Ćwiczenie „Bold Avenger 2009”
Marcin Modrzewski
Ćwiczenie „Bold Avenger 2009”
Od 14 do 25 września 2009 r., z wykorzystaniem duńskiego systemu wsparcia, zostało przeprowadzone największe tegoroczne ćwiczenie Sojuszniczych Sił Powietrznych NATO w Europie. Siły Powietrzne skierowały na ćwiczenie „Bold Avenger 2009” sześć wielozadaniowych samolotów bojowych F-16 Jastrząb z 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego z Łasku. Sprawny przerzut personelu inżynieryjno- lotniczego i wsparcia zapewniły dwa samoloty C-295M z 13. Eskadry Lotnictwa Transportowego z Krakowa.
Już podczas pierwszej odprawy dla uczestników ćwiczenia, zorganizowanej w niedzielę, w ogromnym namiocie, zdaliśmy
sobie sprawę, że czekają nas dwa tygodnie intensywnej pracy. Byliśmy zdeterminowani, aby jak najlepiej się zaprezentować, konsekwentnie i profesjonalnie realizując taktykę i procedury ćwiczone w Polsce. Rozkazy bojowe dla sił powietrznych (ATO – Air Tasking Order) ukazywały się codziennie do godziny 11.00. Na podstawie rozkazu odbywało się całe planowanie i koordynacja. W praktyce, wkrótce po ukazaniu się rozkazu bojowego dla sił powietrznych, zainteresowana załoga z 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego udawała się na odprawę prowadzoną przez dowódcę misji (Mission Commander), którym najczęściej był pilot grupy uderzeniowej (strike package) połączonej operacji powietrznej (COMAO – Combined Air Operation). Ten rozdzielał wstępne zadania pomiędzy pilotów. I tak, na przykład, można było usłyszeć: ...holdingami zajmie się Paris 21, strefami uzupełniania paliwa w powietrzu dla wszystkich sekcji – Izmir 25, taktyką osłony myśliwskiej... Po rozdzieleniu zadań dowódca misji obwieszczał czas kolejnego spotkania (najczęściej po upływie jednej godziny). W opisywanym cyklu przygotowań brały też udział inne sekcje specjalistyczne, takie jak rozpoznawcza, meteo itp. Po kilku takich spotkaniach wyłaniał się precyzyjny plan, według którego należało później wykonać zadanie w powietrzu.
– SKYLIGHT, WARSAW 35, RODEO, PICTURE NORTH; – WARSAW, SKYLIGHT, COPY RODEO, PICTURE: THREE GROUPS CHAMPAIGNE WEST LEAD GROUP: BOXER 280, 19 31 THOUSAND, OUTLAW, SNIFF FLANKERS, EAST LEAD GROUP: BOXER 170, 17 11 THOUSAND, OUTLAW, SNIFF FLANKERS, TRAIL GROUP: BOXER 220, 11, 29 THOUSAND, SPADES, SNIFF FULCRUMS, FLANKING SOUTH-EAST.
Ten angielski słowotok oznacza, że cztery wielozadaniowe samoloty bojowe F-16 Jastrząb z 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego ruszyły do walki, by oczyścić przestrzeń powietrzną przed lecącymi za nimi dwudziestoma ośmioma samolotami z ugrupowania COMAO (Combined Air Operation – połączona operacja powietrzna, polegająca na wspólnym działaniu kilkunastu- kilkudziesięciu statków powietrznych wykonujących różne działania w jednym ściśle określonym celu). Polscy piloci, pod kryptonimem WARSAW, jako ostatni uzupełnili paliwo w powietrzu (z amerykańskich KC-135R), by później jako pierwsi wlecieć nad Morze Północne i dalej nad Skagerrak, ku naziemnym celom COMAO leżącym w Norwegii. Ich zadanie to „wymiatanie” myśliwskie, w praktyce oznaczające realizację taktyki launch & leave – launch & decide w misji wall escort. Jak sama nazwa wskazuje, w ramach wall escort myśliwce tworzą „ścianę”, uniemożliwiającą samolotom przeciwnika dotarcie do maszyn z grup uderzeniowych. Grupa „wymiatania” myśliwskiego (Fighter Sweep) stanowi forpocztę ugrupowania i jako pierwsza nawiązuje walkę z nieprzyjacielem, jest to jedno z najbardziej odpowiedzialnych zadań. Dziś wykonują je Polacy. Natomiast bezpośrednią osłonę samolotów uderzeniowych, Close Escort, realizują norweskie F-16, posługujące się kryptonimem HYENAS.
