Suchoj PAK FA

 

 

Pierwszy lot miał miejsce na lotnisku zakładu KnAAPO w Komsomolsku nad Amurem, który produkuje samoloty myśliwskie Su-27/Su-30/Su-35 oraz samoloty pasażerskie Superjet 100, a teraz także T-50. 12 lutego 2010 r. samolot T-50-1 wykonał swój drugi lot, trwający 57 minut, a następnego dnia wzbił się w powietrze po raz trzeci. Po tym locie zdecydowano się, żeby T-50-1 zdemontować i przerzucić samolotem transportowym An-124 Rusłan do instytutu prób w locie przemysłu lotniczego w Żukowskim, gdyż tylko tam jest baza dla bardziej zaawansowanych testów. Program samolotu myśliwskiego piątej generacji otrzymał w Rosji kryptonim PAK FA – Perspektiwnyj Awiacjonnyj Kompleks Frontowoj Awiacji. Oznaczenie T-50 to wewnętrzny kod projektu w biurze konstrukcyjnym Suchoja. Przez pewien czas używano dla niego oznaczenia Istriebitiel-21 (Myśliwiec 21. wieku) oraz I-21E w wersji eksportowej. Jeszcze jedno oznaczenie wersji eksportowej używane w dokumentach Suchoja to PMI – Perspektiwnyj Mnogofunkcjonalnyj Istriebitiel. Dla wersji rosyjskoindyjskiej jest stosowane oznaczenie FGFA – Fifth-Generation Fighter Aircraft. Program PAK FA ruszył w 1999 r., a 26 kwietnia 2002 r. firma Suchoj została wybrana przez komisję rządową na wykonawcę tego programu. W październiku 2004 r. Suchoj przedstawił rosyjskim siłom powietrznym projekt wstępny myśliwca T-50, który dwa miesiące później, 10 grudnia 2004 r., został zatwierdzony. Głównym konstruktorem myśliwca T-50 mianowano Aleksandra Dawidienko. Program PAK FA jest realizowany zgodnie z planem. Jeszcze w 2006 r. pierwszy lot prototypu T-50 zapowiedziano przed końcem 2009 r., a więc opóźnienie wynosi zaledwie jeden miesiąc. Według informacji Suchoja, program terminowo otrzymuje całe zaplanowane finansowanie. Począwszy od 2006 r. program jest finansowany ze środków Ministerstwa Przemysłu i Energetyki; mniejsza część pochodzi od Ministerstwa Obrony oraz ze środków Suchoja i innych firm uczestniczącychw programie (do 2006 r. projekt był rozwijany niemal wyłącznie za własne środki Suchoja i kooperantów; ministerstwo obrony dawało tylko dwadzieścia procent). PAK FA ma być samolotem myśliwskim nowej generacji przeznaczonym do wywalczania przewagi w powietrzu i prowadzenia walki powietrznej, z dodanymi możliwościami atakowania celów naziemnych i nawodnych. Suchoj w swoich oficjalnych materiałach tak porządkuje najważniejsze wymagania wobec PAK FA:

• wielofunkcyjność: zdolność zwalczania celów powietrznych, naziemnych i nawodnych w dzień i w nocy w każdych warunkach atmosferycznych;
• wyjątkowa zwrotność, w tym przy prędkościach naddźwiękowych;
• mała widoczność w zakresach optycznym, podczerwonym i radiolokacyjnym;
• zdolność do operowania z krótkich pasów startowych.

Nie podano żadnych danych liczbowych o nowym samolocie myśliwskim. Rosyjska telewizja państwowa przedstawiła dużą tablicę z charakterystykami... wziętymi z Wikipedii. Wszystkie poniższe dane są więc spekulacjami. Według pierwszych pomiarów samolot myśliwski T-50 ma mniejsze rozmiary niż myśliwce rodziny Su-27/Su-30/Su-35: rozpiętość 14,3 m (zamiast 14,7 m) i długość 20,0 m (zamiast 21,9 m, bez odbiornika ciśnień powietrznych). Jego normalna masa startowa (czyli masa ze zmniejszonym zapasem paliwa wewnętrznego i ograniczonym zestawem uzbrojenia) wynosi 21–22 000 kg, co przy dwóch silnikach o ciągu po 15 000 kG każdy daje stosunek ciągu do ciężaru około 1,4.