Tiger - początek legendy
Tadeusz Melleman
Pierwsza wojna światowa dała asumpt do wydzielenia dwóch klas czołgów: szybkich i obdarzonych dużymi zdolnościami manewrowymi czołgów lekkich oraz potężnie opancerzonych i silnie uzbrojonych czołgów ciężkich, mających zapewnić im wsparcie ogniowe lub samodzielnie przełamywać linie umocnień przeciwnika. Pomimo ograniczeń w dziedzinie zbrojeń, nałożonych przez traktat wersalski, Niemcy nie zaniechali prac konstrukcyjnych nad nowymi typami pojazdów pancernych. W połowie lat 20. Heereswaffenamt (Urząd Uzbrojenia Wojsk Lądowych) Reichswehryprzedstawił założenia konstrukcyjne czołgu ciężkiego o masie całkowitej sięgającej 20 ton, w którego projekcie miano użyć najnowszych osiągnięć w dziedzinie technologii produkcji stali, konstruowania pojazdów mechanicznych (w tym zwłaszcza projektowania układów zawieszenia i przeniesienia napędu), rozwoju radiotechniki i techniki uzbrojeniowej. Nowy super czołg miał osiągać prędkość maksymalną 40 km/h (a więc przewyższającą wiele czołgów lekkich tego okresu) i mieć możliwość pokonywania przeszkód wodnych wpław z prędkością 6 km/h oraz wzniesień o nachyleniu do 30°. Projektowany czołg, któremu dla niepoznaki nadano nazwę Grosstmktor(ciężki ciągnik), miał mierzyć 6 m długości i 2,6 m szerokości. Jego twórców wyraźnie inspirowały brytyjskie rozwiązania z okresu I wojny światowej — pojazd zaopatrzono bowiem w olbrzymi i bardzo przestronny romboidalny kadłub, wokół którego krąży na licznych małych kołach nośnych i podtrzymujących bardzo długa gąsienica. Kadłub ten, przypominający wielki ponton, ułatwiał pływanie, ale wieńcząca go nowoczesnej konstrukcji wieża artyleryjska miała przez to bardzo wiele martwych pól ostrzału. Dwa warianty Grosstraktora, li II, różniły się napędem na wodzie — Grosstmktor lmiał napęd śrubowy, a GrosstrnktoryII napędzane były w wodzie gąsienicami.
Zamówienia na budowę prototypów otrzymały jednocześnie firmy Rheinmetall, Krupp i Daimler-Benz.
Jedyny Grosstraktor I skonstruowany został w zakładach Daimler-Benz przez zespół kierowany przez doktora Ferdinanda Porsche. Napęd stanowił lotniczy sześciocylindrowy silnik Daimler-Mercedes DIVb (182206) o pojemności skokowej 31,2 l i mocy 191-220 kW (260-300 KM). Osobliwością układu napędowego było to, że do rozruchu silnika głównego służył dwucylindrowy, dwusuwowy silnik gaźnikowy DKW F2 o mocy 7,3 kW (10 KM). Czołg miał masę całkowitą 15,4 t, uzbrojony był także w 75 mm armatę i trzy karabiny maszynowe, a opancerzenie wahało się od 6 do 14,5 mm. Na drodze czołg osiągał prędkość 40 km/h, zaś w wodzie 4 km/h. Na podstawie zamówienia z marca 1927 roku zbudowano dwa prototypy GrosstraktoraDaimler-Benza. Po zakończeniu testów czołgi te tylko raz uczestniczyły w ćwiczeniach, a potem jeden z nich umieszczono jako pomnik przed koszarami 5. pułku pancernego w Wünsdorf.
Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia 4/2017