Idex 2013 cz. I

Miroslav Gyűrösi

Idex 2013

cz. I

Organizatorzy wystawy i konferencji technologii obronnych IDEX w Abu Zabi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, od 1993 r. dążyli do uzyskania przez nią statusu najbardziej prestiżowego forum prezentacji rozwiązań dla sił zbrojnych i służb bezpieczeństwa. Z perspektywy osoby, która miała okazję odwiedzić kilka ostatnich edycji imprezy raczej trudno  przyznać, że plany te ziściły się, niemniej IDEX z pewnością można zaliczyć do kilku najważniejszych przedsięwzięć wystawienniczych o ogólnym profilu – a więc prezentujących  uzbrojenie dla wojsk lądowych, lotnictwa, marynarki wojennej i formacji ochrony porządku.

Wiarygodnym wyznacznikiem rzeczywistej rangi danej wystawy jest liczba eksponatów zaprezentowanych na niej po raz pierwszy. W sferze techniki wojskowej i technologii obronnych nie chodzi tylko o faktyczne światowe premiery w dosłownym znaczeniu tego słowa, ale także o pierwsze prezentacje dla szerokiej publiczności typów uzbrojenia i sprzętu, którego istnienie było potwierdzone, niemniej ani większość profesjonalistów, ani tym bardziej przedstawicieli prasy, nie miała okazji się z nimi z bliska zapoznać. Trzeba przyznać, że z tego punktu widzenia IDEX naprawdę zawsze należał i nadal należy do światowej czołówki. Po stronie pozytywów zapisać należy także organizację przedsięwzięcia i imprez towarzyszących, które – wstyd to powiedzieć – w stosunku do większości europejskich salonów uzbrojenia zdecydowanie wyróżniają się „na plus”.

Wielkie ambicje lokalnego przemysłu
Systematyczny rozwój przemysłu obronnego Zjednoczonych Emiratów Arabskich jest widoczny na każdej kolejnej edycji IDEX-u. Także tegoroczna wystawa, która odbyła się w dniach 17–21 lutego, potwierdziła tę tendencję. Chyba największym zaskoczeniem, jaki sprawił przemysł zbrojeniowy ZEA w tym roku była prezentacja trzech typów polowych systemów rakietowych, które powstały we współpracy z zagranicznymi partnerami. Poza okrętami, najbardziej imponującym eksponatem 11. IDEX-u – oczywiście przede wszystkim ze względu na rozmiary – był niezwykły polowy system rakietowy Multiple Cradle Launcher System (MCLS), będący dziełem firmy Jobaria Defense Systems (JDS). To nowopowstałe przedsiębiorstwo jest jedną z ośmiu spółek-córek niezwykle aktywnego holdingu Tawazun Group i w pełnym zakresie odpowiada za opracowanie systemu, jego seryjną produkcję i dostawy. Rozwój MCLS zainicjowano w 2008 r. w firmie Al Jaber Systems, we współpracy z partnerami z Turcji. Dostawy seryjnych systemów do Sił Zbrojnych ZEA rozpoczęły się w październiku 2011 r. Obecnie MCLS przeszedł wszystkie procedury związane z przyjęciem do uzbrojenia i jest wykorzystywany operacyjnie. Podczas IDEX-u-2013 jedna wyrzutnia MCLS była prezentowana statycznie na ekspozycji plenerowej, druga zaś uczestniczyła w codziennych pokazach dynamicznych.

Polowy system rakietowy MCLS służy do bezpośredniego wsparcia ogniowego oraz niszczenia ważnych celów powierzchniowych. Cechuje go niespotykana wydajność ogniowa, prosta obsługa i eksploatacja. Konstrukcyjnie MCLS składa się z czterech zespołów wyrzutni (lawet) tureckiej firmy Roketsan, zamontowanych na pięcioosiowej naczepie holowanej przez trzyosiowy ciągnik siodłowy Oshkosh Global HET (Heavy Equipment Transport). Każdy zespół (laweta) tworzą z kolei trzy 20-prowadnicowe kontenerowe wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych kalibru 122 mm. Nie są one umieszczone w jednej osi – pierwsza i trzecia są zamontowane nieco w lewo od płaszczyzny wzdłużnej platformy, zaś druga i czwarta w prawo. Łącznie pojedynczy system dysponuje 240 rakietami (sic!), które mogą razić obszar o powierzchni 470 km2. System może na polu walki działać autonomicznie albo w strukturze baterii, w skład której wchodzić może do sześciu MCLS. W przypadku działań autonomicznych obsługa systemu współpracuje z własnym stanowiskiem dowodzenia i kierowania ogniem LCP (Launcher Command Post), z możliwością prowadzenia ognia z ukrytego stanowiska. Długość kabla łączącego wyrzutnię i pulpit sterowania wynosi 160 m. Podczas działania w strukturze baterii, poszczególne wyrzutnie są kontrolowane przez stanowisko dowodzenia baterii BCP (Battery Command Post). Komunikacja pomiędzy BCP i wyrzutniami, a także stanowiskiem dowodzenia dowódcy artylerii związku taktycznego odbywa się za pomocą łącz radiowych. System dowodzenia i kierowania ogniem MCLS jest w pełni zintegrowany z nadrzędnym zautomatyzowanym taktycznym systemem dowodzenia wojsk.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 03/2013