Indyjski „Miecz Sprawiedliwości”
Séan Wilson/Prime Images
Indyjski „Miecz Sprawiedliwości”
W tym roku mija trzydzieści lat od kiedy Siły Powietrzne Indii (Bharatiya Vayu Sena) wprowadziły do swojego wyposażenia samoloty myśliwsko-bombowe typu Jaguar. Dr Sean Wilson z Prime Images miał unikalną możliwość złożenia wizyty w bazie lotniczej Ambala w rejonie Punjabu w północnych Indiach, gdzie mógł zasięgnąć informacji na temat indyjskich Low Level Strike Aircraft.
Indie od dłuższego czasu próbowały samodzielnie stworzyć własny samolot myśliwsko-bombowy i w 1967 r. rozpoczęły wprowadzanie do służby samolotu HF-24 Marut wyprodukowanego w firmie Hindustan Aeronautics Ltd. jako odpowiedź na zapotrzebowanie Sił Powietrznych Indii na Deep Penetration Strike Aircraft, który miał zastąpić starzejące się bombowce taktyczne English Electric Canberra i samoloty myśliwsko-szturmowe Hawker Hunter. Wyposażony w turbinowy silnik odrzutowy o odpowiednim ciągu HF-24 Marut mógł spełniać założenia taktyczno-techniczne programu, ale seria niepowodzeń i opóźnień związanych z nowym napędem spowodowała, że ostatecznie zdecydowano się na wybranie samolotu zagranicznego. Pierwsza oficjalna oferta dostarczenia samolotów myśliwsko-bombowych Jaguar dla Sił Powietrznych Indii została złożona przez angielsko-francuską firmę SEPECAT (Societe Europenne de Production de l’Avion Ecole de Combat et Appui Tactique) w połowie 1968 r., na kilka miesięcy przed lotem pierwszego prototypu! Początkowo nie wzbudziła zainteresowania i dopiero w 1972 r. indyjski rząd zażyczył sobie dogłębnego porównania Jaguara z jego francuskim konkurentem – Dassault Mirage F1. Pod koniec 1975 r. dołączył do nich trzeci samolot, szwedzki Saab 37 Viggen. Ostatecznie 6 października 1978 r. oficjalnie ogłoszono, że konkurs na nowy samolot klasy Deep Penetration Strike Aircraft wygrał Jaguar International.
Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 6/2009