-
Samoloty przeciwpancerne Luftwaffe - W pierwszych latach II wojny światowej kluczową rolę w operacjach ofensywnych Wehrmachtu odegrała broń pancerna,która pozwoliła Niemcom na korzystne rozstrzyganie kolejnych bitew i kampanii. Z chwilą jednak, kiedy niemieckie siły zbrojne nie zdołały w kampanii 1941 r., pokonać Armii Czerwonej, same stały się celem operacji nieprzyjaciela, prowadzonych za pomocą dużych związków pancernych. Tym samym, w Wehrmachcie stało się konieczne wprowadzenie skutecznej broni przeciwpancernej. W ślad za tym, w Luftwaffe pojawiły się wyspecjalizowane samoloty (panzerjagery), których zasadniczym zadaniem było niszczenie czołgów przeciwnika.
-
Wielozadaniowe samoloty bojowe pola walki ZSRR - W połowie lat 30. XX wieku w świecie lotniczym dużą popularność zaczęła zdobywać koncepcja dwu-trzymiejscowych dwusilnikowych wielozadaniowych samolotów bojowych o konstrukcji modułowej (według dzisiejszej terminologii). Oczekiwano, że drogą zabudowy na ich pokładzie wymiennego wyposażenia i uzbrojenia (modułów) można będzie szybko otrzymać (w tym w warunkach polowych) samolot o konkretnym przeznaczeniu.
-
Brytyjsko-amerykańska ofensywa bombowa przeciwko III Rzeszy 1944-1945 - Rok 1944 przyniósł pauzę operacyjną w kombinowanej ofensywie bombowej. Zgodnie z ustaleniami konferencji w Kairze w dniach 22-26 listopada 1943 r., w której udział wzięli prezydent Franklin D. Roosevelt, premier Winston S. Churchill i przywódca Chin, generalissimus Czang Kaj-szek, oraz konferencji w Teheranie 28 listopada do 1 grudnia 1943 r., w której udział wzięli Roosevelt, Churchill i sekretarz generalny KC WKP(b) oraz premier ZSRR, marszałek Józef Stalin, w maju 1944 r. miało nastąpić otwarcie „drugiego frontu" w Europie Zachodniej. W konsekwencji wysiłek brytyjskiego i amerykańskiego strategicznego lotnictwa bombowego miał być podporządkowany przygotowaniom do alianckiego lądowania na kontynencie europejskim w ramach operacji „Overlord”.
-
Japońskie bombowce strategiczne - W kwietniu 1942 r. Japonia zrealizowała swoje cele strategiczne przewidziane w pierwszejfazie wojny na Pacyfiku. Opanowano Filipiny, Malaje, Holenderskie Indie Wschodnie, podjęto ofensywę w Birmie. Kolejne cele znajdowały się już bardzo daleko i były trudne do wykonania. Wymagały także zastosowania lotnictwa o bardzo dalekim zasięgu.
-
Bell P-63 Kingcobra - Projektowanie nowego samolotu myśliwskiego, następcy Airacobry, w firmie Bell rozpoczęto jeszcze w lutym 1941 r., równolegle z podjęciem opracowania myśliwca XP-39E z silnikiem Allison V-1710-47 wyposażonym w dwustopniową sprężarkę mechaniczną. Impulsem do zrobienia nowej wersji były prace NACA nad laminarnym profilem płata. W nowym projekcie Bella postanowiono zastosować silnik V-1710-47, umieszczony w powiększonym płatowcu oraz płat o laminarnym profilu i większej powierzchni.
-
Mustangi nad Birmą i Indiami - P-51 Mustang są znane miłośnikom lotnictwa przede wszystkim jako podstawowy myśliwiec USAAF w Europie, gdzie ich piloci zapisali na swoje konta niemal połowę z ogólnej iczby 10 720 zniszczonych samolotów Luftwaffe i jej europejskich sojuszników, zaliczonych jednostkom myśliwskim USAAF jako zestrzelone na pewno. Znacznie mniej jest znana rola, jaką jednostki wyposażone w P-51 odegrały w walkach przeciwko Japończykom.
-
Erich Hartmann - Erich Hartmann ustanowił rekordowy wynik zwycięstw powietrznych. W czasie 2,5-letniej kariery bojowej na froncie wschodnim jego konto zwycięstw powietrznych zamknęło się liczbą 352 zestrzeleń. Po wojnie trafił do sowieckiej niewoli, w który przybywał do połowy lat 50. XX wieku. Zwolniony z niej, kontynuował karierę pilota wojskowego w lotnictwie Republiki Federalnej Niemiec.
-
Reggiane Re.2005 - W obliczu perspektywy otrzymania do dyspozycji mocniejszych silników zespół konstrukcyjny firmy Reggiane pod kierunkiem Roberto Longhi kontynuował rozwój swojego samolotu myśliwskiego. Początkowo projekt przewidywał dalszą ewolucję Re.2001, ale ostatecznie wprowadzono tak wiele zmian konstrukcyjnych, że nowy myśliwiec przypominał swego poprzednika tylko w niewielkim stopniu.
-
Japońskie szybowce samobójcze - Jednym z najbardziej tajemniczych japońskich statków powietrznych okresu wojny nad Pacyfikiem był szybowiec samobójczy Jinryu (boski smok). Wynikało to przede wszystkim z głębokiej tajemnicy, jaką został objęty. O tym szybowcu przenikały co prawda nieliczne informacje, ale były lakoniczne i niekiedy daleko odbiegające od rzeczywistości. Dopiero po dwudziestoletnim milczeniu wojskowy pilot doświadczalny Toshiichi Narabayashi w swoich wspomnieniach przedstawił sporo interesujących faktów o tej tajemniczej japońskiej konstrukcji lotniczej.
-
Nam strzelać nie kazano... - Ostatnia aliancka ofensywa na froncie włoskim w połowie kwietnia 1945 r. rozwijała się pomyślnie. Polski Korpus na głównej osi ataku na Bolonię miał na prawym skrzydle dwa Korpusy brytyjskie, a na lewym dwa amerykańskie. Desert Air Force (Lotnictwo Pustynne) wspierające ofensywę 8 Armii (brytyjskiej) i 5 Armii (amerykańskiej) było bardzo czynne, a szczególnie 285 Wing (skrzydło) taktycznego rozpoznania (znany jako „oczy Armii”), w skład którego wchodziły: jeden dywizjon polski (318 Gdański), jeden południowoafrykański (40 SAAF) i specjalna jednostka fotorozpoznawcza. 21 kwietnia, po ciężkich walkach z najlepszymi jednostkami armii niemieckiej (1. i 4. Dywizją Spadochronową), oddziały Polskiego Korpusu weszły zwycięskie do Bolonii, a dalszą ofensywę prowadziły pozostałe cztery korpusy. Mocno nadwyrężone armie niemieckie wycofywały się w kierunku północnym ku pokaźnej przeszkodzie, jaką stanowiła rzeka Pad.
