Panzerjäger Tiger (P) Ferdinand – czyli hybryda od Porsche. Część II. Zastosowanie bojowe
Eugeniusz Żygulski
Jesienią 1942 roku, po decyzji Hitlera nakazującej przebudowę 90 niedoszłych „Tygrysów” na działa szturmowe, w Naczelnym Dowództwie Wojsk Lądowych (OKH – Oberkommando des Heeres) rozpoczęto analizy, jak wykorzystać te pojazdy. Początkowo nie zamierzano formować z użyciem nowego sprzętu jakiś specjalnych oddziałów, nakazując 26 grudnia przezbroić w nie trzy istniejące już dywizjony dział szturmowych –Sturmgeschütz-Abteilung 190, Sturmgeschütz-Abteilung 197 i Sturmgeschütz-Abteilung 600 – wszystkie walczące na froncie wschodnim i z dużym doświadczeniem bojowym.
Zgodnie z ówczesnymi etatami, każdy dywizjon powinien otrzymać po 30 Ferdinandów. Dywizjon składał się ze sztabu, baterii sztabowej (3 działa szturmowe), trzech baterii dział szturmowych (każda po 9 dział szturmowych) i kompanii logistycznej. Rozkazy nakazujące wycofanie do Rzeszy, celem reorganizacji, walczących wówczas na froncie wschodnim trzech dywizjonów, wydano 20 stycznia 1943 roku. Pod koniec stycznia Sturmgeschütz-Abteilung 190 wycofano więc z Rosji na poligon koło Treuenbrietzen/Jüterbog pod Poczdamem, w to samo miejsce dotarł także Sturmgeschütz-Abteilung 197. Ponieważ w tym okresie nie były jeszcze dostępne jakiekolwiek nowe działa szturmowe, żołnierzy w pierwszej kolejności skierowano na urlopy. W marcu do kolegów w Jüterbog dołączyli też weterani z Sturmgeschütz-Abteilung 600. Plan zakładał, że produkowane w nieodległym Berlinie działa Ferdinand będą stopniowo przewożone na poligon, gdzie żołnierze przejdą szkolenie na nowym sprzęcie, w międzyczasie odwiedzając zakłady Alkett, na liniach produkcyjnych zapoznając się ze specyfiką nowych wozów bojowych.
Tymczasem w marcu 1943 roku gen. Heinz Guderian, mający duże wpływy u Hitlera, został wyznaczony na stanowisko Generalnego Inspektora Wojsk Pancernych, z zadaniem odbudowy mocno nadszarpniętej potęgi Panzertruppen. Jednocześnie planowana przebudowana podwozi Tiger (P) w Alkett nie doszła do skutku i została przeniesiona do Nibelungenwerke w austriackim St. Valentin. Guderian, dążący do zdobycia pełnej kontroli nad jednostkami pancernymi, zdołał zaś przeforsować swoją koncepcję przekazania Ferdinandów z wojsk artyleryjskich do wojsk pancernych. Z tego względu pod koniec marca Sturmgeschütz-Abteilung 190 i Sturmgeschütz-Abteilung 600 zostały wycofane z programu przezbrojenia na Ferdinandy, zaś po otrzymaniu nowych dział szturmowych StuG III, powróciły latem 1943 roku na front wschodni.
Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia nr specjalny 1/2020