Messerschmitt Me 262 Schwalbe – pierwsze doświadczenia operacyjne
Szymon Tetera
Messerschmitt Me 262 Schwalbe
– pierwsze doświadczenia operacyjne
W lipcu 1944 r. lotnictwo aliantów zachodnich napotkało nad III Rzeszą odrzutowe samoloty myśliwskie Me 262 Schwalbe. Osiągi techniczno-taktyczne odrzutowego myśliwca teoretycznie gwarantowały jego pilotowi przewagę nad każdym przeciwnikiem w powietrzu, jednak debiut Me 262 wypadł poniżej oczekiwań dowództwa Luftwaffe.
Badania w locie prototypów samolotu myśliwskiego Messerschmitt Me 262 prowadzono od marca 1942 r. Okazało się jednak, że rozwój napędu odrzutowego napotkał bariery techniczne, których pokonanie zajęło dwa lata i dopiero po zbudowaniu 10 prototypów, wiosną 1944 r., Luftwaffe otrzymała pierwsze samoloty pochodzące serii próbnej. Co prawda produkcja płatowców nie sprawiała większych problemów, ale inaczej było z silnikami, które wciąż sprawiały sporo kłopotów, a ich dostawy były niewystarczające, co powodowało że wiele z ukończonych płatowców musiało długo oczekiwać na dostarczenie jednostek napędowych. Do 10 sierpnia 1944 r. skompletowano co prawda 112 samolotów, ale 24 kwietnia 1944 r., w czasie nalotu USAAF na zakłady Messerschmitta, na lotnisku w Leipheim utracono pięć Me 262, natomiast 19 lipca 1944 r. na tym samym lotnisku ofiarą bomb USAAF padło siedem Me 262, a trzy inne odniosły ciężkie uszkodzenia, kolejne pięć takich samolotów zostało tego samego dnia zniszczonych na lotnisku Lechfeld. Obok tego do 10 sierpnia 1944 r. osiem Me 262 stracono z powodu pożarów lub awarii silników. Nalot z 19 lipca 1944 r. znacznie zredukował też produkcję Me 262 – o ile w lipcu Luftwaffe otrzymała 58 samolotów, to w sierpniu zaledwie piętnaście. Szkody szybko jednak naprawiono i we wrześniu oddano 94 Me 262. Jakkolwiek dowództwo lotnictwa myśliwskiego Luftwaffe liczyło, że Me 262 odmienią niekorzystny od początku 1944 r. przebieg walk z wyprawami bombowymi USAAF, operującymi nad terytorium III Rzeszy, to decyzją Adolfa Hitlera z maja 1944 r. większość ukończonych samolotów została przekazana do jednostki bombowej – pułku KG 51, który miał ich użyć w roli szybkiego bombowca nad frontem zachodnim (szerzej na ten temat zobacz „Lotnictwo” Numer Specjalny 9). Na początku lipca 1944 r. wraz z przyjęciem „Programu Budowy Samolotów 226” zadecydowano, że dopiero po osiągnięciu miesięcznej produkcji 500 Me 262 w wersji bombowej (co planowano na grudzień 1944 r.), nadwyżka będzie mogła być dostarczana do jednostek myśliwskich. Osiągnięcie produkcji na poziomie 1000 Me 262 miesięcznie planowano na lipiec 1945 r. Pomimo decyzji Hitlera, większość oficerów lotnictwa myśliwskiego Luftwaffe, zdając sobie sprawę z potencjału Me 262 jako samolotu myśliwskiego, sabotowała jego polecenia i pierwsza jednostka Luftwaffe, która otrzymała Me 262 użyła ich właśnie w roli samolotu myśliwskiego.
