IDEX 2013 cz. II

Miroslav Gyűrösi

IDEX 2013

cz. II

Wystawa o takim rozmachu jak tegoroczny IDEX oznacza mnóstwo eksponatów wszelkich możliwych kategorii. Tych „ciężkich” oczywiście nie brakowało – były czołgi, ciężkie, lekkie, kołowe i gąsienicowe wozy bojowe oraz pojazdy wsparcia, a także towarzyszące im uzbrojenie i wyposażenie. Jednak, prawdę mówiąc, nowości w tej sferze miały głównie lokalny charakter. Spośród europejskich producentów na uwagę z pewnością zasługiwała ekspozycja belgijskiej firmy CMI Defence, która zaprezentowała kilka ciekawych nowości. Należała do nich przede wszystkim wieża Cockeril XC-8, która podczas swej premierowej demonstracji została umieszczona na nośniku w postaci południowokoreańskiego pojazdu gąsienicowego Doosan DST K21. Masa pojazdu wraz z dwuosobową wieżą wynosi ok. 25 ton. Wieża może być też alternatywnie uzbrojona w 105 mm armatę z gwintowanym przewodem lufy lub – co także jest nowością w ofercie firmy – gładkolufową armatę 120 mm, mogącą prowadzić ogień wszystkimi typami standardowej amunicji NATO tego kalibru, a także przeciwpancernymi pociskami kierowanymi Falarick 120, będącymi na razie w fazie opracowywania. Konstrukcyjnie XC-8 wywodzi się z, dobrze znanej w Polsce, wieży CT-CV. CMI Defence nie rezygnuje także z rozwoju systemów wieżowych do lżejszych platform o mniejszej nośności. W tej kategorii przedstawiono bezzałogową wieżę Cockeril Protected Weapon Station (CPWS) 20-25-30, o zamkniętej konstrukcji, która swą światową premierę miała na ubiegłorocznym paryskim salonie Eurosatory 2012. Dysponuje ona dzienno-nocnym systemem obserwacyjno-celowniczym, w którym wykorzystano przyrząd panoramiczny zintegrowany z komputerem balistycznym i zespołem czujników poprzez cyfrową magistralę CAN Bus. Laweta uzbrojenia jest stabilizowana w dwóch płaszczyznach. Zakres kątów ostrzału w elewacji to od -10° do +45°. Uzbrojenie, jak wskazuje nazwa, może stanowić armata automatyczna kalibru 20÷30 mm, sprzężona z 7,62 mm karabinem maszynowym. Po obu bokach wieży można zamontować wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych. Wieża została także dostosowana do zamontowania wyrzutni granatów dymnych. Producent deklaruje, że po założeniu zestawu dodatkowego opancerzenia możliwe jest uzyskanie odporności balistycznej na poziomie 4 według STANAG4569A.

Do „poważniejszego” sprzętu należy zaliczyć także zunifikowane stanowisko dowódczo-obserwacyjne (dowódczo-sztabowe) artylerii 1W172-2 rosyjskiej spółki Radiozawod z Penzy. W Abu Zabi zaprezentowano niestety tylko model – na transport oryginału nie starczyło środków. Zadaniem 1W172-2 jest automatyzacja dowodzenia podporządkowanych pododdziałów artylerii, uzbrojonych w działa samobieżne, holowane, polowe systemy rakietowe, armaty przeciwpancerne i moździerze. Pojazd zapewnia możliwość współpracy ze wszystkimi nowoczesnymi systemami rozpoznania, działającymi na rzecz artylerii oraz z systemami C4I innych rodzajów wojsk i służb. Wóz dowodzenia 1W172-2 jest wykorzystywany jako zunifikowany wóz dowódczo-obserwacyjny KNM (Komandno-nabljudatielnaja maszina) lub wóz dowódczo-sztabowy KSzM (Komandno-sztabnaja maszina), może pełnić funkcje: KSzM szefa sztabu brygady artylerii i KNM szefa rozpoznania brygady artylerii, KNM dowódcy dywizjonu przeciwpancernego, KNM dowódcy baterii dowodzenia i rozpoznania artyleryjskiego oraz KSzM szefa sztabu dywizjonu artylerii przeciwpancernej. We wnętrzu 1W172-2 znajdują się cztery zautomatyzowane stanowiska operatorskie: trzy operatorów systemu i środków obserwacji oraz jedno zarządzania systemami łączności. Czas przygotowania wozu do działania i wypracowania rozkazów dla pododdziału wyposażonego w konkretny system artyleryjski nie przekracza 3,5 minuty. Czas przekazania pojedynczego rozkazu to 9 sekund. Środki łączności, którymi dysponuje załoga pojazdu mają zasięg 300 km. Łączność za pomocą radiostacji VHF można utrzymywać na dystansie do 8 km, UHF od 3 do 30 km, zaś HF do 100 km. Wóz dowodzenia wykorzystuje osiem kanałów transmisji danych. Czas rozwinięcia/zwinięcia na pozycji nie przekracza 5 minut. Maksymalny czas ciągłej pracy to 72 godziny.

Wóz dowodzenia 1W172-2 może, zgodnie z życzeniem kontrahenta, wykorzystywać nośnik w postaci: transportera gąsienicowego MT-LBu, specjalnego pojazdu na bazie bwp BMP-3, transportera kołowego K1Sz1 (na bazie BTR-80) lub samochodu WPK-233014 Tigr.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 04/2013