D.520 w walkach przeciwko Aliantom

Wojna w Syrii
W czerwcu 1941 r. Brytyjczycy zdecydowali się wkroczyć do zajmowanych przez oddziały wierne rządowi Vichy Syrii i Libanu, gdyż po opanowaniu przez Niemców Grecji i Krety obawiano się zajęcia przez nich również Syrii. Bezpośrednią przyczyną wkroczenia do Syrii było zezwolenie przez Francuzów na użycie przez Niemców linii kolejowych do zaopatrywania wojsk walczących przeciwko Brytyjczykom w Iraku oraz zgodna na  wykorzystanie lotnisk przez Luftwaffe. Tuż przed rozpoczęciem działań wojennych Francuzi wzmocnili swoje siły lotnicze, poprzez przebazowanie pod koniec maja z Algieru na lotnisko Rayak dywizjonu GC III/6. Z 25 skierowanych do Syrii D.520 dwa nie dotarły do miejsca przeznaczenia pozostając na lotniskach włoskich w rezultacie uszkodzeń odniesionych w czasie przebazowania.

8 czerwca wojska alianckie przekroczyły granicę Syrii. Pierwszy dzień walk rozpoczął się dla GC III/6 stratą jednego D.520, który został zniszczony na ziemi przez debiutujące bojowo Tomahawki z australijskiego 3. Sqn. Później na eskortę rozpoznawczego Poteza dywizjon poderwał parę D.520, która zaatakowała dostrzeżoną aliancką kolumnę. Ogień z ziemi trafił samolot Sgt. Mertzisena, który lądował przymusowo, ale udało mu się powrócić  do jednostki. W locie powrotnym najskuteczniejszy pilot jednostki Slt Pierre Le Gloan, strącił nad Damaszkiem przeprowadzającego rozpoznanie Hurricane’a z 208. Sqn, za sterami którego zasiadał F/L Aldis. Po południu w wypadku podczas startu zginął Sgt Ravily. Drugi francuski myśliwiec został zestrzelony podczas przelotu nad brytyjskimi krążownikami, które zbliżyły się do brzegu. Według Francuzów D.520 Lt. Martina został zestrzelony podczas walki z Fulmarami, które mylnie rozpoznano jako Hurricane’y. Martin opuścił swoją maszynę nad wybrzeżem, ale i tak został wzięty do niewoli przez nadciągające oddziały australijskie. Brytyjscy piloci nie odnotowali jednak sukcesów, a Royal Navy strącenie to przypisała obsadom stanowisk armat przeciwlotniczych na okrętach. Podczas kolejnego lotu nad okręty, piloci dwóch trójsamolotowych kluczy GC III/6 zrewanżowali się Brytyjczykom, meldując zespołowe zestrzelenie dwóch Hurricane’ów. Faktycznie jednak ponownie starli się z Fulmarami z 803. Sqn, który odnotował tego dnia stratę trzech takich maszyn (wraz z dwoma załogami) oraz spisanie z powodu uszkodzeń czwartego i uszkodzenie piątego samolotu.  9 czerwca Francuzi przeprowadzili nalot na okręty z użyciem sześciu bombowców Martin 167F i czterech Bloch MB.200, lecących pod osłoną sześciu D.520. Osłaniające okręty trzy Hurricane’y z 80. Sqn zaatakowały formację MB.200 zestrzeliwując dwa z nich, lecz samemu stając się celem kontrataku jednego z kluczy eskorty. Slt Le Gloan strącił dwa brytyjskie myśliwce, w których zginęli P/O Lynch i P/O Crowther. Kilkadziesiąt minut później nad okrętami doszło do walki pomiędzy kolejną trójką Hurricane’ów z następnym patrolem myśliwców D.520. W jej trakcie Slt Rivory czołowo zderzył się z Hurricane’em pilotowanym przez Sgt. Benetta, poczym obaj piloci opuścili swoje maszyny i zostali wyłowieni z wody przez brytyjskie okręty. Obok tego obie strony meldowały po dwa zestrzelenia, jednak wszystkie pozostałe myśliwce wróciły do swoich baz. Kolejne dwa dni minęły pilotom GC III/6 głównie na wykonywaniu lotów eskortowych bombowców atakujących brytyjskie kolumny, często przyłączano się ostrzeliwując cele naziemne. Do walk powietrznych dochodziło rzadko. 12 czerwca podczas lotu rozpoznawczego ogień przeciwlotniczy z brytyjskiej kolumny trafił trzy D.520.  W szczątkach swojej maszyny zginął dowódca eskadry GC 5/3 – Cpt. Jacobi, Sgt Monribot zaś rozbił swój samolot w czasie lądowania w bazie. Następnego dnia Cpt. Richard zgłosił zestrzelenie Marylanda, ale faktycznie był to prowadzący rozpoznanie Blenheim IV z 11. Sqn w którym zginęła załoga P/O Lea.  14 czerwca doszło do walki między trzema Hurricane’ami z 80. Sqn a trzema D.520, w trakcie której F/O Dowding zgłosił zestrzelenie D.520 pilotowanego przez Lt. Brondela, którego uszkodzony samolot skapotował w czasie lądowania w bazie i został spisany ze stanu. W walce tej Slt Le Gloan i Sgt Mertzisen  meldowali po jednym prawdopodobnym zestrzeleniu, które jednak nie znajdują potwierdzenia.