Perspektywy modernizacji polskiej obrony przeciwlotniczej

TOMASZ KWASEK

W modernizacji systemu obrony powietrznej Polski znaczną rolę odgrywa krajowy przemysł obronny, który jest dostawcą oraz potencjalnym licencjobiorcą lub partnerem przemysłowym we wszystkich projektach związanych z tym zagadnieniem. Potencjał polskich przedsiębiorstw sektora obronnego i placówek naukowych pozwala na unowocześnienie (budowę) co najmniej dolnej warstwy systemu obrony powietrznej, bazującą na sensorach i efektorach bliskiego zasięgu.W pozostałych przypadkach krajowe przedsiębiorstwa współpracować muszą z firmami zagranicznymi.

Udział naszych podmiotów w tym procesie jest bardzo istotny, bowiem całkowity koszt wprowadzenia nowych rozwiązań do obrony powietrznej i ich utrzymania przekroczy kilkadziesiąt miliardów PLN. Do 2022 roku Ministerstwo Obrony Narodowej planuje przeznaczyć na ten cel ponad 26,5 miliarda PLN i oczywistym jest, że jak największa część tych środków powinna być przekazana polskim przedsiębiorstwom sektora obronnego.

STAN OBECNY POLSKIEJ OBRONY POWIETRZNEJ — WYBRANE ASPEKTY

Funkcjonalnie system obrony powietrznej Polski składa się z podsystemu dowodzenia, podsystemu zabezpieczenia, podsystemu rozpoznania, alarmowania i ostrzegania oraz podsystemu rażenia: obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, walki elektronicznej i lotnictwa. Przedmiotem poniższego artykułu jest stan obecny i projekty rozwojowe realizowane na rzecz tych dwóch ostatnich podsystemów funkcjonalnych wojsk OPL – podsystemu rozpoznania i naziemnego podsystemu rażenia. Podsystem rozpoznania, alarmowania i ostrzegania obejmuje również wojska radiotechniczne, przeznaczone do rozpoznania przestrzeni powietrznej oraz radiotechnicznego zabezpieczenia działań bojowych rodzajów wojsk. Organizacyjnie wojska radiotechniczne składają się ze związków taktycznych (brygady) i pododdziałów (bataliony, kompanie, posterunki) radiotechnicznych oraz pododdziałów dowodzenia i zabezpieczenia. W skład podsystemu rozpoznania, alarmowania i ostrzegania wchodzą także sensory radiolokacyjne i optoelektroniczne wojsk lądowych oraz marynarki wojennej, w tym okrętowe. Natomiast elementem podsystemu rażenia obrony powietrznej, realizującym zadania obrony przeciwlotniczej w ramach systemu obrony powietrznej Polski, są naziemne środki przeciwlotnicze. W przyszłości system obrony powietrznej, dzięki wprowadzeniu środków przeciwrakietowych, będzie mógł realizować zadania obrony przeciwrakietowej.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 3/2016