Japońskie krążowniki lekkie typu Nagara (cz. 2)
Piotr Cichy
Japońskie krążowniki lekkie
typu Nagara (cz. 2)
Nagara
Nazwa krążownika wywodziła się od nazwy rzeki przepływającej w pobliżu Nagoi. 21 kwietnia 1922 roku Nagarę przyjęto do służby w Sasebo. Krążownik został okrętem flagowym Sentai 5 (5. Flotylla Krążowników; pozostałymi jednostkami były Natori i Kinu). W lutym i marcu 1923 roku okręty Sentai 5 pływały po morzach południowych. W październiku 1924 roku Flotylla (flagowy Yura /dalej – F/, Nagara i Natori) odbył rejs na Hahajimę w archipalagu Wysp Bonin. W marcu i kwietniu 1925 roku Nagara – wraz z Sentai 5 (Natori /F/, Sendai i Yura) i 2. Flotyllą Niszczycieli (dalej FN) – odbyła rejs w rejon Jangcy i Tsingtao. 1 grudnia 1925 roku Nagarę przydzielono jako okręt strażniczy bazy w Mako na Peskadorach, gdzie pełniła funkcję jednostki flagowej dowódcy tej niewielkiej bazy. W marcu 1926 roku odwiedziła Swatow (dzis. Shantou), a w lipcu Indie Holenderskie. W listopadzie krążownik odstawiono do rezerwy w Sasebo. Od grudnia 1927 do lutego 1928 roku okręt przebywał w Tsingtao. Od 10 grudnia 1928 roku Nagara wchodziła w skład Sentai 3 Pierwszej Floty (wraz z Yurą /F/ i Natori). W marcu i kwietniu 1929 roku okręty te pływały w rejonie Tsingtao i Chinwangtao, a ponownie znalazły się w tym akwenie na przełomie marca i kwietnia 1930 oraz w kwietniu 1931 roku. W okresie od grudnia 1931 do stycznia 1934 roku Nagara przeszła w stoczni w Sasebo trzyetapową modernizację. Od stycznia 1934 roku Nagara pełniła funkcję okrętu flagowego Sentai 8. Między październikiem 1935 a marcem 1936 roku oraz od czerwca 1936 do marca 1937 roku krążownik modernizowano w stoczni w Sasebo. W roku 1937 Nagara służyła w dywizjonie osłony bazy Sasebo. W tym czasie skrócono maszt rufowy okrętu. Podczas trwającego od lipca 1937 roku konfliktu japońsko-chińskiego, krążownik wraz z niszczycielami operował na Morzu Południowochińskim, wspierając desant w okolicy Kantonu. W listopadzie 1939 roku Nagara powróciła do Sasebo. Od kwietnia 1940 roku krążownik przebywał w rezerwie w Maizuru. Tamże od 15 października 1940 do 30 stycznia 1941 roku wzmacniano na okręcie lekką artylerię przeciwlotniczą, a nad pokładem kompasowym zamontowano stalowy dach. Po tej modernizacji Nagara wzięła udział w tzw. ekspedycji do południowych Indochin. Od czerwca do września 1941 roku krążownik operował na Morzu Południowochińskim w składzie Sentai 15. Od listopada Nagara bazowała na Palau na zachodnich Karolinach, przydzielona do sił mających zaatakować Filipiny. 8 grudnia 1941 roku Nagara opuściła Palau, wraz z czterema niszczycielami 24. Dywizjonu w eskorcie siedmiu statków z transportem wojska. Odziały te wylądowały z 11 na 12 grudnia w pobliżu Legazpi na południowo-wschodniej części Luzonu. 13 grudnia okręty zawinęły do Koniya Harbor, skąd dwa dni później eskortowały 24 transportowce z oddziałami piechoty ponownie na Luzon. 2 stycznia 1942 roku krążownik wszedł do bazy Davao na wyspie Mindanao na Filipinach. W tym czasie Nagara była okrętem flagowym kadm. Kyuji Kubo, dowódcy wschodniego zgrupowania inwazyjnego, jednego z trzech wyznaczonych do opanowania Holenderskich Indii Wschodnich. 