Trzy dni nadziei. Udział 9. DPanc w operacji „Cytadela” w lipcu 1943 roku. Część 2 8 lipca 1943 roku

Robert Wróblewski
Zgodnie z rozkazem dowództwa XXXXVII KPanc w nocy nastąpiła zmiana linii rozgraniczenia z sąsiadami 9. DPanc. Dywizja przesunęła ciężar uderzenia na zachód i przejęła od 6. DP odcinek Bitjug (kryptonim „Umgeburg”) – wzgórze 257,0. W tej sytuacji na lewym skrzydle sąsiednia grupa bojowa pułkownika Friedricha von Seidlitza z 18. DPanc (Pz.Gren.Rgt. 52, Pz.Abt. 18 – bez 2./Pz.Abt. 18, Pz.Aufkl.Abt. 18, Pz.Jäg.Abt. 88, 2./Pi.Btl. 98) przejęła na odcinku Berezowy Łog – Karpuniewka – 2-gie Ponyri – Gorodiszcze pozycje do rzeki Snowa. Grupa w nocnym ataku zaskoczyła wojska sowieckie i zdobyła Berezowy Łog oraz wzgórze 240,2. Teraz prowadziła ciężkie walki na południe od wzgórza.
W rozkazie korpusu nr 111 nakazującym kontynuowanie ataku w dniu 8 lipca lakonicznie zapisano: „9. DPanc ruszy do ataku z osiągniętych linii, zajmie wzgórza na wschód od Olchowatki i na północ od wsi Stiep (południowy). Wcześniej uchwyci przeprawę przez Brusowiec. Należy oczyścić rozwidlenie rzek Snowa – Brusowiec.” W uzupełnieniu rozkazu sztab korpusu polecił dywizji zabezpieczając lewą flankę korpusu i w miarę możliwości uchwycić również przyczółek na rzece Snowa w rejonie wsi Leninski. Początek ataku wyznaczono na godzinę 5.00.
W sztabie dywizji opracowano szczegółowy plan ataku, który zakładał podział sił na trzy grupy uderzeniowe. Na prawym skrzydle, z pozycji wyjściowych pomiędzy wzgórzem 257,0 i drogą miał uderzyć Pz.Aufkl.Abt. 9 kapitana von Bünau. Zadaniem batalionu było opanowanie zachodnich stoków wzgórza 260, potem zajęcie wzgórza 261,4, zdobycie przeprawy przez rzekę Brusowiec pod osadą Osinowyj oraz oczyszczenie z wojsk sowieckich kotliny rzeki Brusowiec. Na wschodniej krawędzi lasu pod Osinowym batalion miał nawiązać kontakt z grupą pancerną 2. DPanc, która również otrzymała zadanie tam dotrzeć. Wsparcie artyleryjskie miał zapewnić III./Pz.Art.Rgt. 102.
W centrum miała uderzyć główna grupa pancerna pod dowództwem pułkownika Schmahla: Pz.Rgt. 33, I./Pz.Gren.Rgt. 10, 2./Pz.Jäg.Abt. 50, 3./Pz.Pi.Btl. 86, 4./He.Flak-Art.Abt. 287 oraz Pi.Lehr-Btl. 2 (mot). Zadaniem grupy było uderzenie z pozycji wyjściowych na wschód od drogi i z rejonu zachodniej części jaru (na zachód od wsi Bitjug). Grupa powinna opanować wschodnie skłony wzgórza 260, przekroczyć drogę 2-gie Ponyri - Olchowatka, następnie uderzenie w kierunku południowym po obu stronach drogi do wsi Stiep (południowy) i zdobyć przeprawę przez rzekę Snowa w rejonie wsi Leninskij. Wsparcie artyleryjskie nadal zapewniał grupie II./Pz.Art.Rgt. 102.
Grupa podpułkownika Mummerta w składzie: Pz.Gren.Rgt. 11, 1./Pz.Jäg.Abt. 50, 1./Pz.Pi.Btl. 86 otrzymała polecenie z rejonu na północny zachód od skrzyżowania dróg i przeprawy w 2-gim Ponyri uderzyć całością sił w kierunku południowym, zdobyć przeprawę w północnej części 2-giego Ponyri i oczyścić z wojsk sowieckich kotlinę rzeki Snowa. Tak jak do tej pory z grupą współdziałał sztab Pz.Art.Rgt. 102 z I./Pz.Art.Rgt. 102 i I./Art.Rgt. 67.
Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia 3/2017