MiG-29 polskich Sił Powietrznych w detalach

Adam Gołąbek, Andrzej Wrona

Polskie Siły Powietrzne używają aktualnie 23 samolotów myśliwskich MiG-29 w wersji jednomiejscowej oraz sześciu w wersji dwumiejscowej. W niniejszym materiale spróbujemy przedstawić szczegóły tej wyjątkowej konstrukcji oraz wykonane w ciągu ostatnich 25 lat modernizacje i doposażenia.

Samolot myśliwski MiG-29 przeznaczony jest do prowadzenia walk powietrznych na średnich i bliskich odległościach na obszarze swojego terytorium lub w tzw. obszarze przewagi powietrznej. Maszyna może również atakować oraz zwalczać cele naziemne, a w ograniczonym stopniu cele nawodne przeciwnika.

Kadłub

Samolot posiada kadłub o konstrukcji półskorupowej o zmiennym przekroju, składający się z dziesięciu wręg.

Przód kadłuba wykonany został z materiału dielektrycznego (stożkowa osłona stacji radiolokacyjnej), który zaczyna się od nadajnika danych aerodynamicznych PWD-18 z poziomymi płytkami stanowiącymi czujniki danych aerodynamicznych. Dalej znajduje się wręga ciśnieniowa, w której umieszczona jest hermetyczna kabina pilota. Bryła samolotu stanowi integralny układ tworzący jednolitą powierzchnię nośną, która składa się z kadłuba płynnie połączonego ze skrzydłami. Centropłat z trapezowym zmechanizowanym skrzydłem skośnym przechodzi do przedziałów silnikowych, wychylanymi statecznikami poziomymi i dwoma statecznikami pionowymi. Wzdłuż przedniej części kadłuba, po bokach, rozmieszczone są napływy, tworzące profilowany nosek kadłuba nośnego, zwiększający się wzdłuż osi poprzecznej i przechodzący w skrzydło.

Cały płatowiec zgodnie z podziałem eksploatacyjnym składa się z kadłuba, skrzydła, stateczników poziomych i stateczników pionowych. Kadłub zakończony jest zasobnikiem spadochronu hamującego o średnicy 180 i długości 970 mm.

Skrzydło

Skrzydło jest konstrukcji nitowano-śrubowej i wyposażone jest w węzły mocowania do kadłuba samolotu oraz węzły mocowania podwieszeń, skrzydłowe zbiorniki paliwa, przewody instalacji paliwowej, przewody nadciśnienia skrzydłowych zbiorników paliwa i instalacji hydraulicznych, cięgła i wahacze sterowania lotkami, klapy zaskrzydłowe i przednie, kable elektryczne itp. Skrzydło ma kształt trapezu i jest skręcone aerodynamicznie. Mechanizację skrzydła stanowią klapy przednie, jednoszczelinowe klapy zaskrzydłowe i lotki.

Klapa przednia jest konstrukcji nitowo-śrubowej, trzysekcyjna. Dwie sekcje rozmieszczone są do żebra nr 8, a jedna od żebra nr 8 do żebra nr 14. Klapy przednie zajmują 80% rozpiętości skrzydła oraz l2% jego cięciwy. Siłowniki sterowania klapami przednimi rozmieszczone są w przedniej części skrzydła. Pierwsza sekcja sterowana jest za pomocą jednego siłownika, druga – dwóch, a trzecia trzech. Części pośrednie i przegrody czołowe wykonane są z blachy aluminiowej, a ścianki pochyłe z prasowanego kształtownika aluminiowego. Pokrycie klap wykonane jest z blachy aluminiowej wytrawionej chemicznie.

Klapy zaskrzydłowe są zamocowane do tylnego dźwigara pomocniczego. Konstrukcja klap zaskrzydłowych jest nitowano-klejona z wypełniaczem ulowym i trzema węzłami zawieszenia. Klapa składa się z krawędzi natarcia, górnego i dolnego pokrycia wykonanego ze stopu aluminium, wypełniacza ulowego i trzech węzłów zawieszenia.

Końcowa skrzydła wykonana jest z kompozytu węglowego KMO-4Ł. Na końcówce znajdują się dwa odgromniki i pokładowe światła lotniczo-nawigacyjne.

Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 10-11/2018