Léopoldville – wigilijna tragedia pod Cherbourgiem

Wojciech Holicki

W porównaniu z trzema poprzednimi miesiącami grudzień 1944 roku był dla okrętów podwodnych Kriegsmarine bardzo udany. Największym z zatopionych przez nie ośmiu statków był belgijski transportowiec Léopoldville, wiozący żołnierzy amerykańskich z Southampton do Cherbourga. Wielkość strat w ludziach i okoliczności zdarzenia sprawiły, że w Stanach Zjednoczonych dotyczące go dokumenty pozostawały tajne do 1959 roku, a w Wielkiej Brytanii jeszcze dłużej.

Amerykańska 66. Dywizja Piechoty, sformowana w Camp Blanding (stan Floryda) na podstawie rozkazu sztabu generalnego US Army z 16 kwietnia 1943 r., trafiła po zakończeniu szkolenia na drugą stronę Atlantyku – pod koniec listopada 1944 roku jej siły główne znalazły się w obozach koło Dorchester (hrabstwo Dorset), a kilkanaście dni później dołączyła do nich reszta oddziałów. W południe 23 grudnia, podczas ostatnich przygotowań do świętowania Bożego Narodzenia w ciepłych barakach przy odpowiednio zastawionych stołach, dowódcy 262. i 264. Pułku zostali totalnie zaskoczeni rozkazem stawienia się tych jednostek w punktach zbiórki. Podstawione tam ciężarówki przewiozły żołnierzy do odległego o 70 km Southampton, w pobliże nabrzeża nr 38, gdzie czekały statki mające zabrać ich do Cherbourga. Były nimi belgijski parowiec Léopoldville i brytyjski motorowiec Cheshire.

Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia nr specjalny 6/2024