David McCampbell. Czołowy as lotnictwa pokładowego

Szymon Tetera

Najskuteczniejszym pilotem myśliwskim operującym z lotniskowców jest kmdr por. David McCampbell – latający na samolocie Grumman F6F Hellcat dowódca stacjonującej na pokładzie lotniskowca Essex 15. Pokładowej Grupy Lotniczej. Swoje największe sukcesy Amerykanin święcił podczas dwóch największych bitew powietrzno-morskich II wojny światowej, tj. pierwszej i drugiej bitwy na Morzu Filipińskim.

David McCampbell urodził się 16 stycznia 1910 r. w Bessemer w stanie Alabama. Do US Naval Academy przyjęto go w 1929 r., po roku studiów cywilnych w Georgia School of Technology (Politechnika w Georgii). Po ukończeniu akademii, gdzie wyróżnił się jako członek reprezentacji pływackiej, 1 czerwca 1933 r. otrzymał stopień podporucznika rezerwy. Z powodu kryzysu gospodarczego przez rok pozostawał w rezerwie, by 14 czerwca 1934 r. trafić do służby czynnej, otrzymując stopień podporucznika (Ensign) ze starszeństwem od 29 maja 1934 r. i specjalnością obserwatora artylerii przeciwlotniczej.

            Od czerwca 1934 r. do czerwca 1937 r. służył na krążowniku ciężkim Portland, w tym od czerwca 1936 r. w charakterze obserwatora w dywizjonie VCS-11. W 1937 r. został skierowany na kurs pilotażu, a odznakę pilota otrzymał 23 kwietnia 1938 r. Przez następne dwa lata służył jako pilot w dywizjonie VF-4 stacjonującym na pokładzie lotniskowca Ranger. W maju 1940 r. został przeniesiony na lotniskowiec Wasp, gdzie służył jako oficer kierujący lądowaniami samolotów, otrzymując stopień kapitana (Lieutenant) ze starszeństwem od 1 czerwca 1941 r. Wiosną 1943 r. uczestniczył w dwóch rejsach Waspa na Morzu Śródziemnym z zadaniem przerzucenia na Maltę samolotów myśliwskich Supermarine Spitfire. Od sierpnia 1942 r. Wasp uczestniczył w walkach o Guadalcanal, gdzie 15 września został zatopiony w wyniku ataku japońskiego okrętu podwodnego I-19.

Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia Spec.4/2015