Makin Island – ostatni i pierwszy

Tomasz Grotnik

Makin Island – ostatni i pierwszy

US Navy ma obecnie 11 dużych uniwersalnych okrętów desantowych z ciągłym pokładem lotniczym, należących do dwóch podklas – LHA (Landing Helicopter Assault), reprezentowanych przez cztery okręty typu Tarawa (LHA 1), które rozpoczęły służbę od połowy lat 70. oraz LHD (Landing Helicopter Dock), tworzoną przez siedem okrętów typu Wasp (LHD 1), nowszych i bardziej uniwersalnych, których prototyp wszedł do linii w końcu lat 80. Pomimo dzielącej je różnicy wiekowej, a także nieco odmiennych priorytetów transportowych, obie serie są do siebie bardzo podobne i stworzono je do tego samego celu – projekcji siły, w tym przerzutu na odległości strategiczne oraz wsparcia jednostki ekspedycyjnej US Marines w sile około 2000 wyekwipowanych żołnierzy – są flagowcami ekspedycyjnych grup uderzeniowych.

Ostatnie „parowce”
Tarawy i Waspy to największe w świecie okręty desantowe, przewyższające wypornością większość europejskich okrętów lotniczych. Zastosowane w ich konstrukcji rozwiązania bazują na doświadczeniach pozyskanych przy budowie i eksploatacji amerykańskich lotniskowców. Ze względu na duże zapotrzebowanie mocy, mające zagwarantować im prędkość ponad 20 węzłów, zaprojektowano dla nich siłownię opartą na dwóch zespołach turbin parowych Westinghouse i wytwarzających dla nich parę kotłach Combustion Engineering – największych jakie zastosowano kiedykolwiek na okrętach US Navy. Oczywiście nie wymagają one aż tyle zachodu co na starych konstrukcjach, ponieważ stopień zautomatyzowania procesów obsługowych jest bardzo wysoki. Para jest też czynnikiem roboczym w innych instalacjach. Stosuje się ją do ogrzewania pomieszczeń, wody w pralni, w kuchni, itp. Oznacza to konieczność poprowadzenia armatury o adekwatnej długości i masie, powiększonej dodatkowo przez niezbędną izolację termiczną, zabierającą sporo miejsca wewnątrz kadłuba. Siłownia turboparowa, choć zautomatyzowana, jest też mniej ekonomiczna, droga w utrzymaniu oraz naprawach. Dlatego z myślą o perspektywicznych jednostkach tych klas, już w trakcie budowy typu Wasp, rozpoczęto projektowanie zupełnie nowej siłowni oraz urządzeń pomocniczych dla okrętów tej wielkości. W celu pełnego sprawdzenia i ograniczenia ryzyka jej montaż przewidziano na zmodernizowanym okręcie kończącym serię. Jest nim Makin Island (LHD 8), który jednocześnie dał początek nowemu standardowi w budowie amerykańskich dużych okrętów desantowych.