Wiosną 1864 roku konfederackie siły zbrojne podjęły śmiałą próbę wyparcia unionistów z szeregu, zdobytych przez nich dwa lata wcześniej, przyczółków na wybrzeżu Karoliny Północnej. Kluczową rolę w tych zmaganiach odegrał pancerny taranowiec CSS Albemarle.
Walki o wyspę Leyte na Filipinach dla lotniskowców US Navy były przełomowym momentem w wojnie na Pacyfiku. Wtedy ostatni raz walczyły z lotniskowcami Cesarskiej Marynarki i po raz pierwszy odpierały ataki kamikadze, które wkrótce stały się największym wyzwaniem dla amerykańskiej floty.
20 sierpnia na podstawie rozkazu nr 8 rozpoczęto organizację armijnego 5. pułku czołgów ciężkich, który miał zostać wyposażony w czołgi IS-2. 5 września do Chełmu Lubelskiego przybyła grupa oficerów radzieckich, która miała za zadanie zorganizowanie jednostki – 5. pułku czołgów ciężkich.
31 lipca 1944 roku dowódca kanadyjskiej 1. Armii gen. por. H.G. Crerar wystosował do dowództwa 21. Grupy Armii prośbę o wyrażenie zgody na zmodyfikowanie 70 samobieżnych haubic 105 mm HMC M7 zwanych przez Brytyjczyków Priest. Zamierzano zdemontować haubice, aby w ten sposób uzyskać przestrzeń dla 12 żołnierzy.
Jednym z elementów „Fall Barbarossa” miały być działania prowadzone na dalekiej północy. Z punktu widzenia strategicznego mogły one odegrać decydującą rolę w dalszym przebiegu działań wojennych na wschodzie – zajęcie niezamarzającego portu murmańskiego przesądzało bowiem o braku możliwości otrzymania dostaw od potencjalnych sojuszników ...
19 maja 1944 roku jednostki niemieckie wycofały się na pozycję „Hitlera”. W rejonie rozciągającym się od południowego podnóża Monte Caria do doliny rzeki Liri utworzony został najlepiej umocniony odcinek nowej obrony. W obronie szczególne zadanie spełniał „Rygiel Sengera” (gen. Senger był dowódcą XIV Korpusu Pancernego).
W chwili wybuchu wojny na Półwyspie Koreańskim USAF dysponowały już następcami legendarnego bombowca Boeing B-29 Superfortress – jego modelem rozwojowym Boeing B-50 oraz międzykontynentalnym Convair B-36 Peacemaker. Ponadto do służby oddawano właśnie pierwsze Boeing B-47 Stratojet.
Wojna obronna 1939 roku była prawdziwym sprawdzianem dla powołanego do życia w 1929 roku lotnictwa towarzyszącego. Zadaniem eskadr towarzyszących była praca dla Wielkich Jednostek WP z lotnisk polowych położonych w pobliżu frontu. Miały one prowadzić bliskie rozpoznanie i loty łącznikowe.
Kapitan Ugo Drago był jednym z najskuteczniejszych włoskich pilotów myśliwskich okresu II wojny światowej. Większość ze swoich 17 zwycięstw powietrznych osiągnął w ostatnim roku wojny, służąc w Aeronautica Nazionale Repubblicana, tj. siłach powietrznych do końca wiernej III Rzeszy Włoskiej Republiki Socjalnej.
3 września 1939 r. po porannym pojedynku artyleryjskim pomiędzy zakotwiczonymi jako stałe baterie artyleryjskie w helskim Porcie Wojennym kontrtorpedowcem ORP Wicher i stawiaczem min ORP Gryf, a niemieckimi kontrtorpedowcami typu Leberecht Mass, z którego niemieckie jednostki wyszły pokonane...
17 kwietnia 1943 r. ciężkie samoloty bombowe 8. Armii Powietrznej USAAF przeprowadziły nalot na zakłady lotnicze Focke-Wulfa w Bremie. Choć opłacone ciężkimi stratami, bombardowanie spowodowało przeniesienie produkcji legendarnych myśliwców Fw 190 do wschodniej części Niemiec, w tym na tereny dzisiejszej Polski.
Ostatni kwartał 2016 roku okazał się być dość bogaty w wydarzenia związane z rosyjską interwencją wojskową w Syrii. W tym okresie rosyjskie siły zbrojne niejako tradycyjnie prowadziły działania o charakterze propagandowo-marketingowym, testując w syryjskich realiach nowe...
Kapelsche Veer to mała wysepka położona pomiędzy Mozą, która opływa ją od północy (Bergsch Maas), a kanałem Oude Maasje (Starej Mozy) od południa, ma ok. 7 km długości, a w najszerszym miejscu tylko 900 metrów szerokości. Kapelsche Veer w większości był to wał przeciwpowodziowy i tylko na wysokości mostu do Capelle znajdował się port...
Wiosną 1944 roku dowództwo niemieckie podjęło decyzję sformowania na froncie wschodnim dwóch brygad kawalerii. Do maja 1944 roku powstały 3. i 4. Brygada Kawalerii. Czym tak naprawdę kierowali się niemieccy sztabowcy, odtwarzając ten archaiczny rodzaj broni, do dzisiaj nie wiadomo.
Po przeprowadzeniu analizy tworzenia i wykorzystania frontów (Grup Armii) w Wojsku Polskim podczas kampanii 1939 roku (patrz: „Technika Wojskowa Historia nr 5/2014) oraz Grup Operacyjnych (patrz: „Technika Wojskowa Historia nr 5/2016) warto przyjrzeć się szczeblowi armijnemu w naszym systemie dowodzenia.
Był ostatnim żyjącym w Polsce myśliwcem XIII promocji Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie z 1939 roku; ostatnim z podstawowego składu Dywizjonu 316. Po wojnie ukończył anglistykę i związał się z poznańskim Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza, na którym wykładał do emerytury.
W połowie listopada br. do operacji wojskowej w Syrii dołączyły samoloty bojowe rosyjskiego lotnictwa pokładowego marynarki wojennej (Morska Awiacja WMF Rosji) z grupy lotniczej prowadzącej działania w ramach wydzielonej okrętowej grupy uderzeniowej...
W czasie II wojny światowej zdecydowana większość radzieckich jednostek pancernych pozostawała niemal całkowicie anonimowa. Czołgi z naniesionymi jedynie numerami taktycznymi (a i to nie zawsze) stanowiły zielono-oliwkową masę, które przetaczała się przez pola bitew.
Gdy w styczniu 1945 r. ruszyła operacja wiślańsko-odrzańska Armii Czerwonej, wydawało się, że los Niemiec jest już przesądzony. 1. Front Białoruski (1. FB) jak ogromny walec nieubłaganie parł ku Berlinowi. Gdy pod koniec miesiąca radzieckie wojska pancerne dotarły pod Piłę...
Rozpoczęta latem 1944 r. sowiecka ofensywa – znana pod kryptonimem „Bagration” – została skierowana przeciwko niemieckiej Grupie Armii „Środek” i jak wiadomo, doprowadziła do jej rozbicia i zniszczenia większości związków wchodzących w jej skład.
