System przeciwlotniczy Flaads
Aaron Rokosz
System przeciwlotniczy Flaads
Europejski koncern rakietowy MBDA zaprezentował 7 sierpnia ubiegłego roku pierwszy prototyp lądowej odmiany systemu przeciwlotniczego – FLAADS (Future Local Area Air Defence System), co można przetłumaczyć jako „Perspektywiczny System Obrony Przeciwlotniczej Krótkiego Zasięgu”. W premierowej prezentacji uczestniczyła delegacja Sił Zbrojnych Wielkiej Brytanii, z inicjatywy których program powołano do życia.
System FLAADS jest jednym z nowych rodzajów uzbrojenia, rozwijanych dla Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii w ramach konsorcjum nazwanego „Team Complex Weapons”, w skład którego wchodzą: MBDA (UK) Ltd., Thales UK, Roxel (UK Rocket Motors) Ltd. oraz QinetiQ. Konsorcjum skupia firmy oparte na brytyjskim kapitale i ma za zadanie prowadzić prace nad pozyskaniem kluczowych, z punktu widzenia własnych sił zbrojnych, systemów uzbrojenia rakietowego. Oparcie się na krajowym przemyśle ma posłużyć ochronie rodzimego rynku i uniezależnieniu się od dostawców zagranicznych. Najlepszym na to dowodem jest rozwijanie nowego pocisku przeciwlotniczego krótkiego zasięgu, w czasie, gdy MBDA ma podobne systemy w swojej ofercie, choćby rodziny VL Mica.
Historia projektu
Wstępne przymiarki do stworzenia takiej grupy miały miejsce w lipcu 2006 r., zaś jej sformalizowanie nastąpiło we wrześniu 2007 r. Umowę z MoD podpisano 5 grudnia 2006 r. – obejmowała ona sześć projektów nowych systemów uzbrojenia rakietowego, dla różnych rodzajów sił zbrojnych, mających się wzajemnie uzupełniać na różnych teatrach działań. 15 lipca 2008 r. MoD przeznaczyła na prace badawcze 74 mln funtów, jednak w latach 2010-2011 wydatki mają wzrosnąć do poziomu 250 mln GBP. Pięć projektów dotyczy systemów rażenia celów powierzchniowych, a jeden stworzeniu, będącego przedmiotem tego artykułu, systemu obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu. Tendencje rozwojowe w dziedzinie rakietowych systemów przeciwlotniczych krótkiego zasięgu pokazują, że właśnie na tej klasie zestawów niemal w całości opierać się będzie OPL wojsk i obiektów na przyszłym polu walki – odstępstwo stanowi obrona przeciwrakietowa. Dlatego broń ta będzie musiała się wykazywać wyjątkową elastycznością i skutecznością w różnych warunkach oraz sytuacjach taktycznych. Na chwilę obecną obrona przeciwlotnicza krótkiego zasięgu Sił Zbrojnych Wielkiej Brytanii, oparta jest niemal wyłącznie na leciwych zestawach Rapier oraz – w przypadku Royal Navy – Sea Wolf. W wojskach lądowych sytuację poprawiają bardzo skuteczne zestawy bliskiego zasięgu Starstreak, tym niemniej, nawet najlepsza rakieta bliskiego zasięgu nie jest w stanie zwalczać celów niewidocznych dla strzelca.
Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 2/2010