Szkolenie selekcyjne
Maciej Stanecki
Szkolenie selekcyjne
Po sukcesie odniesionym w 2007 r., w czerwcu bieżącego roku po raz drugi rozpoczął się program szkolenia selekcyjnego, realizowany przez Aeroklub „Orląt”, Wyższą Szkołę Oficerską Sił Powietrznych w Dęblinie oraz Departament Wychowania i Promocji Obronności Ministerstwa Obrony Narodowej.
Pomysł zorganizowania tego typu szkolenia selekcyjnego zainicjowała komenda Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie na czele z byłym komendantem WSOSP gen. brygady pil. Ryszardem Haciem, płk. dr. pil. Markiem Bylinką oraz płk. dypl. pil. Adamem Ziółkowskim. Wyrazili oni konieczność przywrócenia nalotu selekcyjnego do programu szkolenia WSOSP. Wtedy to dyrektor Aeroklubu „Orląt” w Dęblinie, Pan Jarosław Matyszczak, wraz z kadrą aeroklubu rozpoczął starania, aby wcielić w życie program usprawniający nabór kandydatów, który będzie uzupełnieniem szkolenia selekcyjnego realizowanego przez WSOSP. Nadrzędnym celem przedsięwzięcia jest promocja lotnictwa oraz sprawdzenie i ocena predyspozycji potencjalnych kandydatów chcących zwiazać swoją przyszłość z Siłami Powietrznymi. Jednoczesnie jest to jedyna możliwość bezpłatnego szkolenia lotniczego na samolotach dla osób, które ze względów finansowych nie mogą sobie na to pozwolić.
Tradycja organizowania przedsięwzięć tego rodzaju sięga lat 30. ubiegłego wieku. System szkolenia lotniczego opierał się wówczas na szerokiej współpracy lotnictwa wojskowego z cywilnymi podmiotami takimi jak aerokluby oraz Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Wtedy to rozpoczęto wprowadzanie Przysposobienia Wojskowo- Lotniczego (PWL), a w późniejszym czasie Lotniczego Przysposobienia Wojskowego (LPW). Zaliczenie kursu pilotażowego było jednym z warunków przyjęcia do Oficerskiej Szkoły Lotniczej. Jeżeli kandydat nie posiadał wymaganego wykształcenia lotniczego, był kierowany na kwalifikacyjny kurs do Wojskowego Ośrodka Szybowcowego w Ustianowej. Po wojnie kontynuowano tradycję organizacji obozów Lotniczego Przysposobienia Wojskowego realizowanych w dwóch etapach LPW-1 (przeszkolenie na szybowcach) oraz LPW-2 (przeszkolenie na samolotach). Sytuacja zmieniła się po transformacji ustrojowej na początku lat 90. ubiegłego wieku, kiedy reorganizacji uległ również system szkolnictwa wojskowego.
Tradycja organizowania przedsięwzięć tego rodzaju sięga lat 30. ubiegłego wieku. System szkolenia lotniczego opierał się wówczas na szerokiej współpracy lotnictwa wojskowego z cywilnymi podmiotami takimi jak aerokluby oraz Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Wtedy to rozpoczęto wprowadzanie Przysposobienia Wojskowo- Lotniczego (PWL), a w późniejszym czasie Lotniczego Przysposobienia Wojskowego (LPW). Zaliczenie kursu pilotażowego było jednym z warunków przyjęcia do Oficerskiej Szkoły Lotniczej. Jeżeli kandydat nie posiadał wymaganego wykształcenia lotniczego, był kierowany na kwalifikacyjny kurs do Wojskowego Ośrodka Szybowcowego w Ustianowej. Po wojnie kontynuowano tradycję organizacji obozów Lotniczego Przysposobienia Wojskowego realizowanych w dwóch etapach LPW-1 (przeszkolenie na szybowcach) oraz LPW-2 (przeszkolenie na samolotach). Sytuacja zmieniła się po transformacji ustrojowej na początku lat 90. ubiegłego wieku, kiedy reorganizacji uległ również system szkolnictwa wojskowego.
Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 10/2008