Pierwszy zdobyczny Tygrys

Tomasz Wachowski

Pierwszy zdobyczny Tygrys

 
Na początku 1942 roku przystąpiono w Niemczech do formowania pierwszych batalionów czołgów ciężkich. Schwere-Panzer-Abteilung 502, czyli formalnie drugi z takich batalionów, rozpoczął swe funkcjonowanie w maju tegoż roku w koszarach w Bambergu. W czerwcu i lipcu rozpoczęto przejmowanie sprzętu zabezpieczenia działań – samochodów osobowych i ciężarowych, 18-tonowych ciągników FAMO F3 (Sd.Kfz. 9). Sformowano wówczas m.in. kompanię sztabową, kompanie czołgów i kompanię remontową oraz pluton rozpoznawczy. Cóż jednak z tego, skoro wciąż nie było ani jednego z obiecanych nowych, „cudownych” czołgów. Tymczasem na początku sierpnia dowództwo batalionu objął major Richard Märker.

Według, zatwierdzonego 15 sierpnia 1942 roku, etatu w strukturze batalionu czołgów ciężkich występowały następujące części składowe:

•  kompania dowodzenia z 2 czołgami Pz.Kpfw. VI i 1 Pz.Kpfw. III lub 2 Pz.Kpfw. VI (etat K.S.T.N. 1150d);

• pluton łączności z 5 czołgami Pz.Kpfw. III;

•  1. kompania czołgów z czterema plutonami czołgów, w każdym po 2 Pz.Kpfw. VI i 2 Pz.Kpfw. III plus czołg Pz.Kpfw. VI dowódcy kompanii i dwa kolejne wozy Pz.Kpfw. III plutonu dowodzenia, ewentualnie dwa Pz.Kpfw. VI i jeden Pz.Kpfw. III; w sumie 9-10 Pz.Kpfw. VI i 9-10 Pz.Kpfw. III (etat K.S.T.N. 1176d);

• 2. kompania czołgów (skład identyczny);

• kompania techniczna z trzema plutonami ewakuacyjnymi (ciągniki półgąsienicowe FAMO F3 Sd.Kfz. 9 – razem 9 sztuk).

Pomimo faktu, że 502. batalion otrzymał priorytet w dostawach sprzętu nawet przed innymi batalionami tego typu, pierwszy transport czterech przedseryjnych Tygrysów przybył do Fallingbostel, gdzie pod koniec lipca przeniesiono jednostkę, dopiero w dniach 19-20 sierpnia 1942 roku. Czołgi te, wraz z kilkoma Pz.Kpfw. III Ausf. L i N, posłużyły do ukompletowania pierwszej kompanii czołgów batalionu Miała ona niezwłocznie wyruszyć na front. W  OKW podjęto bowiem decyzję, że wesprze ona jednostki 18. Armii Grupy Armii „Północ”. Zainteresowanie skutecznością nowej broni wyraził przy tym sam Hitler, co wkrótce miało się srodze zemścić. Po niezwykle krótkim, acz intensywnym szkoleniu, 23 sierpnia 1942 roku 1. kompania, dysponująca wówczas czterema Tygrysami i kilkoma „trójkami”, a także kompania sztabowa i część kompanii remontowej, zostały załadowane na platformy kolejowe, aby wyruszyć na Front Wschodni. Dwa kolejne Tygrysy, które przejęli w tych dniach technicy batalionu, trapiły awarie i nie nadawały w tym momencie do skierowania na front. Tymczasem koleją, przez Prusy Wschodnie i Psków, 1. kompania s.Pz.Abt. 502 zmierzała w stronę Leningradu. Wybór tego kierunku nie był przypadkowy. Na froncie GA „Północ” w wielu miejscach trwały ciężkie walki z próbującymi przełamać blokadę „miasta Lenina” oddziałami RKKA. Ponadto Niemcy przygotowywali się do rozpoczęcia, zaplanowanego na wrzesień, szturmu generalnego Leningradu.