Suomi oli pelastunut! Walki 6. Dywizji Piechoty w rejonie Ihantali, 28 czerwca – 3 lipca 1944 roku

Zbigniew Lalak

25 czerwca 1944 roku o godzinie 7.30 rozpoczęło się zasadnicze radzieckie uderzenie. Po przygotowaniu artyleryjskim do ataku z rejonu Tali ruszyły 109. Korpus Strzelecki oraz 30. Gwardyjski Korpus Strzelecki. Natarcie radzieckie zmusiło III batalion JR 13 oraz I i II batalion JR 48 do wycofania się. Po pierwszych godzinach chaosu i zamieszania Finom udało się opanować sytuację (głównie opanować panikę we własnych szeregach) i przygotować kontruderzenie. Do walki ruszyły czołgi z I batalion pancernego (1. kompania) oraz działa szturmowe z Batalionu Dział Szturmowych (2. kompania). Dowodzący 18. Dywizją Piechoty gen. mjr Paavo Paala skierował w rejon radzieckiego wyłomu II batalion JR 6. Wieczorem po ciężkich walkach Finom udało się powstrzymać radzieckie natarcie. Zniszczono 22 czołgi przeciwnika. Jednakże uwadze gen. Paala uszło natarcie, jakie prowadziła na prawym brzegu jeziora Leitimojärvi radziecka 63. Gwardyjska Dywizja Strzelców. Pozycje fińskiego ErP 28 zostały bez problemów przełamane i Rosjanie wprowadzili do walki 46. Gwardyjską Dywizję Strzelców, 286. Dywizję Strzelców oraz 168. Dywizję Strzelców, które uderzyły na III batalion JR 48. Finowie nie byli w stanie powstrzymać Rosjan.

Dopiero 27 czerwca gen. Lagus skierował w zagrożony rejon JPr – Brygadę Jegrów z Dywizji Pancernej. Brygada zdołała powstrzymać napór Rosjan (64. Gwardyjska Dywizja Strzelców), choć za ceną olbrzymich strat. Na północy Rosjanom udało się głęboko wedrzeć (ok. 5 km) w stanowiska fińskie (JR 48). Sytuacja była katastrofalna i musiał się znaleźć odpowiedzialny za nią. Laatikainem podjął decyzję o odwołaniu z dowodzenia 18. Dywizji Piechoty gen. Paala, jego miejsce zajął płk Gustaf Snelmann. Wieczorem 27 czerwca przechwycono radzieckie radiogramy, w których zapowiadano kolejne silne uderzenie. Finowie do walki mogli skierować nową 6. Dywizję Piechoty gen. mjr Einara Vihmy, a właściwie tylko jej jeden pułk – JR 12.

Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia 1/2020