HIMARS dla rumuńskich wojsk lądowych

Tomasz Kwasek

Artyleryjskie wyrzutnie rakietowe HIMARS (High Mobility Artillery Rocket Systems) znalazły w tym roku kolejnego odbiorcę zagranicznego – Rumunię. Projekt pozyskania przez kraj z południa Europy nowych systemów rakietowych wart jest przybliżenia z kilku powodów, między innymi z uwagi na szybkość wyboru docelowego rozwiązania przez Rumunów oraz fakt, że ten sam system rakietowy, tj. HIMARS, a właściwie jego zasadnicze komponenty, mają stać się  podstawą polskiego systemu rakietowego dalekiego zasięgu znanego pod kryptonimem Homar.

Artyleria wojsk lądowych Rumunii (Forțele Terestre Române) dysponuje obecnie rozwiązaniami proweniencji radzieckiej/rosyjskiej oraz produkcji krajowej. Są to holowane haubice M1981/1982 kalibru 152 mm (zasięg ognia do 17 km) i M1985 kal. 152 mm (zasięg ognia do 24 km) oraz artyleryjskie wyrzutnie rakietowe APRA-40 (zasięg ognia do 22 km) i LAROM (zasięg ognia do 45 km). Systemy APRA-40 to zmodernizowane przez rumuński przemysł obronny radzieckie zestawy BM-21 Grad kal. 122 mm, natomiast LAROM to modernizacja APRA-40 wykonana we współpracy z podmiotami izraelskimi: Israel Military Industries (obecnie IMI Systems) i Elbit Systems. Zestawy LAROM mogą odpalać pociski rakietowe starszego typu OF-21 kal. 122 mm, np. M-21OF, a także nowe LAR Mk. 4 kal. 160 mm. Oba typu wyrzutni rakietowych są eksploatowane przez Regimentul 52 Artilerie Mixtă General Alexandru Tell i Regimentul 69 Artilerie Mixtă Silvania (w każdym pułku batalion APRA-40) oraz Brigada 8 LAROM Alexandru Ioan Cuza (w brygadzie trzy bataliony LAROM).

W przygotowanym przez ministerstwo obrony Rumunii M.Ap.N. (Ministerul Apararii Nationale), programie modernizacji technicznej rumuńskich sił zbrojnych na lata 2017-2025, przewidziano zakup nowych środków ogniowych dla batalionów artylerii, w tym systemów lufowych i rakietowych o większym zasięgu, interoperacyjnych z modelami używanymi w innych armiach NATO. Dwa zasadnicze projekty w tym zakresie dotyczą pozyskania 38 samobieżnych gąsienicowych haubic kalibru 155 mm oraz 54 samobieżnych artyleryjskich systemów rakietowych dalekiego zasięgu. Program modernizacji technicznej został zaaprobowany w kwietniu 2017 roku przez kierownictwo rumuńskiego M.Ap.N. i przedstawiony do akceptacji przez parlament w Bukareszcie.

Jednocześnie, już w czerwcu 2016 roku rumuńska Agencja ds. Badań nad Techniką i Technologią Wojskową ACTTM (Agenţia de Cercetare pentru Tehnică şi Tehnologii Militare) wystosowała zapytanie Request for Information (RFI), zatytułowane „System wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych z pociskami o dużym zasięgu (150 km) (Sistem lansator multiplu de rachete cu bătaie mare (150 km). Przedmiotem zapytania był zakup 54 wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych dla trzech batalionów artylerii, po 18 wyrzutni każdy. Dostawy wybranych systemów rakietowych miałyby nastąpić w latach 2019-2025. Koszt planowanego zakupu, zgodnie z przygotowanym przez rumuński resort obrony preliminarzem programu modernizacji, miał wynieść 900 mln EUR, czyli około 1,05 mld USD.

Zgodnie z przedstawionymi przez ACTTM w RFI wymogami każdy batalion artylerii rakietowej wyposażony w nowe zestawy miał się składać z podsystemu dowodzenia, podsystemu komunikacji i przesyłania danych, podsystemu ogniowego, podsystemu logistycznego i podsystemu symulacji i szkolenia. Podsystem dowodzenia miał składać się z batalionowego punktu dowodzenia, zapasowego punktu dowodzenia i punktu dowódczo-sztabowego. Elementy podsystemu dowodzenia miały być umieszczone na pojazdach opancerzonych lub w kontenerach podobnych do używanych w armiach innych krajów członkowskich NATO. W skład podsystemu powinny wchodzić urządzenia dowiązania topogeodezyjnego, nawigacyjne (bezwładnościowe i satelitarne) oraz rozpoznania meteorologicznego. Podsystem komunikacji powinien mieć możliwość integracji z innymi hierarchicznymi systemami komunikacji, w tym funkcjonującymi w armiach państw członkowskich NATO, zgodnie z sojuszniczym standardem STANAG 2432/1 Artillery Procedures for Automatic Data Processing (ADP) System Interoperability – AArtyP-3, a w razie potrzeby pozwalać na korzystanie z infrastruktury cywilnych systemów komunikacyjnych. Urządzenia podsystemu komunikacji powinny być zainstalowane na pojazdach lub w kontenerach, ewentualnie namiotach. Zgodnie z wymogami urządzenia podsystemu powinny pozwalać na nieprzerwaną pracę w czasie co najmniej 10 godzin. Podsystem środków ogniowych batalionu artylerii rakietowej to 18 samobieżnych artyleryjskich wyrzutni rakietowych umożliwiających prowadzenie ognia kierowanymi pociskami rakietowymi na odległość do 150 km. Strona rumuńska określiła, że mają to być nowoczesne systemy o parametrach porównywalnych do sprzętu NATO. Wymagania ACTTM zawarte w RFI nie określały rodzaju trakcji (gąsienicowa lub kołowa), natomiast wskazywały na maksymalną szerokość pojazdu 2900 mm, minimalny prześwit 400 mm i zasięg po drogach 700 km (minimalnie 500 km). Pojazd-wyrzutnia miał być również wyposażony w mocowanie dla sterowanego ręcznie karabinu maszynowego lub zdalnie sterowanego modułu uzbrojenia z karabinem maszynowym.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 9/2017