Superfortece nad Koreą cz. I

Szymon Tetera

W chwili wybuchu wojny na Półwyspie Koreańskim USAF dysponowały już następcami legendarnego bombowca Boeing B-29 Superfortress – jego modelem rozwojowym Boeing B-50 oraz międzykontynentalnym Convair B-36 Peacemaker. Ponadto do służby oddawano właśnie pierwsze Boeing B-47 Stratojet. Jednak do końca wojny w Korei to na pamiętających II wojnę światową B-29 spoczywał ciężar operacji nad Koreą Północną.

Kiedy 25 czerwca 1950 r. wojska Korei Północnej uderzyły na południowego sąsiada, na stanie dowodzonych przez George’a E. Stratemeyera Far East Air Force (FEAF – Dalekowschodnie Siły Powietrzne składające się z trzech Armii Powietrznych – 5. AF bazującej w Japonii, 20. AF na Okinawie i Marianach oraz 13. AF na Filipinach) znajdowały się 1172 samoloty, z tego 553 w dywizjonach operacyjnych. Wśród nich były 22 bombowce B-29, 6 maszyn rozpoznawczych RB-29, 24 samoloty rozpoznania pogody WB-29 oraz 4 samoloty ratownictwa morskiego SB-29. Żadna jednostka USAF nie stacjonowała natomiast na terytorium zaatakowanej Korei Południowej.

Jedyną grupą ciężkich bombowców w FEAF było 19. BG (Bombardment Group – Grupa Bombowa) podległe 20. AF. W jej skład wchodziły trzy dywizjony – 28. 30. i 93. BS. Jednostka stacjonowała w bazie Anderson na wyspie Guam, w archipelagu Wysp Mariańskich i była jedyną grupą bombowców B-29 w USAF, która nie podlegała SAC. Kiedy w grudniu 1941 r. wybuchła wojna na Pacyfiku 19. BG stacjonowała na Filipinach i używała bombowców B-17, następnie wzięła udział w walkach na Południowym Pacyfiku, skąd z końcem 1942 r. została wycofana do USA, gdzie przezbrojono ją w B-29, na których powróciła pod koniec 1944 r. na Pacyfik. Tu wzięła udział w strategicznej ofensywie na Japonię prowadzonej z Wysp Mariańskich. Już w dniu rozpoczęcia działań wojennych w Korei 19. BG otrzymała rozkaz przebazowania swoich samolotów do bazy Kadena na Okinawie, skąd przez następne trzy lata miała wykonywać misje bojowe nad Koreą. Drugą bojową jednostką FEAF używającą Superfortec był rozpoznawczy 31. SRS na RB-29 (samoloty te wcześniej nosiły oznaczenie F-13A) z bazy Kadena. Pierwszą misję dywizjon wykonał 29 czerwca, od 12 lipca przenosząc się na lotnisko Yokota, a w połowie następnego miesiąca do bazy Johnson, również w Japonii.

Pełna wersja artykułu w magazynie TWH nr specjalny 1/2017