Pierwszy C-17 Globemaster III Strategic Airlift Capability dostarczony

Łukasz Pacholski

Pierwszy C-17 Globemaster III

Strategic Airlift Capability dostarczony

Geneza i rozwój SAC
Wydarzenia z pierwszych lat XXI wieku: zamachy terrorystyczne w Stanach Zjednoczonych, wojny w Iraku oraz Afganistanie, coraz częstsze operacje humanitarne i stabilizacyjne na całym świecie, spowodowały zmianę podejścia krajów członkowskich NATO oraz neutralnych państw Europy do szeroko pojętego transportu lotniczego. Okazało się, że dotąd dostępne rozwiązania, bazujące na wykorzystaniu własnych lekkich i średnich samolotów transportowych oraz wsparciu sojuszniczym – głównie amerykańskim, mogą być niewystarczające w nowych warunkach geopolitycznych. Doprowadziło to do rozpoczęcia w Europie trzech programów, mających na celu zmianę tej sytuacji i osiągnięcie możliwości działania bez wsparcia Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Pierwszy z nich dotyczył podpisania przez NATO komercyjnego kontraktu z rosyjskimi i ukraińskimi przedsiębiorstwami transportowymi, wykorzystującymi ciężkie samoloty transportowe Antonow An-124 Rusłan – został on nazwany SALIS (Strategic Air Lift Interim Solution). Drugi, to program opracowania i zakupu przez siedem państw NATO ciężkich samolotów transportowych Airbus A400M (jak wiadomo, jest on opóźniony i obecnie szacuje się, że pierwsze dostawy rozpoczną się w 2014 roku) – uczestniczą w nim Niemcy, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania, Turcja, Belgia oraz Luksemburg. Trzeci z nich zakładał wspólny zakup niewielkiej ilości samolotów Boeing C-17 Globemaster III, dzięki czemu biedniejsze państwa NATO lub kraje neutralne otrzymałyby możliwość samodzielnego transportu wyposażenia w odległe zakątki świata.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 8/2009