Lotnictwo US Marine Corps

Lotnictwo US Marine Corps

Leszek A. Wieliczko

 

Historia lotnictwa US Marine Corps sięga 1912 roku, kiedy to por. Alfred A. Cunningham jako pierwszy żołnierz Korpusu przeszedł przeszkolenie lotnicze i otrzymał licencję pilota. Przez minione ponad sto lat lotnictwo Korpusu przeszło długą drogę rozwoju, ale jedno nie uległo zmianie – jego głównym zadaniem pozostaje bezpośrednie wsparcie marines na polu walki. Od kilkunastu lat trwa wymiana i modernizacja posiadanego sprzętu lotniczego, aby sprostać wyzwaniom przyszłości.

Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych (United States Marine Corps, USMC) jest czwartym rodzajem amerykańskich sił zbrojnych obok wojsk lądowych (US Army), sił powietrznych (US Air Force) i marynarki wojennej (US Navy). Administracyjnie podlega Departamentowi Marynarki Wojennej (Department of the Navy), a pod względem operacyjnym ściśle współpracuje z US Navy w zakresie transportu, logistyki, szkolenia i testów. USMC jest formacją o wysokiej gotowości bojowej, przeznaczoną do szybkiego reagowania w sytuacjach kryzysowych w dowolnym rejonie świata. Głównym zadaniem Korpusu jest prowadzenie samodzielnych (przy wsparciu US Navy), połączonych lub koalicyjnych operacji desantowych i ekspedycyjnych. W jego skład wchodzą siły lądowe i lotnicze oraz jednostki logistyczne i pomocnicze.

Podstawowym zadaniem lotnictwa USMC jest wsparcie z powietrza lądowych sił Korpusu, w tym niszczenie celów naziemnych i powietrznych, obserwacja i rozpoznanie na polu walki, przewóz ludzi i ładunków, walka elektroniczna. Dodatkowym, prestiżowym zadaniem jest przewóz za pomocą śmigłowców prezydenta i wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych oraz innych bardzo ważnych osobistości. Do wewnętrznych zadań lotnictwa USMC należy szkolenie personelu oraz testowanie nowego sprzętu i uzbrojenia na potrzeby jednostek operacyjnych.

Struktura organizacyjna

Komendant Korpusu Piechoty Morskiej (Commandant of the Marine Corps) podlega sekretarzowi marynarki wojennej, a za jego pośrednictwem prezydentowi Stanów Zjednoczonych jako naczelnemu dowódcy amerykańskich sił zbrojnych. Komendant Korpusu jest członkiem Kolegium Szefów Sztabów (Joint Chiefs of Staff, JCS). Od września 2015 roku obowiązki komendanta Korpusu pełni generał Robert B. Neller. Kwatera dowództwa Korpusu (Headquarters Marine Corps, HQMC) znajduje się w Waszyngtonie. W jej ramach działa Wydział Lotnictwa (Department of Aviation), na którego czele stoi zastępca komendanta ds. lotnictwa (Deputy Commandant for Aviation, DCA). Jego zadaniem jest pomaganie i doradzanie dowódcy Korpusu we wszystkich sprawach związanych z lotnictwem. Od czerwca 2014 r. stanowisko DCA piastuje generał porucznik Jon M. Davies. Swoje obowiązki DCA realizuje za pośrednictwem kilku asystentów (Assistant Deputy Commandant for Aviation, ADCA).

Podstawową jednostką organizacyjną i taktyczną lotnictwa USMC jest dywizjon (squadron). Dywizjony przeznaczone są do realizacji określonego rodzaju zadań podczas operacji ekspedycyjnych, połączonych lub kombinowanych, w dzień i w nocy, w każdych warunkach atmosferycznych. W zależności od przeznaczenia dywizjony różnią się między sobą wyposażeniem i liczebnością. Dywizjony lotnicze mają od czterech do 24 statków powietrznych – samolotów, śmigłowców, zmiennowirnikowców lub bezzałogowych statków latających (bsp). Większość dywizjonów lotniczych (poza transportowymi) może operować z pokładów okrętów desantowych i lotniskowców US Navy. Dywizjony lotnicze prowadzące przeszkolenie personelu na określony typ sprzętu określane są mianem Fleet Replacement Squadrons (FRS). Dywizjony czasowo zasilone personelem i sprzętem z innej jednostki otrzymują dodatkowe określenie Reinforced (wzmocniony).

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 1/2017

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter