Dornier Do 17 cz. II

Szymon Tetera

Dornier Do 17

(część II)

W połowie 1940 r. rozpoczęło się zastępowanie w jednostkach bojowych samolotu Dornier Do 17 maszynami nowszych typów. Jednakże jeszcze przez kilkanaście miesięcy Do 17 znajdowały się w linii, biorąc udział w walkach na pierwszej linii frontu. Pewną liczbę maszyn tego typu Luftwaffe przekazała też siłom powietrznym krajów sojuszniczych.

Jeszcze przed kapitulacją Francji 13 czerwca, do Niemiec przeniesiono dywizjon II/KG 76, który został przezbrojony na Ju 88A i przemianowany na III/KG 28. W skład KG 76 jako nowa II Gruppe wszedł natomiast pod koniec czerwca dotychczasowy dywizjon III/KG 28, przezbrojony z bombowców He 111 na Ju 88A. Po wykonaniu kilku akcji nad południową Anglią, w połowie lipca 1940 r. do Niemiec przebazowano także wszystkie jednostki pułku KG 77, który został tam przezbrojony na Ju 88A. Tym samym w połowie lipca do działań nad Anglią zostało skierowanych dziewięć dywizjonów na Do 17 – po trzy z KG 2 i KG 3, dwa z KG 76 oraz używana do działań nocnych jednostka Küstenfliegergruppe 606. Ten ostatni dywizjon został sformowany pod koniec 1939 r. i był przeznaczony do działań nad obszarami morskimi stacjonując w Kilonii, ale pod koniec lipca został przebazowany na lotnisko Lannion w Bretanii.

Bitwa o Anglię
1 lipca dwa Do 215 z Aufkl.Gr. ObdL zostały zestrzelone przez OPL nad Liverpoolem i Grimsby. I i III/KG 77 straciły po trzy Do 17Z, przy czym samoloty z tej drugiej jednostki zostały strącone przez OPL. Myśliwce RAF odnotowały strącenie jedyne dwóch Dornierów.

2 lipca klucz Spitfire’ów z 611. Sqn strącił kolejnego Do 215 z Aufkl.Gr. ObdL. Następnego dnia kilkanaście Do 17 z II/KG 77 zbombardowało z małej wysokości lotnisko Manston, ale klucz Hurricane’ów z 32. Sqn strącił jeden bombowiec. 4 lipca formacja 18 samolotów Do 17 z II/KG 2 uszkodziła statek na kanale La Manche, który został umieszczony na mieliźnie.
Tego drugiego dnia brytyjskie bombowce zaatakowały lotnisko Sola w Norwegii, gdzie na ziemi zniszczyły jednego Do 215 z Aufkl.Gr. ObdL i uszkodziły dwa inne, z tego jednego w 60%.

10 lipca o świcie para Hurricane’ów z 145. Sqn zestrzeliła Do 215 z Aufkl.Gr. ObdL, który rozbił się we Francji, przy czym jego załoga zginęła. We Francji lądował również uszkodzony w 60% Do 17P z 4.(F)/ 122. Klucz Spitfire’ów zestrzelił też wysłanego na rozpoznanie Do 17Z z II/KG 3. Dywizjony I i III/KG 2 w sile 47 Do 17 zbombardowały brytyjski konwój, jednak w walce z brytyjskimi myśliwcami stracono dwa Do 17, a kolejny został skasowany po lądowaniu we Francji. Jeden z Dornierów utraconych nad konwojem stał się ofiarą zderzenia z samolotem myśliwskim Hurricane F/O Higgsa z 111. Sqn, który chwilę wcześniej został zestrzelony przez Bf 109 eskorty pilotowanego przez Oblt. Oesau.

11 lipca para Spitfire’ów z 66. Sqn zestrzeliła Do 17P z eskadry 2.(F)/11. Strącony został również dokonujący rozpoznania pogody Do 17 z Wekusta 26, który został zestrzelony przez słynnego S/L Badera z 242. Sqn, Niemcy wcześniej zdołali uszkodzić jednak Spitfire’a z 66. Sqn. Więcej szczęścia miała załoga Do 17Z z 4./ KG 2, której strzelec zdołał strącić Hurricane’a, z którego na spadochronie skakał S/L Townsed z 85. Sqn. Dornier został jednak poważnie uszkodzony, a po awaryjnym lądowaniu jego uszkodzenia oceniono na 50%.

12 lipca 18 samolotów Do 17 z II/KG 2 zbombardowało konwój na kanale La Manche, ale w walce z Hurricane’ami jednostka straciła dwa Do 17Z. Skuteczny był jednak też ogień strzelców pokładowych, którzy trafili trzy Hurricane’y z 151. Sqn, z tego jeden musiał wodować, a jego pilot zaginął.

13 lipca klucz z 238. Sqn strącił rozpoznawczego Do 17P z 2.(F)/123, jednak zanim niemiecka załoga uległa, trafiła Hurricane’a F/O Kennedy’ego, który został ranny i zginął podczas próby lądowania awaryjnego.

18 lipca Spitfire’y z 152. Sqn zestrzeliły rozpoznawczego Do 17M z Stab/StG 77. Następnego dnia podobny los spotkał Do 17P z 4.(F)/122, który padł ofiarą Hurricane’ów z pojedynczych kluczy ze 145. i 257. Sqn. 20 lipca pilotujący Spitfire’a F/O Leathart z 54. Sqn trafił w okolicy Dover Do 17Z z III/KG2, który został spisany ze stanu po awaryjnym lądowaniu w Holandii. W południe klucz Spitfire’ów z 603. Sqn strącił operującego z Norwegii rozpoznawczego Do 17P z 1.(F)/120.

21 lipca sześć Hurricane’ów z 238. Sqn zespołowo zestrzeliło rozpoznawczego Do 17M z 4.(F)/122. Nad Szkocją OPL strąciła samolot Do 17 z KGr 606. Następnego dnia ofiarą trójki pilotów z 145. Sqn padł kolejny Do 17P z 4.(F)/122.

23 lipca w nocy wyposażony w celownik radiolokacyjny myśliwski Blenheim (pilot F/O Ashfield, operator radaru Sgt Leyland) z Fighter Interception Unit strącił Do 17Z z 2./KG 3, przy czym ranna załoga Ltn. Kahlfussa została podjęta z wody przez służby ratownicze. W dzień uszkodzone wróciły trzy Do 17Z – jeden z Stab/KG 3 i dwa z II/KG 2 – ale wszystkie nadawały się do naprawy.

25 lipca para Spitfire’ów ze 152. Sqn strąciła rozpoznawczego Do 17M z Stab/StG 1. Pułk KG 3 stracił dwa Do 17Z; maszyna ze Stabu została spisana po awaryjnym lądowaniu, załoga 4. Staffel zaś opuściła swój samolot po awarii instalacji paliwowej. 26 lipca z nocnego lotu nad Anglię nie wrócił Do 17Z z 3./KG 76. 29 lipca Stab KG 2 spisał ze stanu Dorniera uszkodzonego przez myśliwce z 610. Sqn. Z kolei w uszkodzonej maszynie z III/KG 76 zginął dowódca III/KG 76, Oberstlt (ppłk) Genth. Następnego dnia podczas załadunku bomb eksplodował na lotnisku samolot z 2./KG 76, zabijając czterech ludzi. 31 lipca podczas startu rozbił się Do 215 z Aufkl.Gr. Obdl.

 Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 9/2013