Restrukturyzacja armii rosyjskiej

Marcin Gawęda

Restrukturyzacja armii rosyjskiej

Stwierdzenie prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa o konieczności modernizacji Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej przyjęte zostało z pełnym zrozumieniem, natomiast trudniej uzyskać jest pełny obraz na czym reforma ma polegać, jak będzie realizowana i jakie przeznaczone będą na nią rzeczywiste, a nie tylko obiecywane, środki. Na razie wiele elementów realizowanych jest /dynamicznie, ale pod znakiem zapytania pozostaje zgodność efektu zaplanowanego na 2012 rok z zamierzeniami. Po ogłoszeniu 14 października 2008 r. planów przekształceń rosyjscy wojskowi byli zdezorientowani i niezadowoleni z działań podejmowanych przez ministra obrony Anatolija Serdiukowa. Nie dość, że niewiele było pewnych informacji o ich zakresie, to do tego podejrzewano, że w rzeczywistości nie chodzi o reformę mającą podnieść wartość bojową wojska, ale o zaoszczędzenie środków, a może nawet o wielką politykę, wobec pojawiających się rys w tandemie Putin-Miedwiediew. Smaczku sprawie dodaje fakt, że cała zakrojona na dużą skalę reforma (a więc modernizacja, restrukturyzacja, redukcja, komercjalizacja itd.) SZ FR uderza niczym grom z jasnego nieba, gdyż nie tak dawno rosyjscy decydenci deklarowali, że nadchodzi okres stabilizacji. Przykładowo Siergiej Iwanow, były minister obrony, odchodząc ze stanowiska w lutym 2007 r. powiedział: „reform sił zbrojnych już więcej nie będzie”. Swego rodzaju katalizatorem zmian okazała się wojna rosyjsko-gruzińska, gdzie jak na dłoni widoczne stały się poważne mankamenty i problemy, z którymi borykają się SZ FR.

• W totalnym chaosie i sprzecznych zapowiedziach, przy blokadzie rzetelnej informacji rodem z czasów ZSRS, można zasadniczo stwierdzić, że zapowiedziana reforma miałaby polegać m. in. na:

• głębokiej modernizacji i przezbrojeniu armii, realizowanej m.in. poprzez szybsze wdrażanie nowoczesnego uzbrojenia, kupowanego w większych niż symboliczne partiach;

• wspieraniu finansowym własnych zakładów zbrojeniowych, których stan finansowy jest często tragiczny, aby bardziej uniezależnić je od eksportu;

• zmian organizacyjnych i strukturalnych, chociażby przechodzeniu na strukturę brygadową i likwidacji wielu związków taktycznych i jednostek;

• zmniejszaniu ilości stanowisk oficerskich i ogólnej redukcji liczebności armii, głównie jednak w jednostkach tyłowych;

• zwiększeniu mobilności armii; zreformowaniu szkolnictwa wojskowego, co oznacza zmniejszenie ilości uczelni;

• prywatyzacji zaplecza wojskowego odziedziczonego po ZSRS (przedsiębiorstw remontowych, placówek medycznych, ośrodków wypoczynkowych, mediów itp.);

• restrukturyzacji wojsk powietrznodesantowych, likwidacji dywizji i przejściu w nich na system brygadowy.