Wodnosamoloty kontra okręty podwodne okresu Wielkiej Wojny

Andrzej Olejko

Od 1917 roku, w ramach nieograniczonej wojny podwodnej rozpoczęła się zakrojona na szeroką skalę konfrontacja na linii okręt podwodny – samolot-wodnosamolot. Jej początków należy szukać w historii działań morskich Wielkiej Wojny w latach 1914-1917, kiedy to obie strony eksperymentowały podczas zwalczania z powietrza wrogiej broni podwodnej na morzach i oceanach oraz w bazach morskich...

W XXI wieku lotnictwo Marynarki Wojennej w większości państw morskich posiadających je w składzie swych sił zbrojnych jest wydzielonym rodzajem lotnictwa i stanowi składową część głównych sił uderzeniowych, przeznaczonych do działań bojowych na morzu i wybrzeżu. Lotnictwo morskie zapewnia wsparcie sił morskich, osłania je z powietrza, wykonuje także na ich korzyść samodzielne zadania oraz takie operacje, jak: rozpoznanie i kontrola elektroniczna akwenów wodnych, kontrola obszaru powietrznego, tropienie i zwalczanie okrętów podwodnych i nawodnych, ubezpieczenie konwojów na własnych szlakach zaopatrzenia, zwalczanie żeglugi przeciwnika, ubezpieczania desantów morskich, niszczenie baz i zaplecza, utrzymywanie ciągłego dozoru elektronicznego w powietrzu.

Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO Numer specjalny 5/2015