Niemieckie okręty podwodne typu UC II – działania bojowe

Wojciech Holicki

Pierwszymi jednostkami typu UC II, które wyruszyły w rejsy bojowe, były UC 16 i UC 26. Dotarły one, odpowiednio 11 i 12 września 1916 roku, do Zeebrugge. Ten drugi tydzień później pozostawił pełny ładunek min w rejonie na północ od płycizny Outer Dowsing i 23 września jedna z nich uszkodziła szwedzki parowiec Prinsessan Ingeborg (3670 BRT), który zdołał jednak dotrzeć do Grimsby. Statek zajął pierwsze miejsce na liście, która ostatecznie ma prawie 2100 pozycji.

W dniu 22 września UC 16 postawił zagrodę minową u wybrzeży hrabstwa Norfolk, która nie spowodowała żadnych strat, jednak 23 września koło latarniowca Spurn zatrzymał i zatopił 11 trawlerów. W tym czasie do bazy floty austro-węgierskiej w Cattaro (obecnie Kotor, Czarnogóra) zmierzały UC 22, dowodzony przez por. mar. Heino von Heimburga, który był jednym z asów floty kajzerowskiej, oraz UC 23. 25 września wcielony do operującej na Bałtyku, bazującej w Kurlandii V Półflotylli UC 27 postawił pełną zagrodę w pobliżu wyspy Ozylia, a cztery dni później UC 25 zrobił to na Morzu Alandzkim.

19 października przyniósł pierwszy duży sukces jednostek typu UC II – na jedną z min UC 16, postawionych niewiele godzin wcześniej koło latarniowca Royal Sovereign, wpadł idący z Nowego Jorku do Londynu transatlantyk Alaunia (13 405 BRT). Uszkodzenia spowodowane przez wybuch sprawiły, że statek utracił napęd i wezwane na pomoc holowniki nie zdążyły go wyrzucić na nieodległy brzeg – ostatecznie przewrócił się na lewą burtę i zatonął, niemal bez strat w ludziach. 28 października ofiarą miny postawionej pod Hawrem przez UC 26 padł natomiast statek szpitalny Galeka (6772 BRT). Na szczęście dopiero płynął po rannych, ale zginęło na nim 19 osób personelu medycznego. Zdołał dociągnąć do płycizny koło przyl. La Hague, a w następnych dniach zniszczyły go tam fale.

Pod koniec października w skład bazującej na wyspie Helgoland I Flotylli, której zadaniem były operacje w środkowej i północnej części Morza Północnego, wszedł jako pierwszy UC 29. W listopadzie dołączył do niego najpierw UC 24, a niedługo potem UC 30. Do końca roku we flandryjskiej flotylli U-Bootów było osiem jednostek typu UC II, w I Flotylli dziewięć, w kurlandzkiej półflotylli dwa, a do baz nad Adriatykiem wysłanych zostało osiem.

Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia nr specjalny 1/2021