Rakiety w Emiratach cz. I

Miroslav Gyűrösi

Rakiety w Emiratach cz. I

Walka z zagrożeniem z powietrza
W dziedzinie środków obrony przeciwlotniczej, za sprawą bogactwa oferty oraz jej „egzotyczności” dla większości osób obecnych na targach, wyróżniała się ekspozycja firm z Chińskiej Republiki Ludowej, aczkolwiek bardzo ciekawe eksponaty prezentowali także Rosjanie i Amerykanie, a także wystawcy z innych krajów. Największym – pod względem rozmiarów realnego urządzenia – systemem z zakresu obrony powietrznej i przeciwrakietowej była zmodernizowana stacja radiolokacyjna UEWR (Upgraded Early Warning Radar), aczkolwiek podczas IDEX-u prezentowana jedynie w postaci modelu. Firma Raytheon Integrated Defense Systems prezentowała radar oznaczony AN/FPS-132, choć trudno raczej liczyć by znalazła kontrahentów na ten system z rejonu Półwyspu Arabskiego. Jest on przeznaczony do obserwacji przestrzeni kosmicznej, wczesnego ostrzegania przed atakiem rakiet balistycznych i wskazywania celów środkom obrony przeciwrakietowej. Stacja AN/FPS-132 to ostatnie znane ogniwo ewolucji potężnych radarów z fazowym szykiem antenowym, skonstruowanych przez Raytheona na przestrzeni ostatnich niemal 40 lat. W Stanach Zjednoczonych realizuje się aktualnie stopniową modernizację wszystkich eksploatowanych stacji radiolokacyjnych systemu wczesnego ostrzegania przed atakiem rakiet balistycznych (AN/FPS-120 i AN/FPS-126 oraz AN/FPS-123 Pave Paws) właśnie do standardu AN/FPS-132. Modernizacja obejmuje przede wszystkim bloki elektroniki (bloki nadawczo- odbiorcze) oraz oprogramowanie. Dzięki współczesnej bazie elementowej możliwe stało się pełne zdublowanie kluczowych elementów, co przyczyniło się do znacznego wzrostu niezawodności – radary tego typu muszą działać 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu. To właśnie takie stacje będą naziemnym komponentem systemu wykrywania celów w systemie BMDS, znanym u nas jak „tarcza antyrakietowa”, stąd też jego architektura spełnia wymogi sieciocentryczności. Większość tych urządzeń pokrywa w azymucie sektor 240°, jedynie radar w brytyjskiej bazie Fylingdales, z racji rozmieszczenia anten „plecami do siebie” zapewnia obserwację w promieniu 360°. Sektor obserwacji w elewacji sięga +85°, a zasięg wynosi ok. 2500 km.