9 stycznia 1942 roku Nagara wraz z Jintsu i niszczycielami wypłynęła z Davao w eskorcie 10 transportowców z piechotą, która lądowała 11 stycznia w Manado i Kema na północno-wschodnim Celebesie. Między 21 a 24 stycznia 1942 roku Nagara i osiem niszczycieli eskortowały transportowce z desantem do Kendari na południowo-wschodnim Celebesie. Rankiem 25 stycznia przybyły tam cztery niszczyciele i jeden z nich, Hatsuharu, spowodował kolizję – płynąc z prędkością 21 węzłów, uderzył w prawą burtę Nagary na wysokości śródokręcia. Uszkodzeniu uległ kadłub krążownika, a dwóch członków załogi odniosło rany. Na czas naprawy w Davao (do 31 stycznia) kadm. Kubo przeniósł swą flagę na niszczyciel Hatsushimo. W lutym krążownik osłaniał transportowce do Makassaru na południowym Celebesie, a następnie operował w rejonie Bali. Po opanowaniu Jawy, 8 marca krążownik przepłynął do tamtejszego portu Batawia (obecnie Dżakarta). 10 marca Nagara wraz z Kinu i Natori została włączona do sił mających bronić „byłych” Holenderskich Indii Wschodnich. Do Japonii powróciła 11 kwietnia, gdzie do 4 maja remontowano ją w stoczni w Maizuru. 10 kwietnia 1942 roku Nagarę wyznaczono na flagowiec kadm. Susumu Kimury – dowódca nowej Sentai 10 (pierwotnie 10.FN, składająca się z 7., 10. i 17. dywizjonów niszczycieli). Głównym zadaniem zespołu Kimury była osłona lotniskowców. W czasie bitwy o Midway w czerwcu 1942 roku Nagara wraz ze swoimi 11 niszczycielami eskortowała Zespół Uderzeniowy Lotniskowców wadm. Chuichi Nagumo. W bitwie tej krążownik odegrał rolę flagowca – to właśnie na Nagarę przeniósł się Nagumo ze swoim sztabem z płonącego i tonącego lotniskowca Akagi.
Nazwa krążownika wywodziła się od nazwy rzeki przepływającej w pobliżu Nagoi. 21 kwietnia 1922 roku Nagarę przyjęto do służby w Sasebo. Krążownik został okrętem flagowym Sentai 5 (5. Flotylla Krążowników; pozostałymi jednostkami były Natori i Kinu). W lutym i marcu 1923 roku okręty Sentai 5 pływały po morzach południowych. W październiku 1924 roku Flotylla (flagowy Yura /dalej – F/, Nagara i Natori) odbył rejs na Hahajimę w archipalagu Wysp Bonin. W marcu i kwietniu 1925 roku Nagara – wraz z Sentai 5 (Natori /F/, Sendai i Yura) i 2. Flotyllą Niszczycieli (dalej FN) – odbyła rejs w rejon Jangcy i Tsingtao. 1 grudnia 1925 roku Nagarę przydzielono jako okręt strażniczy bazy w Mako na Peskadorach, gdzie pełniła funkcję jednostki flagowej dowódcy tej niewielkiej bazy. W marcu 1926 roku odwiedziła Swatow (dzis. Shantou), a w lipcu Indie Holenderskie. W listopadzie krążownik odstawiono do rezerwy w Sasebo. Od grudnia 1927 do lutego 1928 roku okręt przebywał w Tsingtao. Od 10 grudnia 1928 roku Nagara wchodziła w skład Sentai 3 Pierwszej Floty (wraz z Yurą /F/ i Natori). W marcu i kwietniu 1929 roku okręty te pływały w rejonie Tsingtao i Chinwangtao, a ponownie znalazły się w tym akwenie na przełomie marca i kwietnia 1930 oraz w kwietniu 1931 roku. W okresie od grudnia 1931 do stycznia 1934 roku Nagara przeszła w stoczni w Sasebo trzyetapową modernizację. Od stycznia 1934 roku Nagara pełniła funkcję okrętu flagowego Sentai 8. Między październikiem 1935 a marcem 1936 roku oraz od czerwca 1936 do marca 1937 roku krążownik modernizowano w stoczni w Sasebo. W roku 