„Pancerniki kieszonkowe” typu Deutschland cz. 2

 


Łukasz Pacholski


 

 

 

 

„Pancerniki kieszonkowe”

 

typu Deutschland

 

(cz. 2)

 

 

 

Jako najnowsze i największe jednostki floty, okręty typu Deutschland zostały wykorzystane do wsparcia polityki zagranicznej Niemiec w okresie międzywojennym. W początkowejfazie działalności cała trójka wzięła udział w wojnie domowej w Hiszpanii. II wojna światowa zastała dwa z nich na Oceanie Atlantyckim, gdzie oczekiwały na podjęcie działań bojowych na liniach komunikacyjnych. W wyniku uszczelnienia przez Aliantów dróg na Atlantyk i zatopienia Admirala Grafa Spee pozostałe dwa zostały „zamknięte” na morzach Bałtyckim i Norweskim, wobec czego ich aktywność operacyjna została skutecznie ograniczona.



 


DEUTSCHLAND
Po wejściu do służby 1 kwietnia 1933 roku okręt pozostał w Wilhelmshaven do połowy maja, po czym odbył dziewiczy rejs przez Cieśniny Duńskie do Kilonii i zaraz potem, 22 maja, wziął tam udział w rewii floty. Po jej zakończeniu kontynuował dziewiczy rejs odwiedzając Norwegię (Balholmen i najdłuższy na świecie fiord Sogne) oraz należące do Danii Wyspy Owcze, docierając aż za Islandię, a następnie powrócił do Wilhelmshaven 1 czerwca.

Próby i rejsy szkoleniowe
Do 10 grudnia trwał rozbudowany cykl prób morskich na morzach Bałtyckim i Północnym, a potem do kwietnia 1934 roku Deutschland brał udział w ćwiczeniach floty. W tym miesiącu po raz drugi odwiedził Norwegię, tym razem mając na pokładzie kanclerza Adolfa Hitlera udającego się tam z wizytą oficjalną. Po powrocie do Niemiec okręt rozpoczął kolejny okres szkoleniowy, uczestnicząc w ćwiczeniach floty na Morzu Bałtyckim, które zakończyły się pod koniec maja. W czerwcu odbył pierwszy rejs na zachodnim Atlantyku (wraz z krążownikiem lekkim Köln), gdzie przeprowadzono ćwiczenia artyleryjskie. W sierpniu odwiedził Göteborg. 1 października Deutschland został nowym okrętem flagowym floty, zastępując w tej roli stary pancernik Schlesien. W grudniu udał się z wizytą kurtuazyjną do Wielkiej Brytanii (Leith k. Edynburga), po czym powrócił do Wilhelmshaven 13 grudnia i w tamtejszej stoczni przeszedł przegląd trwający do 21 lutego 1935 roku.

Do Ameryki Południowej i nie tylko
W miesiąc później, pomiędzy 14 marca i 19 kwietnia Deutschland odbył rejs do Ameryki Południowej – na Trynidad i holenderską Arubę, którego głównym celem było przetestowanie układu napędowego w działaniach na długich trasach – przepłynął wówczas w ciągu 32 dni ponad 12 tys. Mm przy średniej prędkości 16 w. Po powrocie do Niemiec skierowany został na Bałtyk, gdzie brał udział w ćwiczeniach floty oraz przeszedł przebudowę – zamontowano katapultę dla wodnosamolotu, wymieniono wyrzutnie torpedowe oraz zastąpiono lewoburtowy bom dźwigiem kratownicowym. Od 20 października do 9 listopada wraz ze Scheerem, udał się w rejs na Atlantyk, którego celem były Azory i Wyspy Kanaryjskie. W jego trakcie obie jednostki przećwiczyły strzelania artyleryjskie, procedury przeciwawaryjne oraz namierzanie celów morskich. Po powrocie do Wilhelmshaven Deutschlanda skierowano do stoczni, gdzie dokonano przeglądu siłowni oraz modernizacji – prace zakończono w maju 1936 roku. W dniach 29-31 maja pancernik uczestniczył w rewii floty w Kilonii, po czym wyruszył w rejs po Zatoce Biskajskiej i Morzu Irlandzkim, składając kurtuazyjną wizytę w Kopenhadze w drodze powrotnej. W lipcu planowano udział w ćwiczeniach na Bałtyku, gdzie miano sprawdzić działanie artylerii oraz wyrzutni torped, jednak wybuch wojny domowej w Hiszpanii (17 lipca) spowodował rezygnację z tych zamierzeń i powrót do Wilhelmshaven.
 
 
Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO 10/2009

Wróć

Koszyk
Facebook
Twitter