Wystawa Awiaswit-XXI

 

 

Przekazany do eksploatacji samolot An-148 nie pochodzi bowiem z nowej produkcji, ale  jest doprowadzonym do użytku pierwszym prototypem An-148 z rejestracją UR-NTA wyprodukowanym jeszcze w 2004 r. przez biuro konstrukcyjne ANTK Antonow (oprócz tego jak  dotąd powstał jeszcze tylko jeden samolot, UR-NTB). Samolot odebrała państwowa firma leasingowa Leasingtechtrans. W projekcie budżetu państwowego Ukrainy na 2009 r. jest przewidziane wydanie 200 mln  grzywien (około 27 mln euro) na  zakup samolotów An-148 przez Leasingtechtrans; firma dostanie także 20 mln grzywien na zorganizowane ośrodka szkolenia załóg. Produkcja płatowca An-148 jest podzielona pomiędzy trzy zakłady. Rosyjski zakład WASO produkuje przednią i dwie tylne sekcje kadłuba, usterzenie, mechanizację skrzydeł oraz wysięgniki i gondole silników. Ukraiński zakład Awiant wytwarza dwie środkowe sekcje kadłuba oraz skrzydła. Zakład ChDAWP z Charkowa robi centralny keson skrzydła. Silniki dostarcza ukraiński Motor Sicz z Zaporoża. Łącznie w kooperacji uczestniczy 241 firm z 14 krajów, w tym 160 z Rosji (głównie dostawcy awioniki) i 34 z Ukrainy. Montaż końcowy samolotu jest uruchamiany jednocześnie w dwóch zakładach: Awiant w Kijowie na Ukrainie i WASO w Woroneżu w Rosji. 26 lutego 2007 r. samolot An-148, jego silnik D436-148 i silnik pomocniczy AI-450MS uzyskały certyfikaty typu wydane przez rosyjski Międzypaństwowy Komitet Lotniczy (MAK) i ukraińską Państwową Administrację Lotniczą (GAA). Według swoich najświeższych prognoz, Antonow ocenia przyszłą sprzedaż An-148 na 590 samolotów do 2022 r., w tym 270 samolotów (46%) w Rosji, 110 samolotów w innych krajach b. ZSRR, 150 w Azji, Afryce i na Bliskim Wschodzie oraz 60 w Europie i obu Amerykach. Zamówienia na An-148 spływają oddzielnie do każdego zakładu produkcyjnego.