Gdy 8 grudnia 1941 roku Wielka Brytania wypowiedziała wojnę Japonii, siły podwodne Royal Navy na Dalekim Wschodzie nie istniały – wszystkie okręty, bazujące wcześniej w Hongkongu, zostały przerzucone na Morze Śródziemne.
24 sierpnia francuska 2. DPanc z XV KA wkroczyła do Paryża. W ten sposób bitwa o Normandię została definitywnie rozstrzygnięta. Jedynym pozytywem zmagań w Normandii dla strony niemieckiej było zaakceptowanie przez OKW i Hitlera odwrotu Grupy Armii „B”i „G” z Francji i zajęcia nowych pozycji.
Rozgrywającej się w drugiej połowie września 1944 roku operacji Market Garden towarzyszyły zmagania w powietrzu. Choć w czasie kampanii normandzkiej Jagdwaffe poniosła ciężkie straty, niemieckie lotnictwo myśliwskie wciąż było w stanie przeciwstawiać się przeważającemu przeciwnikowi stosunkowo dużymi siłami.
27 czerwca 1944 roku rozpoczęto przerzucanie dywizji z Grupy Armii „Północna Ukraina” do Grupy Armii „Środek”. Dywizja posiadała wtedy w pełni wyposażony Pz.Rgt. 35 dowodzony przez pułkownika Hansa Christerna. Pułk składał się ze sztabu, kompanii sztabowej i dwóch batalionów czołgów.
Plan o kryptonimie Großes Gericht (wielki sąd) przygotowano w Oberheeresleitung w grudniu 1915 r. podwpływem jego ówczesnego szefa,gen. piech. Ericha von Falkenhayna.Radykalnie odbiegał on od dotychczasowejpraktyki prowadzeniawojny.
Dokonania alianckich asów pancernych w okresie II wojny światowej zdecydowanie pozostają w cieniu wyczynów załóg Panzerwaffe czy radzieckich tankistów. Chodzi nie tylko o liczby zniszczonych czołgów przeciwnika, jakie zapisano na konta najlepszych czołgistów...
Na początku stycznia 1900 r. dowódca sił brytyjskich w Natalu, generał sir Redvers Buller, podjął drugą próbę przyjścia z odsieczą oblężonemu garnizonowi Ladysmith. Kolejne błędy dowództwa i niewykorzystane szanse na oskrzydlenie pozycji przeciwnika doprowadziły Brytyjczyków na szczyt wzgórza Spion Kop...
W Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej nie utrwaliła się na dobre potrzeba funkcjonowania w dowodzeniu szczebla korpusu (grupy operacyjnej) jako pośredniego pomiędzy wielkimi jednostkami (Dywizjami i Brygadami) a podstawowymi związkami operacyjnymi, którymi były Armie.
12 maja 1935 roku zmarł twórca, budowniczy i przywódca państwa polskiego – Józef Piłsudski. Kraj jak długi i szeroki pogrążył się w żałobie i – wydawać by się mogło – w inercji wynikającej z osłupienia związanego z trwożnym spojrzeniem w przyszłość, w której nie będzie już człowieka wskazującego kierunki życia i rozwoju Polski.
W latach 20. zaczęto zdawać sobie sprawę z tego, że Górnośląski Okręg Przemysłowy jest największym zapleczem przemysłowym Polski, a jednocześnie znajduje się tuż przy granicy z Niemcami w bardzo niekorzystnym położeniu strategicznym.
Plan „Z” w potocznym rozumieniu jest nazwą polskiego planu wojny z Niemcami w 1939 roku, mającego umożliwić nam obronę przed nieprzyjacielską nawałą w krytycznej chwili. Okazuje się jednak że, nie ma to większego związku z realiami, aczkolwiek zarazem... dokładnie je odzwierciedla.
Po prawie całkowitym wykruszeniu się sprzętu, którym Chińskie Siły Powietrzne dysponowały w jednostkach myśliwskich w momencie wybuchu konfliktu, w ostatniej dekadzie listopada 1937 roku działania bojowe rozpoczęli sowieccy ochotnicy, a rodzime dywizjony przezbrajały się na nowy sprzęt, w większości dostarczony ze Związku Sowieckiego.
W połowie lipca Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zorganizowało konferencję, podczas której przedstawiono powody podjęcia interwencji wojskowej w Syrii, skutki oraz wynikające z tego wnioski.
Przeciętnemu Europejczykowi trudno będzie znaleźć na mapie niezbyt wielką rzekę Chałchyn Goł, płynącą na jałowym i bezludnym pograniczu mongolsko-mandżurskim, jednak właśnie tam latem 1939 roku miały miejsce krwawe dla obu stron konfliktu walki...
Początek tej historii miał miejsce około godziny czwartej w nocy z 23 na 24 sierpnia 1939 roku, kiedy w 2. Pułku Lotniczym na lotnisku Rakowice ogłoszono mobilizację alarmową. Od kilku miesięcy rosło zagrożenie atakiem wojsk III Rzeszy.
W latach 1926-1932, francuska stocznia Chantiers Navals Francais, zbudowała na zamówienie Kierownictwa Polskiej Marynarki Wojennej dwa kontrtorpedowce, które miały stanowić zalążek potężnej i nowoczesnej floty morskiej, jaką chciano stworzyć w kolejnych latach.
Większość osób zapytanych o ostatnią wielką bitwę flot wiosłowych wymieniłoby zapewne bitwę pod Lepanto stoczoną w 1572 roku, pomiędzy siłami Św. Ligi i Imperium Osmańskiego. Jednak ostatnie takie starcie miało miejsce ponad dwa wieki później...
Powszechnie wiadomo, iż piraci działali na morzach praktycznie od początków dziejów żeglugi. Bieda, chęć szybkiego wzbogacenia się czy też żądza władzy stanowiły przyczynę, dla której marynarze wciągali na maszt czarną banderę, siejąc postrach wśród załóg statków kupieckich.
Przestrzeń morska otaczająca Wyspy Brytyjskie w 1917 roku była głównym terenem polowań U-bootów i polowań na nie ze strony RNAS. Dowództwo RNAS w tym rejonie rozwinęło sieć stacji lotniczych, z których część znajdowała się na terytorium francuskim...