1937 Nagara służyła w dywizjonie osłony bazy Sasebo. W tym czasie skrócono maszt rufowy okrętu. Podczas trwającego od lipca 1937 roku konfliktu japońsko-chińskiego, krążownik wraz z niszczycielami operował na Morzu Południowochińskim, wspierając desant w okolicy Kantonu. W listopadzie 1939 roku Nagara powróciła do Sasebo. Od kwietnia 1940 roku krążownik przebywał w rezerwie w Maizuru. Tamże od 15 października 1940 do 30 stycznia 1941 roku wzmacniano na okręcie lekką artylerię przeciwlotniczą, a nad pokładem kompasowym zamontowano stalowy dach. Po tej modernizacji Nagara wzięła udział w tzw. ekspedycji do południowych Indochin. Od czerwca do września 1941 roku krążownik operował na Morzu Południowochińskim w składzie Sentai 15. Od listopada Nagara bazowała na Palau na zachodnich Karolinach, przydzielona do sił mających zaatakować Filipiny. 8 grudnia 1941 roku Nagara opuściła Palau, wraz z czterema niszczycielami 24. Dywizjonu w eskorcie siedmiu statków z transportem wojska. Odziały te wylądowały z 11 na 12 grudnia w pobliżu Legazpi na południowo-wschodniej części Luzonu. 13 grudnia okręty zawinęły do Koniya Harbor, skąd dwa dni później eskortowały 24 transportowce z oddziałami piechoty ponownie na Luzon. 2 stycznia 1942 roku krążownik wszedł do bazy Davao na wyspie Mindanao na Filipinach. W tym czasie Nagara była okrętem flagowym kadm. Kyuji Kubo, dowódcy wschodniego zgrupowania inwazyjnego, jednego z trzech wyznaczonych do opanowania Holenderskich Indii Wschodnich. 9 stycznia 1942 roku Nagara wraz z Jintsu i niszczycielami wypłynęła z Davao w eskorcie 10 transportowców z piechotą, która lądowała 11 stycznia w Manado i Kema na północno-wschodnim Celebesie. Między 21 a 24 stycznia 1942 roku Nagara i osiem niszczycieli eskortowały transportowce z desantem do Kendari na południowo-wschodnim Celebesie. Rankiem 25 stycznia przybyły tam cztery niszczyciele i jeden z nich, Hatsuharu, spowodował kolizję – płynąc z prędkością 21 węzłów, uderzył w prawą burtę Nagary na wysokości śródokręcia. Uszkodzeniu uległ kadłub krążownika, a dwóch członków załogi odniosło rany. Na czas naprawy w Davao (do 31 stycznia) kadm. Kubo przeniósł swą flagę na niszczyciel Hatsushimo. W lutym krążownik osłaniał transportowce do Makassaru na południowym Celebesie, a następnie operował w rejonie Bali. Po opanowaniu Jawy, 8 marca krążownik przepłynął do tamtejszego portu Batawia (obecnie Dżakarta). 10 marca Nagara wraz z Kinu i Natori została włączona do sił mających bronić „byłych” Holenderskich Indii Wschodnich. Do Japonii powróciła 11 kwietnia, gdzie do 4 maja remontowano ją w stoczni w Maizuru. 10 kwietnia 1942 roku Nagarę wyznaczono na flagowiec kadm. Susumu Kimury – dowódca nowej Sentai 10 (pierwotnie 10.FN, składająca się z 7., 10. i 17. dywizjonów niszczycieli). Głównym zadaniem zespołu Kimury była osłona lotniskowców. W czasie bitwy o Midway w czerwcu 1942 roku Nagara wraz ze swoimi 11 niszczycielami eskortowała Zespół Uderzeniowy Lotniskowców wadm. Chuichi Nagumo. W bitwie tej krążownik odegrał rolę flagowca – to właśnie na Nagarę przeniósł się Nagumo ze swoim sztabem z płonącego i tonącego lotniskowca Akagi.
Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO 12/2008