Prace nad wprowadzeniem pojazdu tej kategorii do służby trwały już od 1927 roku. Brytyjczycy wyszli z dość pragmatycznego założenia. Dotychczas zadania rozpoznawcze powierzano załogom samochodów pancernych lub lekkich czołgów, zwiad wykonywano w strefie walk, co wiązało się z możliwością utraty załogi i sprzętu...
20 sierpnia na podstawie rozkazu nr 8 rozpoczęto organizację armijnego 5. pułku czołgów ciężkich, który miał zostać wyposażony w czołgi IS-2. 5 września do Chełmu Lubelskiego przybyła grupa oficerów radzieckich, która miała za zadanie zorganizowanie jednostki – 5. pułku czołgów ciężkich.
31 lipca 1944 roku dowódca kanadyjskiej 1. Armii gen. por. H.G. Crerar wystosował do dowództwa 21. Grupy Armii prośbę o wyrażenie zgody na zmodyfikowanie 70 samobieżnych haubic 105 mm HMC M7 zwanych przez Brytyjczyków Priest. Zamierzano zdemontować haubice, aby w ten sposób uzyskać przestrzeń dla 12 żołnierzy.
19 maja 1944 roku jednostki niemieckie wycofały się na pozycję „Hitlera”. W rejonie rozciągającym się od południowego podnóża Monte Caria do doliny rzeki Liri utworzony został najlepiej umocniony odcinek nowej obrony. W obronie szczególne zadanie spełniał „Rygiel Sengera” (gen. Senger był dowódcą XIV Korpusu Pancernego).
Podczas tegorocznego salonu Eurosatory miała miejsce premiera oferowanego przez Leonardo wozu wsparcia ogniowego Centauro. Włoski producent pokazał nową generację dobrze znanego systemu, wpisanego w zadania obrony Półwyspu Apenińskiego, ale i mającego swoją wartość dla coraz szerszego kręgu sił zbrojnych świata.
Przed 1 września 1939 roku w Związku Sowieckim istniały tylko cztery brygady czołgów ciężkich: 21., 10., 14. i 20. W rzeczywistości tylko 14. Brygada była wyposażona w prawdziwe czołgi ciężkie typu T-35. Wyposażenie pozostałych stanowiły czołgi średnie T-28. Taką sytuację wymusiła niewielka skala produkcji czołgów T-35...
Od pierwszych miesięcy II wojny światowej standardowym typem dział w jednostkach niemieckiej artylerii polowej były holowane lekkie haubice kalibru 105 mm, noszące oficjalne oznaczenie 10,5 cm leichte Feldhaubitze 18. Razem z późniejszymi wersjami rozwojowymi – 10,5 cm leichte Feldhaubitze 18M oraz 10,5 cm leichte Feldhaubitze 18/40...
Operacja „Banner”, brytyjska interwencja wojskowa w Irlandii Północnej, trwała od sierpnia 1969 r. do lipca 2007 r. i cechowała się dość zróżnicowanym charakterem prowadzonych operacji – od działań patrolowo-interwencyjnych wspierających lokalne siły policyjne w zapewnianiu porządku publicznego...
W czasie II wojny światowej zdecydowana większość radzieckich jednostek pancernych pozostawała niemal całkowicie anonimowa. Czołgi z naniesionymi jedynie numerami taktycznymi (a i to nie zawsze) stanowiły zielono-oliwkową masę, które przetaczała się przez pola bitew.
W czerwcu bieżącego roku w rosyjskim Internecie pojawiło się pierwsze zdjęcie nowego prototypu opancerzonego pojazdu patrolowego znanego obecnie jako K4386 Tajfun-WDW. Wówczas ten prototypowy pojazd stanowił dla obserwatorów dość tajemniczą niespodziankę.
Francuskie doświadczenia w konstruowaniu oraz eksploatacji transporterów kołowych i samochodów opancerzonych są bardzo bogate. W przeszłości firmy z Francji opracowały między innymi konstrukcje takie jak: AML, ERC, VCR, VCR TT2, VAB, VXB 170, czy VBL.
W 1940 roku zakłady LKZ zbudowały (nie licząc prototypu) 243 czołgi KW-1 i KW-2. Już w porównaniu z rokiem poprzednim, kiedy to zbudowano 131 czołgów średnich T-28 o zupełnie innym poziomie technologicznym, był to poważny krok naprzód. Plan na rok 1941 przewidywał budowę 1000 czołgów KW...
Na rozwoju brytyjskich wojsk pancernych po I wojnie światowej silne piętno odcisnęła tzw. zasada 10 lat. Według Winstona Churchilla, który był uznawany za jej głównego twórcę, Imperium nie wejdzie w znaczący konflikt zbrojny na obszarze Europy przez okres wspomnianych 10 lat.
Wojskowe targi w dużej mierze postrzegamy poprzez obecność nowości z zakresu ciężkiej techniki pancernej. Tak było również w tegorocznej edycji MSPO. Pokazano między innymi demonstratory czołgów Leopard 2PL i PT-16, ale to nie wszystko.
Leopard 2 uchodzi za przykład czołgu idealnie balansującego wymagania użytkownika na odpowiednią siłę ognia, mobilność i opancerzenie. Faktycznie jednak w przypadku tego ostatniego parametru mowa o rozwiązaniach będących efektem wielu trudnych kompromisów...
Nowy rodzaj broni – czołgi, które pojawiły się na polu walki w czasie pierwszej wojny światowej – przyczynił się do przełamania silnie umocnionych pozycji niemieckich, a w konsekwencji do zakończenia działań wojennych na froncie zachodnim. Koniec Wielkiej Wojny nie zatrzymał dalszej kariery czołgów...
Historia walk jednostek pancernych Regio Esercito (Królewskich Sił Zbrojnych) w latach 1940-1943 to nie tylko nieustanne pasmo klęsk. Jednak sukcesy, jak choćby pod Bir el Gobi w listopadzie 1941 roku, przychodziły o wiele rzadziej niż porażki.
W wielu opracowaniach poświęconych działaniom niemieckich formacji pancernych można znaleźć informację, że najskuteczniejszym dowódcą czołgu w czasie II wojny światowej był Michel Wittmann. Informacja ta nie jest jednak precyzyjna.
Czołg powstał jako środek wsparcia piechoty pozwalający na przełamanie pierwszej linii obrony przy znacznym zredukowaniu strat w ludziach. Uzbrojenie ówczesnych wozów w postaci armat kalibru 57 mm w przypadku czołgów brytyjskich i niemieckich czy też 75 mm w przypadku czołgów francuskich wystarczało jedynie...
Realne warunki do budowy w Związku Sowieckim czołgów ciężkich powstały w lipcu 1929 roku. Zapadła wtedy decyzja o rozpoczęciu działań organizacyjnych. Do prac nad konkretnymi projektami przystąpiono w marcu następnego roku. Przy całkowitym braku własnych doświadczeń na tym polu zamierzano wykorzystać cudze pomysły.
