Uzbrojenie lotnicze na MAKS 2009
Piotr Butowski
Uzbrojenie lotnicze na MAKS 2009
Rosyjska korporacja Taktyczne Uzbrojenie Rakietowe (Takticzieskoje Rakietnoje Woorużenije, TRW) zademonstrowała podczas salonu MAKS 2009, który odbył się w dniach 18–23 sierpnia w Żukowskim, kilka nowych typów pocisków i kierowanych bomb lotniczych. Wszystkie są modyfikacjami znanych wcześniej konstrukcji, ale w przypadku dwóch typów – RWW-SD i Ch-35UE – zmiany są na tyle głębokie, że można mówić o nowych produktach.

Oznaczenia dwóch nowych kierowanych pocisków rakietowych „powietrze-powietrze” RWW-MD i RWW-SD rozszyfrowują się prosto: Rakieta Wozduch-Wozduch Małoj (Sredniej) Dalnosti – pocisk „powietrze-powietrze” małego (średniego) zasięgu. Rakieta małego zasięgu i manewrowej walki powietrznej RWW-MD (R-74M, inne oznaczenie to izdielije 750) to modernizacja popularnego pocisku R-73 od niedawna produkowana seryjnie przez warsztaty firmy Wympieł w Moskwie. Jeśli dobrze poszukać w pamięci, to jeszcze 12 lat temu, podczas salonu MAKS 1997, przedstawiono pocisk K-74ME, cechujący się identycznymi charakterystykami jak prezentowany dziś RWW-MD. Wtedy jednak był to projekt, a obecnie mamy do czynienia z gotowym do eksportu uzbrojeniem. Jedyną zmianą w RWW-MD w porównaniu do R-73 jest nowa, dwuzakresowa głowica na podczerwień Impuls-90 (MM-2000), bardziej czuła i zapewniającą zakres obserwacji +/-60° zamiast +/-45° w głowicy Majak-80 pocisku R-73. „Oko” głowicy Impuls-90 ma średnicę większą o 10 mm od Majak-80, a sama głowica jest o 20 mm dłuższa. Nowa głowica, podobnie jak i poprzednia, jest produkowana przez ukraińską firmę Arsienał. Pomimo starań Rosjanom dotąd nie udało się zastąpić ukraińskiej głowicy własną, opracowywaną przez firmę AOMZ z Azowa. W podstawowej wersji pocisk ma zapalnik radiowy, w wersji RWW-MDL – zapalnik laserowy. W stadium projektowania jest bardziej zaawansowana wersja pocisku R-73 – K-74M2 (izdielije 760) z bezwładnościowym układem kierowania oraz mocniejszym silnikiem rakietowym, a także „wygładzoną” aerodynamiką.
Pocisk średniego zasięgu RWW-SD to kolejny członek rodziny rakiet R-77 (izdielije 170) i RWW-AE (izdielije 190), noszący rosyjskie oznaczenie R-77-1 (izdielije 170-1). Dwie główne zmiany w nim, w stosunku do wyjściowego modelu, to poprawiona aerodynamika i ulepszona głowica samonaprowadzania. Przedni stożek został wysmuklony, węzły mocowania sterów kratowych wkomponowano w obrys kadłuba, a tył korpusu rakiety zaokrąglono. Łącznie dało to zwiększenie maksymalnego zasięgu rakiety o 30 km, pomimo zastosowania dotychczasowego silnika. Według informacji Wympieła, elektronika rakiety została całkowicie przekonstruowana. Aktywna radiolokacyjna głowica samonaprowadzania 9B-1348 z rakiety R-77 została zmodernizowana do postaci oznaczonej (prawdopodobnie) 9B-1348M. Produkcja seryjna pocisku RWW-SD (R-77-1) została uruchomiona w zakładzie produkcyjnym biura konstrukcyjnego Wympieł w Moskwie.
Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 10/2009