Japońskie niszczyciele typu Minekaze. Część 2

Grzegorz Nowak

AKIKAZE (Wiatr Oceaniczny, ang.: Autumn Wind).

Po wejściu do służby okręt wszedł w skład 4. Dywizjonu Niszczycieli 1. Flotylli Pierwszej Floty w Sasebo. Od 26 czerwca 1922 roku do 4 lipca 1922 roku niszczyciel Akikaze bazował w Ryojun (dawna rosyjska twierdza Port Artur), а od 29 sierpnia do 10 września 1922 roku wspólnie z lekkimi krążownikami Tenryu i Tatsutaoperował w rejonie wschodniego wybrzeża Rosji. Od stycznia 1923 roku do 4 września 1923 roku operował u chińskich wybrzeży.

Zpoczątkiemmarca 1924 rokuniszczycielAkikazezostał przebazowany doAriake (Formoza – dzisiejszyTajwan), skąd operował do 16 kwietnia 1924 roku na wodach środkowych Chin. Pod koniec kwietnia 1924 roku 2. Flotyllę przebazowano do Sasebo. Od 25 do 30 marca 1925 roku Akikaze przeszedł do portu Dairen (dziś Dalian, Chiny), w którym pozostawał do końca kwietnia 1925 roku. 23 kwietnia 1925 rokuniszczycielpowrócił doSasebo, gdzie pozostawał do końca 1926 roku.

Z dniem 31 grudnia 1926 roku niszczyciel Akikaze został przeniesiony do rezerwy na kolejne 3 lata. Z początkiem stycznia 1930 roku okręt skierowany został na remont w Sasebo trwający do września 1930 roku. Z dniem 1 grudnia 1930 roku 4. Dywizjon Niszczycieli został włączony w skład 1. Flotylli Pierwszej Floty. Od 29 marcado 18 kwietnia 1931 rokuAkikazeodbył rejsdowybrzeżyChin,zawijającdoTsingtaoiDairen. Podkonieckwietniapowrócił doJaponiiiodmajaponownieznalazł się wrezerwiedrugiejkategoriiwYokosuka.

W styczniu 1935 roku niszczyciel Akikaze odbywał patrole w rejonie Wysp Kurylskich i Sachalinu, aż do maja 1938 roku pełniąc służbę w ochronie własnej floty rybackiej. W czerwcu 1938 roku w stoczni Sasebo został dokowany i poddany remontowi trwającemu do stycznia 1939 roku.

W czasie tego remontu przeprowadzono rutynowy przegląd układu napędowego, wzmocniono strukturę nadwyrężonego kadłuba w rejonie maszynowni i kotłowni, zmniejszono pojemność zbiorników paliwa o ok. 100 ton. Obydwa kominy otrzymały dodatkowe kołpaki mające zmienić kierunek odpływu dymu z przewodów kotłowni i zapobiec w ten sposób zadymianiu pomostów. Dzięki temu zmieniła się nieco sylwetka okrętu. Zdemontowano kaemy i w ich miejsce zamontowano cztery pojedyncze działka plot kal. 25 mm. Uzbrojenie uzupełniono o dwa miotacze bomb głębinowych Typ 94, wymieniono zrzutnie bomb głębinowych na nowsze Typ 3 z zapasem 36 bomb głębinowych). Okręt ponadto otrzymał do walki z okrętami podwodnymi hydrofon Typ 93 i sonar Typ 93 Mod. 

Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia 3/2017