Światowa premiera Tetraedra

Miroslav Gyűrösi

Światowa premiera Tetraedra

Jak dzieje się to w ostatnim 20-leciu w przypadku większości firm o analogicznym profilu, dochody czerpane z rodzimego rynku rzadko są w stanie zapewnić przetrwanie, nie mówiąc o wymiernych zyskach. Dlatego też zarząd Tetraedra od pewnego czasu stara się promować swe opracowania na forum międzynarodowym – w tym celu firma przed kilkoma laty wystawiała się np. na kieleckim MSPO. Ostatnio podjęto decyzję o wzmocnieniu tych wysiłków poprzez prezentację „w naturze” najnowszych wyrobów. Oczywiście, główną areną publicznej prezentacji osiągnięć Tetraedra są zawsze targi MILEX, które odbywają się w każdym nieparzystym roku w Mińsku, stolicy Republiki Białorusi. To jednak impreza o zdecydowanie lokalnym charakterze, niemieszcząca się – z różnych względów – w kalendarzu wielu, spośród potencjalnie zainteresowanych ofertą Tetraedra, klientów, do innych zaś informacje z tego regionu świata w ogóle nie docierają. Po dwóch nieudanych próbach (nie z winy firmy), podjętych na przestrzeni ostatnich czterech lat, kompleksowego zaprezentowania osiągnięć przedsiębiorstwa podczas trwania salonu uzbrojenia IDEX w Abu Zabi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, w bieżącym roku udało się przezwyciężyć złą passę i wreszcie doszło do faktycznej światowej premiery Tetraedra poza Białorusią. Na tegorocznej edycji salonu IDEX 2011, która odbyła się w dniach 20-25 lutego, po raz pierwszy publicznie pokazane zostały dwa systemy uzbrojenia opracowane samodzielnie przez białoruską firmę. Do zalanych słońcem emiratów, drogą lotniczą, przetransportowano w sumie trzy obiekty: przeciwlotniczy rakietowy wóz bojowy T381 samobieżnego przeciwlotniczego zestawu rakietowego T38 Stilet oraz dwa główne elementy wielozadaniowego zestawu artyleryjsko-rakietowego A3 – stanowisko dowodzenia A31 oraz moduł bojowy A32.

Samobieżny przeciwlotniczy zestaw rakietowy T38 Stilet
Konstruktorzy Tetraedra oraz ich partnerzy biorący udział w projekcie Stilet, który obszernie prezentowaliśmy na łamach NTW 8/2010, intensywnie kontynuują prace. W stosunku do pierwszych fotografii prototypu PRWB T381, pochodzących z kwietnia 2010 r., na pierwszy rzut oka widoczne są tylko pewne zmiany w nośniku MZKT-69222. Konstruktorzy Mińskich Zakładów Ciągników Kołowych (MZKT) całkowicie wyeliminowali cztery teleskopowe podpory, stabilizujące nośnik na pozycji bojowej. Obecnie dolna sekcja boku korpusu pojazdu jest podcięta na całej swej długości, bez występów skrywających wspomniane podpory. Zmienił się także kształt dwóch niewielkich nadbudówek - kryjących wentylatory chłodzenia bloków elektroniki - umieszczonych na stropie, pomiędzy sekcją kabiny kierowcy a modułem bojowym. W tylnej części stropu pojazdu, nad przedziałem napędowym, po lewej stronie dodano platformę, która służy do przewożenia złożonej siatki maskującej, pokrowców itp. Na stanowisku kierowcy, na lewo od głównej tablicy przyrządów, przybył panel sterowania systemem stabilizacji podwozia. Z kolei na półce na prawo od stanowiska kierowcy zamontowano dwie radiostacje. Stanowiska operatorów na lewej burcie przedziału bojowego zostały już kompletnie wyposażone i otrzymały barwne wyświetlacze LCD białoruskiej firmy Displej z Witebska. Zastosowanie silnika wysokoprężnego zamiast turbiny gazowej w pomocniczym agregacie prądotwórczym pozwoliło na znaczne ograniczenie zużycia paliwa (8–12 l/h w przypadku Diesla), wydłużenie żywotności – do 10 000 h pracy, a także radykalne obniżenie widma termicznego PRWB z pracującym APU. Na życzenie zagranicznego kontrahenta, w dalszym etapie rozwoju, planuje się wymianę w APU białoruskiego silnika D246.30E3-300 na wysokoprężną jednostkę firmy Volvo. Związana z tym redukcja gabarytów całego bloku pozwoli na jego poprzeczne umieszczenie w kadłubie, a tym samym na uzyskanie płaskiego stropu na całej długości przedziału napędowego. Poza ułatwieniem w poruszaniu się załogi PRWB i techników podczas czynności obsługowych i naprawczych, ta zmiana uprości konstrukcję nośnika, a tym samym obniży koszt jego produkcji, przy jednoczesnej redukcji masy. Wielką zaletą dla potencjalnych kontrahentów zainteresowanych przebudową swych zestawów przeciwlotniczych rodziny 9K33M2/M3 Osa-AK/AKM do postaci T38 Stilet jest możliwość odpalania z tego samego PRWB jednocześnie oryginalnych kierowanych pocisków rakietowych 9M33M2/M3 oraz, znajdujących się aktualnie w fazie opracowywania, nowych rakiet kierowanych T382, powstających w ramach współpracy Tetraedra z partnerem z Ukrainy, znaną kijowską firmą Łucz. Pierwsze doświadczalne odpalenie pocisku T382 jest planowane na połowę bieżącego roku. Ma to być na razie próba balistyczna, bez wykorzystania jakiegokolwiek systemu naprowadzania.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 3/2011