Kontynuujemy na naszych łamach opowieść o niemieckich korsarzach z lat i wojny światowej. W numerze „MSiO” 9-10/2020 opisaliśmy dzieje krążownika pomocniczego Möve, w tym artykule prezentujemy dzieje kolejnych.
Budowa owego obiektu nie stanowiła wielkiego inżynierskiego wyzwania, nie padły żadne rekordy, a obecnie jego znaczenie gospodarcze jest, poza branżą rekreacyjno-turystyczną, praktycznie żadne. Mimo to warto poświęcić kanałowi nieco uwagi, gdyż przekop rozwiązał trudne wyzwanie, przed którym Szwecja stanęła po...
Skonstruowany na początku lat 30. samolot myśliwski Boeing P-26, nazywany popularnie Peashooter, stanowił połączenie nowoczesnych i przestarzałych rozwiązań konstrukcyjnych. Był pierwszym myśliwcem o całkowicie metalowej półskorupowej konstrukcji produkowanym seryjnie dla USAAC i zarazem ostatnim...
Rakietowy system przeciwlotniczy S-125 Newa, którego żywotność producent oceniał początkowo na 20 lat, stał się symbolem długowieczności u naszych rakietowców. Dzięki wprowadzanym modyfikacjom, kolejne decyzje o jego wycofaniu z eksploatacji były odkładane w czasie, ostatecznie następcą Newy będą dopiero amerykańskie Patrioty.
Kiedy po 123 latach nieobecności na mapach Europy i świata w dniu 11 listopada 1918 roku Polska odzyskała wreszcie niepodległość, otrzymała także gwarancje dostępu do Morza Bałtyckiego, w związku z czym kwestia powstania Polskiej Marynarki Wojennej jawiła się jako rzecz oczywista.
Pierwszym nowoczesnym bombowcem ciężkim w wyposażeniu lotnictwa Japońskiej Armii Cesarskiej (Dai Nippon Teikoku Rikugun) był dwusilnikowy Mitsubishi Ki-21 (Typ 97), zaakceptowany do produkcji w listopadzie 1937 roku. Miał całkowicie metalową półskorupową konstrukcję, zakryte stanowiska załogi, komorę bombową i chowane podwozie.
Pan Jędrzej Korbal od kilku lat publikuje kolejne teksty dotyczące sprzętu wojskowego, który w okresie międzywojennym. był używany, lub choćby tylko testowany przez Wojsko Polskie. Teksty te są klarowne i bogate w nieznaną często dotychczas faktografię, z którą autor zapoznał się w trakcie archiwalnej kwerendy.
Przed przystąpieniem do syntetycznego opisu działań bojowych czołgów lekkich Vickers Mk. E wchodzących na wyposażenie polskiej broni pancernej, należy zacząć od uwag dotyczących organizacji wyposażonych w nie oddziałów. Tworzone w ramach planu mobilizacyjnego kompanie czołgów lekkich powinny się składać z16 wozów bojowych...
Mitsubishi Ki-83 był najlepszym dwusilnikowym myśliwcem zbudowanym podczas drugiej wojny światowej dla lotnictwa Japońskiej Armii Cesarskiej, ale pozostał w postaci prototypów. Jego projektowanie rozpoczęło się już pod koniec 1941 roku.
Koncepcja użycia lotnictwa bombowego, według której stworzono samolot Tu-22, szybko stała się przestarzała. Jego amerykański odpowiednik – Convair B-58 Hustler – służył zaledwie około dziesięciu lat. Kariera radzieckiego samolotu okazała się jednak znacznie dłuższa, ponieważ dotrwał on w służbie pierwszoliniowej aż do końca zimnej wojny.
W Siłach Zbrojnych Francji w bardzo dużym zakresie od lat eksploatowane są opancerzone pojazdy kołowe różnego przeznaczenia. Spośród nich można wyróżnić wozy rozpoznawcze uzbrojone w armaty. We współczesnej armii francuskiej ten trend zapoczątkował wkrótce po II wojnie światowej wóz znany jako EBR...
Na początku lat 30., w okresie kiedy do Rzeczpospolitej napływały pierwsze szybkobieżne czołgi lekkie Vickers Mk E, a PZInż. rozwijały produkcję seryjną dwuosobowych wozów bojowych TK, w ZSRR utworzono dwa pierwsze korpusy zmechanizowane. Powstanie tak dużych jednostek pancerno-motorowych w okresie pokoju nie mogło ujść uwadze...
Opracowany w połowie lat 30. XX wieku samolot Ju 86 był odpowiedzią zakładów Junkers na podwójne zapotrzebowanie tego okresu, dotyczące szybkiego samolotu komunikacyjnego oraz nowoczesnego bombowca. Maszyna była budowana w dużej liczbie na potrzeby gwałtownie rozwijającego się niemieckiego lotnictwa.
Samolot Tu-22 był przedstawicielem nowej klasy naddźwiękowych bombowców dalekiego zasięgu, których taktyka działania opierała się na dotarciu do celu w locie na dużej wysokości z dużą prędkością. Stworzenie takiej maszyny wymagało zastosowania najnowszych osiągnięć nauki i techniki.
Samolot transportowy C-17A w największej liczbie eksploatowany jest przez amerykańskie US Air Force, zapewniając im niezrównane możliwości w zakresie transportu ciężkich ładunków na duże odległości. Siły powietrzne siedmiu innych państw nabyły 50 Globemasterów III...
W latach 1939-1941 w 12 patrolach bojowych średniej wielkości niemiecki okręt podwodny typu VII B – U 48 – zatopił aż 51 statków handlowych o pojemności ponad 300 tys. BRT, posłał na dno okręt nawodny Royal Navy i dodatkowo uszkodził 3 statki floty brytyjskiej.
Szwedzka marynarka wojenna dość szybko zainteresowała się możliwościami rozwoju konstrukcji okrętów podwodnych. Początkowo bazowano na projektach amerykańskich, włoskich i niemieckich. W artykule opiszemy jednostki projektu A4 wojennej budowy, których plany oparte były na przybrzeżnym typie U-Boota.
Kontynuując opis konstrukcji włoskich typu Littorio, tym razem skupimy się na ich biernej ochronie podwodnej, uzbrojeniu, układach kierowania ogniem (wraz z systemami obserwacji technicznej) oraz wyposażeniu dodatkowym. Przedstawimy także, jak to wszystko działało w praktyce i jak dalekie było od założeń teoretycznych projektantów.
Na przełomie lat 20. i 30. XX w. przedsiębiorstwa lotnicze zaczęły przyglądać się możliwościom skomunikowania Europy z Ameryką Północną i Południową za pomocą samolotów. Problemem był duży dystans, do pokonania którego zdecydowana większość ówczesnych maszyn miała jeszcze zbyt mały zasięg.
Artyleria nadbrzeżna była w pierwszych latach po II wojnie światowej jedynym prężnie rozwijającym się elementem morskiego rodzaju sił zbrojnych. Na jej rozbudowę nie szczędzono sił i środków, a siłą rażenia wszystkich dział wielokrotnie przewyższała możliwości ogniowe całej floty PRL.
