Kontyngent RAF we Francji, 1939–1940. Część 2

Tomasz Szlagor

Początek blitzkriegu na froncie zachodnim przyniósł pilotom Hurricane’ów we Francji szereg sukcesów w zwalczaniu bombowców i samolotów rozpoznawczych Luftwaffe, operujących poza zasięgiem Messerschmittów Bf 109. Wkrótce jednak, wraz ze zdobyciem przez Niemców lotnisk na wschodzie Belgii, miało się to zmienić. Z kolei dla załóg bombowców lekkich Battle nadchodziły dni największej chwały – niestety, zwykle pośmiertnej.

W pierwszych dniach niemieckiej ofensywy na froncie zachodnim francuska 7. Armia i Brytyjskie Siły Ekspedycyjne (British Expeditionary Force, BEF), sprowokowane inwazją na Kraje Beneluksu, dały się wciągnąć w głąb Belgii. Tymczasem dalej na południe Niemcy realizowali plan, który post factum otrzymał nazwę Sichelschnitt („uderzenie sierpem”) – ich pancerne zagony przebijały się przez lesisty, górzysty teren Ardenów, prąc w kierunku kanału La Manche, by osaczyć przeciwnika na wybrzeżu.

Siły RAF we Francji podzielono na dwa zgrupowania. Komponent lotniczy BEF w większości stacjonował na północy, na tyłach pozycji korpusu, który bronił Grupie Armii „B” gen. płk. Fedora von Bocka dostępu do Brukseli i Francji północnej. Na stanie miał sześć dywizjonów Hurricane’ów, rozlokowanych wokół Lille, przy granicy z Belgią: 3., 79. i 615. Sqn w Merville, 85. i 87. Sqn w Lille/Seclin, natomiast 607. Sqn w Vitry-en-Artois. Ponadto komponent lotniczy BEF liczył cztery dywizjony Blenheimów Mk IV – po dwa rozpoznania strategicznego (53. i 59. Sqn) i taktycznego (18. i 57. Sqn) oraz cztery dywizjony współpracy z armią, wyposażone w samoloty Lysander (2., 4., 13. i 26. Sqn). Pozostałe trzy dywizjony Hurricane’ów stacjonowały ok. 170 km dalej na południe, wokół Reims – 1. Sqn w Berry-au-Bac, 73. Sqn w Reims-Champagne, 501. Sqn w Bétheniville – niebezpiecznie blisko osi natarcia Grupy Armii „A” gen. płk. Gerda von Rundstedta przez Ardeny. Formalnie należały do AASF (Advanced Air Striking Force) – zgrupowania, które liczyło osiem dywizjonów bombowców lekkich Battle (12., 88., 103., 105., 142., 150., 218. i 226. Sqn) i dwa Blenheimów Mk IV (114. i 139. Sqn).