NATO i UE kontra Rosja nad Bałtykiem
Piotr Mickiewicz
Istotnym elementem rosyjskiej polityki europejskiej staje się kontrolowana eskalacja napięcia w północnej części Europy...
Prowokacyjna w swoim wymiarze arktyczna wizyta wicepremiera Dmitrija Rogozina, siłowe wymuszanie zmiany trasy rejsu przez fińskie jednostki badawcze na wodach międzynarodowych, czy prowadzone wzdłuż brytyjskich wód terytorialnych rejsy zespołów okrętów lub przeloty samolotów wojskowych (przeprowadzane także w okresie kampanii wyborczej, czy rocznicy obchodów Bitwy o Wielką Brytanię) oraz przeloty w obszarze działania misji NATO Baltic Air Policing dowodzą, iż działania te stanowią element przemyślanej strategii politycznej Federacji Rosyjskiej. Sposób jej realizacji wymaga więc podjęcia przez państwa europejskie, jak i regionalne organizacje międzynarodowe stosownej, a nade wszystko skutecznej reakcji. Podejmując kolejną próbę odpowiedzi na działania rosyjskiej floty wojennej i lotnictwa wojskowego na europejskich akwenach należy przede wszystkim zastanowić się nie tylko nad jej formułą, ale nad powodami zaistnienia tak kreowanych przez rosyjskich polityków incydentów. I w oparciu o te konkluzje budować skuteczna formułę przeciwdziałania.
Występujące na przestrzeni lat 2013 - 2015 incydenty z wykorzystaniem rosyjskich statków powietrznych i okrętów wojennych z pewnością należy postrzegać jako działania o charakterze prowokacyjnym. Zostały one przeprowadzone na północnoeuropejskich akwenach morskich i ich przestrzeni powietrznej (Bałtyk i Morze Północne), ale miały one miejsce także na Morzu Czarnym, Ochockim oraz Atlantyku, przy granicy wód terytorialnych Kanady (Półwysep Labrador) i Stanów Zjednoczonych (Kalifornia). Jednak liczbowo najczęściej prowokacyjne działania rosyjskie prowadzone były w pobliżu wód terytorialnych i przestrzeni powietrznej Szwecji i Wielkiej Brytanii oraz terytoriach przygranicznych Finlandii Łotwy i Estonii.
Ich intensywność i charakter jednoznacznie pokazuje, że Federacja Rosyjska jest skłonna używać instrumentarium militarnego do prowadzenia działań, ukierunkowanych na ochronę swych żywotnych interesów i osiągania zakładanych celów strategicznych. Dlatego też ważnym jest określenie nie tylko rzeczywistych powodów jak i charakteru podejmowanych działań z wykorzystywaniem instrumentarium militarnego, ale – w pierwszej kolejności – dokonanie oceny stanu naruszania zasad regulujących ład międzynarodowy...
Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO 9-10/2015