Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu-Krzesinach, 32. Bazą Lotnictwa Taktycznego w Łasku i 16. batalionem remontu lotnisk w Jarocinie. Historia Skrzydła sięga 1998 r., aczkolwiek pod obecną nazwą jednostka funkcjonuje dopiero od 1 stycznia 2009 r., kiedy to na skutek kolejnej reorganizacji Sił Powietrznych, istniejącą wcześniej 2. Brygadę Lotnictwa Taktycznego, przeformowano w 2. Skrzydło Lotnictwa Taktycznego. Dowództwo 2. Brygady Lotnictwa Taktycznego zostało utworzone w Poznaniu na podstawie zarządzenia Ministra Obrony Narodowej z 24 listopada 1997 r. i włączone w strukturę 3. Korpusu Obrony Powietrznej. Jej pierwszym dowódcą został płk dypl. pil. Zenon Smutniak. Po wstępnym okresie organizacji i zawiązaniu się sztabu, brygada zaczęła funkcjonować 1 października 1998 r., a 22 października tego samego roku włączono w jej strukturę 7. pułk lotnictwa bombowo-rozpoznawczego z Powidza. 1 stycznia 2000 r. z rozwiązanego pułku wydzielono 7. eskadrę lotnictwa taktycznego i 6. eskadrę lotnictwa taktycznego, która przejęła i dziedziczyła tradycje 6. pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego z Piły (rozwiązanego 31 grudnia 1998 r.). 1 lipca 2005 r. w jej strukturę włączono 3. eskadrę lotnictwa taktycznego z Poznania-Krzesin i 10. eskadrę lotnictwa taktycznego z Łasku, które powstały na bazie rozwiązanego (31 grudnia 2000 r.) 3. i 10. pułku lotnictwa myśliwskiego. 31 stycznia 2008 r. 7. eskadra lotnictwa taktycznego została przeniesiona do 21. Bazy Lotniczej w Świdwinie i podporządkowana 1. Brygadzie Lotnictwa Taktycznego, co uczyniło 2. Brygadę Lotnictwa Taktycznego jednostką użytkującą wyłącznie wielozadaniowe samoloty myśliwskie F-16 Jastrząb (1. Brygada Lotnictwa Taktycznego została natomiast wyposażona w myśliwce MiG-29 i samoloty myśliwsko-bombowe Su-22). Obecnym dowódcą 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego jest gen. bryg. pil. Włodzimierz Usarek – pełniący to stanowisko od 13 lutego 2007 r. i mający za sobą wieloletnią służbę m.in. jako pilot samolotów myśliwskich MiG-21, MiG-23 i MiG-29. Wśród poprzednich dowódców jednostki znajdują się m.in. ś.p. gen. Andrzej Błasik – Dowódca Sił Powietrznych w latach 2007–2010 oraz gen. dyw. dr pil. Anatol Czaban – do niedawna szef szkolenia Sił Powietrznych, a obecnie asystent szefa Sztabu Generalnego WP. 31. Baza Lotnictwa Taktycznego jest jednostką przeznaczoną do wykonywana zadań związanych z logistycznym zabezpieczeniem i ubezpieczeniem lotów samolotów F-16 Jastrząb oraz innych statków powietrznych państw NATO. Jednostka stacjonująca na lotnisku Poznań-Krzesiny powstała 1 kwietnia 2008 r. w wyniku rozformowania 31. Bazy Lotniczej oraz 3. i 6. eskadry lotnictwa taktycznego. Obecnym dowódcą bazy (od 8 kwietnia 2010 r.) jest płk dypl. pil. Cezary Wiśniewski, który został przeszkolony w Stanach Zjednoczonych w pierwszej grupie polskich pilotów samolotów F-16 Jastrząb.
