Indyk z Gdyni 2
Janusz Janik
„Indyk” z Gdyni
30 lat trałowców projektu 207
(część 2)
Okręt proj. 207 to małomagnetyczny trałowiec bazowy przeznaczony do poszukiwania oraz niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych postawionych w zagrodach minowych lub pojedynczo na wodach otwartych i przybrzeżnych Bałtyku, a także Morza Północnego. Powyższe zadania realizuje poprzez:
- rozpoznawcze poszukiwanie min, w tym na torach wodnych, zalecanych kursach i wyznaczonych akwenach;
- określanie granic zagród minowych;
- wytyczanie przejść przez zagrody minowe;
- poszukiwanie dróg obejścia wykrytych zagród minowych;
- ustalanie charakteru wykrytych zagród minowych;
- niszczenie zagród minowych składających się z min dennych i kotwicznych oraz ochraniaczy zagród minowych;
- ochronę przeciwminową okrętów i transportowców na przejściu morzem;
- ochronę przeciwminową w czasie wysadzania desantu morskiego.
Dodatkowo okręty przystosowane są do stawiania min morskich i zrzucania bomb głębinowych (obecnie jednak nie wykonują tego ostatniego). Zadania realizowane są samodzielnie, zespołowo oraz we współdziałaniu z siłami obrony przeciwminowej innych państw.
Kadłub i zespół napędowy
Kadłub ma kształt wypornościowy z rufą pawężową przystosowaną do napędu dwuśrubowego. Konstrukcja kadłuba wykonana jest w całości z laminatu poliestrowo- szklanego (LPS). Półprodukty laminatu w około 60% składają się ze spoiwa poliestrowego, a w około 40% ze zbrojenia z włókna szklanego niskoalkalicznego, tekstylnego w postaci mat z pasm ciętych oraz tkanin i taśm rowingowych z pasm ciągłych nieskręcanych. Zasadniczym składnikiem spoiwa do budowy kadłuba jednostki doświadczalnej była żywica Polimal 109, natomiast nadbudówki żywica ANE D20 (ANE D21M dla kadłuba i nadbudówki na 207P, ANE D23M dla kadłuba i nadbudówki na 207M). Zawartość szkła kształtuje się w granicach 0,40-0,42. Średnia grubość poszycia w części środkowej dna wynosi 30-32 mm, w części denno-burtowej 25-28 mm, na stępce i mocowaniach około 40 mm, zaś na pokładzie 22-23 mm.
Grodzie wodoszczelne o grubości od 12 do 18 mm dzielą kadłub na 9 przedziałów wodoszczelnych i ustawione są na wręgach 4, 9, 10, 21, 29, 35, 46, 51 i 62. Jednostki cechuje niezatapialność dwuprzedziałowa zgodnie z przepisami PRS.
Dla polepszenia parametrów pracy śrub, jak również ograniczenia szumów podwodnych pędniki zainstalowano w dyszach Korta. Okręty mają po dwa wypornościowe stery podwieszone o profilu NACA 12 i powierzchni 1,25 m2 każdy, wychylane na burty po 30°. W skład urządzenia sterowego wchodzą:
- elektrohydrauliczna maszyna sterowa typu US 16TS2 (US 16TS4 na 207M);
- telemanipulator steru typu TS 23B;
- urządzenie systemu ruchu okrętu po trajektorii ZSN-AS;
- kolumna sterowania ręcznego (awaryjnego) w skrajniku rufowym.
Urządzenia kotwiczne tworzą: kabestan kotwiczno-cumowniczy, kotwica Halla L 200 o masie 200 kg oraz łańcuch kotwiczny kalibru 15 mm i długości 100 m.
Na okrętach znajdują się po 4 pneumatyczne tratwy ratunkowe 10-osobowe typu BMW zamocowane na zrzutniach rozmieszczonych na I kondygnacji nadbudówki – po dwie na burcie. Zamontowano również 5 kół ratunkowych, w tym 2 z pławkami świetlnymi. Jako osobiste środki ratunkowe przewidziano 30-36 szt. kamizelek ratunkowych typu KR-70.
Zespół napędowy tworzą 2 wysokoprężne silniki spalinowe produkcji ZSRR typu M 401A, 12-cylindrowe w układzie V o kącie rozwarcia cylindrów 60°, czterosuwowe, nienawrotne, jednostronnego działania, doładowywane dwiema turbosprężarkami TK-18N-03S. Rozwijają one moc 735 kW przy 1550 obr./min., zużywają 233,8 g/kWh paliwa, 6,8 g/kWh oleju, są uruchamiane sprężonym powietrzem i chłodzone wodą zaburtową. Poprzez przekładnie redukcyjno- nawrotne R-25A pracują na dwie linie wałów zakończone pięcioskrzydłowymi śrubami o skoku stałym.
Elektrownię okrętową na jednostkach 207DM i P stanowią trzy zespoły prądotwórcze – dwa typu 43ZPM52H6 (silnik wysokoprężny 52H6 o mocy 121 kW i prądnica GCh114a/1) oraz jeden (trałowy) typu 40ZPM45H6 (silnik wysokoprężny 45H6 o mocy 121 kW i prądnica PCOb--94B). Na trałowcach proj. 207M są to dwa zespoły typu 43ZPM71H6 (silnik wysokoprężny 71H6 o mocy 117 kW i prądnica GCh114a/1) oraz przetwornica trałowa P-125-1 (silnik elektryczny mSg 254M4 i prądnica 2 PKMz 84a/51).
Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO 2/2013