Gorący wrzesień na Białorusi
Miroslav Gyűrösi
Gorący wrzesień na Białorusi
Ćwiczenia operacyjno-strategiczne Zapad-2009
Nowością tegorocznych manewrów, w porównaniu do podobnych przedsięwzięć szkoleniowych, które odbyły się w ubiegłych latach, było to, że faktycznie w tym samym okresie zrealizowano kilka niezależnych ćwiczeń, ale kokoordynowanych przez jedno wspólne dowództwo szczebla. Wydzielone jednostki rosyjskie rozpoczęły szkolenie na własnym terytorium w ramach Zapad-2009 już 8 września 2009 r. Finalny ich etap, w dwóch fazach, odbył się na terytorium Białorusi, a jego główną areną był 230. „Obuz-Lesnowski” Poligon Ogólnowojskowy. Ma on rozmiary 6 na 23 km, powierzchnię 1380 ha i znajduje się w obwodzie brzeskim, ok.10 km na południowy zachód od Baranowicz. Zasadniczo poligon ten zapewnia realizację zadań szkoleniowych związków taktycznych i jednostek Zachodniego Dowództwa Operacyjnego Wojsk Lądowych SZ Republiki Białorusi, w pierwszym rzędzie 11. Brygady Zmechanizowanej ze Słonimia i 50. BZ z Baranowicz. Poza tym niektóre zadania w ramach ćwiczeń realizowane były m.in. na 174. Szkoleniowym Poligonie Lotniczym w Domanowie oraz 210. Poligonie Lotniczym w Rużanach. Pierwsza faza białoruskiego etapu ćwiczeń odbyła się w dniach 18-22 września, kiedy realizowano przygotowania do operacji obronnej regionalnej grupy wojsk. Drugi etap, przeprowadzony w dniach 23-29 września, koncentrował się na sprawdzeniu efektywności funkcjonowania wspólnego regionalnego systemu obrony przeciwlotniczej Republiki Białorusi i Federacji Rosyjskiej przy odpieraniu ataków z powietrza, a także systemu dowodzenia wojskami podczas prowadzenia operacji obronnej. W celu zrealizowania założeń ćwiczeń przeprowadzono wiele przedsięwzięć zmierzających do zwiększenia poziomu synchronizacji organów dowodzenia, wyszkolenia polowego i lotniczego związków taktycznych i jednostek wchodzących w skład regionalnej grupy wojsk, szkolenie podczas realnych działań i doskonalenie umiejętności kadry oficerskiej wspólnego dowództwa regionalnej grupy wojsk, praktyczne sprawdzenie stanu teorii dowodzenia i kierowania regionalnej grupy wojsk. Koncepcja ćwiczeń opierała się na jednym z możliwych scenariuszy rozwoju konfliktu militarnego w tej części Europy, próbach zapobieżenia jemu, a potem realizacji działań obronnych. Regionalna grupa wojsk od pierwszych chwil agresji na terytorium ZBiR odpierała ataki z powietrza i przeprowadziła wiele uderzeń odwetowych na stanowiska dowodzenia, zgrupowania wojsk i infrastrukturę przeciwnika. W momencie wtargnięcia na Białoruś oddziałów lądowych przeciwnika prowadzona była operacja obronna, podczas której zadaniem regionalnej grupy wojsk było, we współpracy z wojskami obrony terytorialnej i innymi siłami, zwalczanie agresora i niedopuszczenie do rozwinięcia się jego ataku i przeniknięcia w głąb własnego terytorium. Plan ćwiczeń przewidywał rozbicie wojsk wroga poprzez wykonanie kontrataku i ustanowienie linii obrony na granicy państwowej
Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 11/2009