Historia powstania 31. Bazy Lotnictwa Taktycznego Poznań-Krzesiny sięga korzeniami 1954 r., kiedy to na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej z 17 września przystąpiono do formowania 62. pułku szkolno-treningowego lotnictwa myśliwskiego. W okresie trzech lat po sformowaniu, pułk stanowił bazę do przeszkalania oficerów – absolwentów Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu i szkolenia podchorążych na odrzutowych samolotach myśliwskich. Początkowo pułk dysponował myśliwcami MiG-15 i Lim-1 oraz MiG-15 bis. W 1955 r. zastąpiono je samolotami Lim-2. W pułku przeszkalano również na odrzutowe myśliwce pilotów z Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie biorących udział w powietrznych zmaganiach w czasie drugiej wojny światowej. Na mocy rozkazu Ministra Obrony Narodowej z 6 lipca 1957 r. pułk został przeformowany w 62. pułk lotnictwa myśliwskiego i jednocześnie nadano mu sztandar, a 13 października 1958 r., dokładnie w rok po nadaniu sztandaru, Minister Obrony Narodowej na wniosek społeczeństwa Poznania wyróżnił pułk imieniem „Powstańców Wielkopolskich 1918-1919”. W tym samym roku pułk otrzymał nowe myśliwce Lim-5, a w 1959 r. pierwsze naddźwiękowe samoloty myśliwskie MiG-19P i PM. W 1962 r. pułk został przemianowany na 62. pułk lotnictwa myśliwskiego OPK i jednocześnie otrzymał myśliwce osiągające dwukrotną prędkość dźwięku MiG-21F-13, a następnie PF, PFM, MF. W 1994 r. pułk został przemianowany na 3. pułk lotnictwa myśliwskiego „Poznań”. We wrześniu 1997 r.pułk uczestniczył w polsko-amerykańskich ćwiczeniach „Orli Szpon” („Eagle Talon”). 31 grudnia 2000 r. pułk został przeformowany w 31. Bazę Lotniczą i 3. eskadrę lotnictwa taktycznego, włączone do struktur 3. Korpusu Obrony Powietrznej, skąd 1 lipca 2005 r. włączono je w struktury 2. Brygady Lotnictwa Taktycznego. We wrześniu 2003 r. baza brała udział, w charakterze gospodarza, w dużych ćwiczeniach Sojuszu Północnoatlantyckiego pod kryptonimem „NATO Air Meet 2003”. Baza została dwukrotnie wyróżniona przez Ministra Obrony Narodowej „Znakiem Honorowym Sił Zbrojnych RP”. Dziś w wyposażeniu bazy znajdują się 32 wielozadaniowe samoloty myśliwskie F-16 Jastrząb (w tym 24 jednomiejscowe F-16C i 8 dwumiejscowych F-16D).
Historia powstania 31. Bazy Lotnictwa Taktycznego Poznań-Krzesiny sięga korzeniami 1954 r., kiedy to na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej z 17 września przystąpiono do formowania 62. pułku szkolno-treningowego lotnictwa myśliwskiego. W okresie trzech lat po sformowaniu, pułk stanowił bazę do przeszkalania oficerów – absolwentów Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu i szkolenia podchorążych na odrzutowych samolotach myśliwskich. Początkowo pułk dysponował myśliwcami MiG-15 i Lim-1 oraz MiG-15 bis. W 1955 r. zastąpiono je samolotami Lim-2. W pułku przeszkalano również na odrzutowe myśliwce pilotów z Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie biorących udział w powietrznych zmaganiach w czasie drugiej wojny światowej. Na mocy rozkazu Ministra Obrony Narodowej z 6 lipca 1957 r. pułk został przeformowany w 62. pułk lotnictwa myśliwskiego i jednocześnie nadano mu sztandar, a 13 października 1958 r., dokładnie w rok po nadaniu sztandaru, Minister Obrony Narodowej na wniosek społeczeństwa Poznania wyróżnił pułk imieniem „Powstańców Wielkopolskich 1918-1919”. W tym samym roku pułk otrzymał nowe myśliwce Lim-5, a w 1959 r. pierwsze naddźwiękowe samoloty myśliwskie MiG-19P i PM. W 1962 r. pułk został przemianowany na 62. pułk lotnictwa myśliwskiego OPK i jednocześnie otrzymał myśliwce osiągające dwukrotną prędkość dźwięku MiG-21F-13, a następnie PF, PFM, MF. W 1994 r. pułk został przemianowany na 3. pułk lotnictwa myśliwskiego „Poznań”. We wrześniu 1997 r.pułk uczestniczył w polsko-amerykańskich ćwiczeniach „Orli Szpon” („Eagle Talon”). 31 grudnia 2000 r. pułk został przeformowany w 31. Bazę Lotniczą i 3. eskadrę lotnictwa taktycznego, włączone do struktur 3. Korpusu Obrony Powietrznej, skąd 1 lipca 2005 r. włączono je w struktury 2. Brygady Lotnictwa Taktycznego. We wrześniu 2003 r. baza brała udział, w charakterze gospodarza, w dużych ćwiczeniach Sojuszu Północnoatlantyckiego pod kryptonimem „NATO Air Meet 2003”. Baza została dwukrotnie wyróżniona przez Ministra Obrony Narodowej „Znakiem Honorowym Sił Zbrojnych RP”. Dziś w wyposażeniu bazy znajdują się 32 wielozadaniowe samoloty myśliwskie F-16 Jastrząb (w tym 24 jednomiejscowe F-16C i 8 dwumiejscowych F-16D).
Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 12/2010