Samolot Messerschmitt Me 210 był podjętą przez przemysł lotniczy III Rzeszy ambitną próbą zbudowania wielozadaniowej maszyny bojowej klasy Kampfzerströrer, tj. zdolnej do wypełniania zadań, jakie dotychczas spełniało kilka samolotów zupełnie różnych typów.
Otto Kittel pochodził z Sudetów, przychodząc na świat 21 lutego 1917 roku w małej wiosce Kronsdorf (obecnie Krasov, Republika Czeska) w powiecie Jägerndorf (współczesny Krnov). Jego marzeniem z dzieciństwa była kariera kierowcy samochodu wyścigowego, przed wstąpieniem do Luftwaffe rozpoczął więc naukę zawodu mechanika.
7 lutego 1942 roku, gdy tylko nad bazą w Semplak pojawił się japoński samolot rozpoznawczy, postawiono w stan gotowości Afdeeling 3-Vl.G.IV. Od 8 lutego dywizjon utrzymywał dwa patrole w pogotowiu. Poderwano je dwa razy w tym dniu, ale nie zdołano przechwycić wysoko lecącego, szybkiego armijnego Mitsubishi Ki-46, rozpoznającego Tjililitan i Kemajoran.
W drugiej połowie października 2019 roku Air Combat Command USAF w ramach programu Combat Air Forces Adversary Air (ADAIR II) wyłoniło siedem firm mającym wypełniać zadania agresorów w czasie ćwiczeń prowadzonych w różnych lokalizacjach na terenie Stanów Zjednoczonych. Wśród firm znalazły się takie podmioty jak...
Oprócz lotów na dalekie rozpoznanie konstrukcja dwusilnikowego Dorniera Do 17 została także wykorzystana do przenoszenia ładunku bomb, czyli do roli samolotu bombardującego. Ze względu na sporą prędkość maksymalną samolot należał do klasy szybkiego bombowca (Schnellbomber).
Chociaż sytuacja gospodarcza w Związku Sowieckim w końcu lat 20. XX wieku dalej była fatalna po wieloletniej wojnie domowej i ekonomicznych eksperymentach, to władze tego państwa rozpoczęły kosztowny program zbrojeń. Tego typu działania zaczęły przynosić pierwsze efekty na początku kolejnej dekady.
Omówione w tym materiale konstrukcje to tylko część ekranoplanów opracowanych w ZSRR. Rościsław Aleksiejew – uczony i marzyciel w jednym – był niekwestionowanym liderem w tej dziedzinie. W szczytowym okresie rozwoju ekranoplanów w ZSRR kierował biurem konstrukcyjnym, w którym pracowało ok. 5000 ludzi.
W połowie lutego br. doszło ostatecznie do podpisania umowy obejmującej demonstracyjną fazę programu Future Combat Air System/Système de combat aérien du futur (FCAS/SCAF). Przynajmniej w teorii, o ile nie dojdzie do opóźnień, powinno to doprowadzić do oblotu demonstratora technologii nowego samolotu wielozadaniowego w...
Oficjalne wojenne konto zwycięstw powietrznych porucznika Ottona Fönnekolda wskazuje 137 zestrzeleń. Obecnie możliwa weryfikacja niemieckich zwycięstw w stratach lotnictwa radzieckiego wskazuje, że łupem Niemca faktycznie padło około stu radzieckich samolotów.
Bombowce XB/YB-35 i YB-49 były ukoronowaniem wieloletnich prac Jacka Northropa nad samolotami w układzie latającego skrzydła. Z powodu opóźnień, wzrostu kosztów, problemów technicznych, zmieniających się wymagań i konkurencji innych maszyn nie weszły do produkcji seryjnej i służby operacyjnej.
Samolot Leonardo M-346 Master, w Polsce znany jako Bielik, we włoskich siłach powietrznych występuje pod oznaczeniem T-346 i służy do zaawansowanego treningu pilotów bojowych maszyn odrzutowych. Jednostką użytkującą T-346A w ramach Aeronautica Militare jest 61° Stormo z Lecce-Galatina.
Siły Powietrzne Holandii powstały w 1913 roku jako oddział lotniczy wojsk lądowych, a czterdzieści lat później przekształcono je w samodzielny rodzaj sił zbrojnych. Po zakończeniu zimnej wojny ich liczebność została znacznie zredukowana (podobnie jak w innych krajach Europy Zachodniej).
W-3 Sokół jest najpopularniejszym śmigłowcem służącym obecnie w polskiej armii, która aktualnie dysponuje 69 takimi maszynami w różnych wersjach. Sokoły wykorzystywane są do wielu zadań, służąc m.in. w lotnictwie Wojsk Lądowych, Siłach Powietrznych oraz w wersji morskiego poszukiwania i ratownictwa w Marynarce Wojennej.
W 2019 roku do rosyjskich sił powietrznych (WWS, ros. Wozduszno- Wojennyje Siły) i jednostek lotnictwa morskiego marynarki wojennej (MA WMF, ros. Morskaja Awiacjia Wojenno- Morskowo Fłota) krajowe przedsiębiorstwa sektora lotniczo- zbrojeniowego dostarczyły jedynie około 50 nowych...
Brewstery B-339C i D, czyli budowane na holenderskie zamówienie wersje pokładowego F2A-2, były trzecim typem myśliwca zakupionego przez to państwo w Stanach Zjednoczonych po wybuchu II wojny światowej. Samolot ten nie był już wówczas szczytem techniki lotniczej, ale wydawało się, że po upadku Belgii uda się przejąć nie wysłane jeszcze...
Ze wspomnień Rudla spisanych w formie książki i wydanych pod tytułem Stuka pilot (pol. wydanie Pilot sztukasa. Mój dziennik bojowy, 2013), wynika, że do walki podchodził z wyjątkową brawurą. Wspomnienia zawierają mnóstwo szczegółów z jego kariery bojowej, w które trudno uwierzyć, a jeszcze trudniej je zweryfikować.
Pierwsze przymiarki do stworzenia kolejnego po TS-11 Iskra samolotu szkolnego polskiej konstrukcji datować można na początek lat 70. ubiegłego wieku. Wtedy to w Dowództwie Wojsk Lotniczych (DWLot) powstał projekt wymagań taktyczno-technicznych (WTT) dla nowej maszyny tej klasy.
Elegancki wolnonośny dolnopłat Avia B-35 był najnowocześniejszym samolotem myśliwskim skonstruowanym w przedwojennej Czechosłowacji. Pojawił się wszakże zbyt późno, aby wejść do produkcji i wyposażenia czechosłowackiego lotnictwa przed rozpadem kraju w marcu 1939 roku...
Doświadczalne Biuro Konstrukcyjne Ławoczkina było jednym z pionierów zastosowania w konstrukcjach lotniczych skrzydeł skośnych. Skonstruowano w nim udane samoloty myśliwskie napędzane produkowanymi w ZSRR brytyjskimi silnikami Derwent i Nene.
Siły Powietrzne Izraela posiadają olbrzymie doświadczenie w zakresie walk powietrznych. Przeciwnikiem izraelskich pilotów byli nie tylko lotnicy arabscy, lecz także pakistańscy, północnokoreańscy oraz radzieccy. Z potencjalnie najgroźniejszymi lotnikami radzieckimi stoczono co prawda tylko jedną bitwę powietrzną...