sobie sprawę, że czekają nas dwa tygodnie intensywnej pracy. Byliśmy zdeterminowani, aby jak najlepiej się zaprezentować, konsekwentnie i profesjonalnie realizując taktykę i procedury ćwiczone w Polsce. Rozkazy bojowe dla sił powietrznych (ATO – Air Tasking Order) ukazywały się codziennie do godziny 11.00. Na podstawie rozkazu odbywało się całe planowanie i koordynacja. W praktyce, wkrótce po ukazaniu się rozkazu bojowego dla sił powietrznych, zainteresowana załoga z 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego udawała się na odprawę prowadzoną przez dowódcę misji (Mission Commander), którym najczęściej był pilot grupy uderzeniowej (strike package) połączonej operacji powietrznej (COMAO – Combined Air Operation). Ten rozdzielał wstępne zadania pomiędzy pilotów. I tak, na przykład, można było usłyszeć: ...holdingami zajmie się Paris 21, strefami uzupełniania paliwa w powietrzu dla wszystkich sekcji – Izmir 25, taktyką osłony myśliwskiej... Po rozdzieleniu zadań dowódca misji obwieszczał czas kolejnego spotkania (najczęściej po upływie jednej godziny). W opisywanym cyklu przygotowań brały też udział inne sekcje specjalistyczne, takie jak rozpoznawcza, meteo itp. Po kilku takich spotkaniach wyłaniał się precyzyjny plan, według którego należało później wykonać zadanie w powietrzu.
– SKYLIGHT, WARSAW 35, RODEO, PICTURE NORTH; – WARSAW, SKYLIGHT, COPY RODEO, PICTURE: THREE GROUPS CHAMPAIGNE WEST LEAD GROUP: BOXER 280, 19 31 THOUSAND, OUTLAW, SNIFF FLANKERS, EAST LEAD GROUP: BOXER 170, 17 11 THOUSAND, OUTLAW, SNIFF FLANKERS, TRAIL GROUP: BOXER 220, 11, 29 THOUSAND, SPADES, SNIFF FULCRUMS, FLANKING SOUTH-EAST.
Ten angielski słowotok oznacza, że cztery wielozadaniowe samoloty bojowe F-16 Jastrząb z 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego ruszyły do walki, by oczyścić przestrzeń powietrzną przed lecącymi za nimi dwudziestoma ośmioma samolotami z ugrupowania COMAO (Combined Air Operation – połączona operacja powietrzna, polegająca na wspólnym działaniu kilkunastu- kilkudziesięciu statków powietrznych wykonujących różne działania w jednym ściśle określonym celu). Polscy piloci, pod kryptonimem WARSAW, jako ostatni uzupełnili paliwo w powietrzu (z amerykańskich KC-135R), by później jako pierwsi wlecieć nad Morze Północne i dalej nad Skagerrak, ku naziemnym celom COMAO leżącym w Norwegii. Ich zadanie to „wymiatanie” myśliwskie, w praktyce oznaczające realizację taktyki launch & leave – launch & decide w misji wall escort. Jak sama nazwa wskazuje, w ramach wall escort myśliwce tworzą „ścianę”, uniemożliwiającą samolotom przeciwnika dotarcie do maszyn z grup uderzeniowych. Grupa „wymiatania” myśliwskiego (Fighter Sweep) stanowi forpocztę ugrupowania i jako pierwsza nawiązuje walkę z nieprzyjacielem, jest to jedno z najbardziej odpowiedzialnych zadań. Dziś wykonują je Polacy. Natomiast bezpośrednią osłonę samolotów uderzeniowych, Close Escort, realizują norweskie F-16, posługujące się kryptonimem HYENAS.
Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 11/2009