Okrętowy System Uzbrojenia 35 mm (OSU 35-Tryton)

Okrętowy System Uzbrojenia 35 mm (OSU 35-Tryton)

Jacek Kosiński, Mirosław Chmieliński

 

Począwszy od 2012 roku trwają prace nad opracowaniem nowoczesnego okrętowego systemu uzbrojenia, w oparciu o armatę 35 mm (nazwa robocza Tryton), które prawdopodobnie zakończą się w tym roku próbami morskimi.

Umowę na wykonanie projektu Nr O ROB 0046 03 001 zawarto w 2012 roku pomiędzy Naukowym Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR), a partnerami tworzącymi Konsorcjum Naukowo-Przemysłowe: Wojskową Akademią Techniczną (WAT), Akademią Marynarki Wojennej (AMW), PIT-RADWAR S.A. z Warszawy oraz Zakładami Mechanicznymi S.A. z Tarnowa.

Umowa dotyczyła opracowania oraz wykonania prototypu, jego badań stacjonarnych na stanowiskach badawczych wykonawców, montażu i uruchomienia prototypu na okręcie, a wreszcie badań morskich 35 mm automatycznej armaty morskiej KDA z zabudowanym na okręcie systemem kierowania ogniem, wykorzystującym Zintegrowaną Głowicę Śledzącą ZGS-158, wykonaną w wersji morskiej wraz ze stanowiskiem kierowania ogniem.

Na świecie od wielu lat prowadzone są prace nad przystosowaniem istniejących przeciwlotniczych zestawów lufowych, umożliwiających obronę obiektów przed atakami. Cechą wspólną tych prac jest dążenie do integracji i współdziałania wszystkich zgromadzonych na okręcie zasobów, tj. systemów rozpoznania (sensory), systemów uzbrojenia (efektory) oraz systemów kierowania (dowodzenia), w jeden okrętowy system rozpoznawczo-ogniowy (OSRO). Przy czym, zauważa się tendencję do zachowania autonomiczności systemów obrony bezpośredniej okrętu – własny podsystem poszukiwania i śledzenia obiektów. Stopień integracji oraz autonomiczność podsystemów okrętowych, jak również ich stopień zaangażowania w walce jest określany przez strukturę funkcjonalną OSRO.

Ten projekt, którego celem jest pozyskanie dla Marynarki Wojennej, dostosowanej do warunków morskich 35 mm armaty typu KDA z systemem i stanowiskiem kierowania ogniem (SKO), wykorzystującym dane z głowicy optoelektronicznej ZGS-158 jest nowym rozwiązaniem morskiego autonomicznego OSRO, zdatnego do zwalczania celów powietrznych i nawodnych, w tym rakiet przeciwokrętowych jako systemu obrony bezpośredniej okrętu(SIWS).

Konsorcjum od początku projektu starało się tak opracować system, aby spełniał podstawowe kryteria przypisywane współczesnym tendencjom, kształtującym okrętowe uzbrojenie artyleryjskie. Główne założenia, jakie postawiono to:

– konstrukcja okrętowego uzbrojenia artyleryjskiego powinna być modułowa,

– możliwość szybkiego montażu i demontażu w razie niesprawności,

– rozmieszczenie poszczególnych zespołów i urządzeń powinno być funkcjonalne i ergonomiczne,

– otwarta architektura oprogramowania,

– otwarta architektura sprzętowa systemu,

– możliwość zastosowania elementów systemu w różnych konfiguracjach ( moduły powinny posiadać możliwość montażu na różnych platformach).

Na etapie prac projektowych WAT oraz AMW określiły wymagania, dotyczące cech i parametrów technicznych – tworzonego na bazie 35 mm armaty i ZGS158 – okrętowego autonomicznego systemu rozpoznawczo-ogniowego. Wykorzystując swój potencjał badawczy, instytucje naukowe przeprowadziły analizy danych taktyczno-technicznych okrętu-nosiciela w zakresie rozmieszczenia i montażu podstawowych komponentów projektowanego systemu uzbrojenia wymaganych do jego sprawnego działania.

PIT-RADWAR S.A. z Warszawy podjął się zaprojektowania i wykonania systemu napędu i sterowania części obrotowej azymutu, systemu napędu i sterowania części obrotowej elewacji systemu, zasilania, systemu stabilizacji linii celowania, systemu sterowania armatą, systemu diagnostyki ALU. W całości zaprojektował i wykonał zintegrowaną głowicę śledzącą (ZGS), stanowisko kierowania ogniem (SKO) wraz z oprogramowaniem oraz zajął się integracją poszczególnych elementów systemu.

ZAKŁADY MECHANICZNE S.A. (ZMT) wykonały konstrukcję mechaniczną części obrotowej azymutu i elewacji, konstrukcję mechaniczną podstawy, konstrukcję mechaniczną osłon, system magazynowania i doprowadzania amunicji, zasilacz hydrauliczny, układ kontroli i sterowania automatem KDA 35 mm.

Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO 3-4/2016

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter